گفت‌وگو با آهنگساز «دوباره ایران»: می‌دانستم «دوباره پیوند، دوباره پیمان» می‌گیرد
کافی است روزهای پیش از برگزاری انتخابات و حتی در جشن پیروزی ریاست جمهوری، کمی گوش‌هایتان را تیز کرده باشید تا «دوباره ایران» را از زبان افراد مختلف شنیده باشید.
ایران‌آرت: کافی است روزهای پیش از برگزاری انتخابات و حتی در جشن پیروزی ریاست جمهوری، کمی گوش‌هایتان را تیز کرده باشید تا «دوباره ایران» را از زبان افراد مختلف شنیده باشید. این تک آهنگ با ترانه امیر شهرابی و آهنگسازی حبیب خزایی فر و خوانندگی حجت اشرف زاده برای کمپین انتخاباتی حسن روحانی ساخته شد و جمع خوانی طرفداران او در مجموعه ورزشی آزادی موجب شد تا این تک آهنگ شهرت زیادی پیدا کند. حورا نژادصداقت در هفته نامه «همشهری جوان» با او گفت وگویی در این باره ترتیب داده که بخش هایی از آن را در ایران آرت می خوانید:
در این چند وقت اخیر شما با آهنگ سازی «ایستاده در غبار» و «آخرین روزهای زمستان» و «ماجرای نیمروز» به نوعی موسیقی حماسی رسیدید که خوب هم دیده شد اما بهتر از همه «دوباره ایران» بود.
هدف اصلی من در چنین آهنگ سازی هایی این بود که اثر بیش از همه رنگ موسیقی دهه های 50 و 60 را تداعی کند. به همین خاطر به سمت سازهای ارکسترال و بادی برنجی گرایش پیدا کردم.
شهرت «دوباره ایران»، صرفا همین ماجرای گرایش به موسیقی آن دهه است؟
خیر، مشکل مهمی که امروز در فضای موسیقی رخ می دهد این است که معمولا بیشتر موزیسین ها از جمله خود من، گاهی آنقدر درگیر تکنیک و نوآوری در ساخت ملودی می شویم که شنونده سخت با محصول نهایی ارتباط برقرار می کند. برای دوری از چنین اشکالی کار را به دو دسته تقسیم کردم؛ یک بخش ملودی ساده و نوستالژیکی دارد که ارتباط شنونده با آن دشوار نیست و مخاطب به راحتی می تواند با خواننده همراهی کند. احتمالا شما هم مثل دیگران شاهد این همراهی در قسمت های "دوباره ایران" بوده اید. در بخش دیگر که ترانه کمی پیچیده تر بود، یک مقدار ملودی پیچیده تر و تکنیکی تر است.
این اثر می تواند به کاری ملی تبدیل شود؟
چنین ادعایی از طرف من کمی سخت است اما این را می توانم بگویم که از آن راضی هستم و چون الان مخاطبان با آن خاطره خوشی دارند، خواه ناخواه در ذهن خیلی ها خواهد ماند. خصوصا که مانند بعضی از ترانه های مشابه، اصلا شعاری و سفارشی نیست بلکه ترانه سرا توانسته ویژگی های شعری را نیز در آن رعایت کند و همین عاملی است تا عموم مخاطبان آن را بیشتر از آثار مشابه بپسندند.
می گویند آهنگسازی «دوباره ایران» خیلی هم عجله ای و فوری بود؟
دقیقا. این کار را صرفا در بازه زمانی سه روزه ساختم. غروب پنجشنبه ترانه به دست من رسید و روز جمعه ملودی را که به صورت خام با پیانو ساخته بودم برای آقای اشرف زاده فرستادم. از قبل قرار بود که دو روز بعد از آن ، یعنی شنبه بعد از ظهر اثر ضبط شود. بامداد شنبه بود که تقریبا از پذیرفتن کار پشیمان شدم. چون تا آن لحظه چیزی که می خواستم، در نیامده بود. خصوصا که تازه قطعه ی " گل خورشید" را هم ساخته بودم و خستگی آن مرا اذیت می کرد. خلاصه نیمه شب بی خیال شدم و رفتم خوابیدم ولی 9 صبح که بیدار شدم ، دوباره رفتم سراغ کار و آن را تکمیل کردم.
چه شد که وسط راه پشیمان شدید؟
پشیمانی که بخاطر خستگی و فشار بود و ادامه دادن شاید بخاطر اعتماد به نفسی که در این سال ها پیدا کرده بودم، یعنی با خودم گفتم تا حالا پیش نیامده از پس کاری که تصمیم گرفته ام به نتیجه برسانم، برنیایم. حالا که به آن روز ها نگاه می کنم ، به نظرم، اگر چنین عجله ای نبود شاید خیلی بیشتر از این ها طول می کشید.
وقتی کار تمام شد، خودتان تا چه حد از این تک آهنگ رضایت داشتید؟
از همان لحظه که ملودی بخش «دوباره پیوند، دوباره پیمان» به ذهنم رسید، حس کردم که این کار می گیرد و استقبال زیادی از آن می شود. البته، قطعه ی ترانه ی خوب هم در جذابیت این کار تاثیر زیادی داشت. خصوصا که در آن ، از کلمات شعاری استفاده نشده است.
