پاسار مریم فرمنی در گالری بینش/ تحلیل یک اثر
نمایشگاه انفرادی نقاشی‌های «مریم فرمنی» در گالری بینش را از دست ندهید. نام این نمایشگاه «پاسار» است و به کیوریتوری «الهام قربانی» تا دوم دی ماه به روی دیوار گالری بینش می‌درخشد.
ایران آرت: آزاده جعفریان: پاسار به معنی لگدمال کردن است و چنانچه الهام قربانی در استیتمنت این نمایشگاه آورده است: مجموعه اخیر فرمنی، با تأکید بر جزئیات ارگانیک و مصنوعى، به ما یادآور مى‌شود که ریشه‌هاى نابجا چگونه از دل خرابه‌ها رشد مى‌کنند و ساختارهایى نو مى‌سازند. در این تصاویر، سازه‌هاى صنعتى درهم آمیخته با عناصر طبیعى، نه تنها یادآور سلطه انسان بر طبیعت‌اند، بلکه شاهدى بر توانایی طبیعت در بازپس‌گیرى قلمروى خود هستند.
ما در این مطلب تنها به بررسی یکی از آثار فرمنی در این نمایشگاه پرداخته‌ایم. اثری بدون عنوان با تکنیک ترکیب مواد روی بوم که در سایز ۹۰ در ۱۱۰ سانتی متر خلق شده است.
این اثر دارای یک ترکیب‌بندی پیچیده و عمیق است که نگاه بیننده را از بخش‌های زیرین خاک تا آسمان مملو از دود هدایت می‌کند. درختی که به یک ساختار صنعتی متصل شده و شاخه‌های آن در حال سوختن است، عنصر محوری اثر را تشکیل می‌دهد.
پالت رنگی این اثر از رنگ‌های خاکی، قهوه‌ای تیره و سایه‌های خاکستری تشکیل شده که حالتی غم‌انگیز و اضطراب‌آور به تصویر بخشیده است. استفاده از شعله‌های آتش با رنگ‌های قرمز و نارنجی، کنتراستی قابل توجه در اثر ایجاد کرده و توجه بیننده را به نابودی و ویرانی جلب می‌کند.
استفاده از سایه‌روشن‌های دقیق در بخش زیرین زمین و انعکاس نور در میان دودها، به اثر بعد و عمق بخشیده است. این امر، حضور جوی سنگین و تاریک را تقویت کرده است.
به راستی این اثر بدون عنوان فرمنی بیانگر تخریب محیط‌زیست به دلیل توسعه صنعتی و آثار مخرب آن بر طبیعت است. درختی که به جای رشد طبیعی، ریشه‌هایش در دل زمین خشک و پر از ویرانه فرو رفته و شاخه‌هایش در دود و آتش نابود می‌شوند، نمادی از بحران محیط‌زیست و تسلط ماشین‌آلات و صنعت بر طبیعت به تصویر می کشد.
اگر بخواهیم این اثر را از منظر تاریخ هنری بررسی کنیم باید اشاره کنیم که این اثر در زمره نقاشی‌های انتقادی معاصر قرار می‌گیرد که بازتاب‌دهنده دغدغه‌های زیست‌محیطی و اجتماعی هنرمندان امروز است.بی شباهت به نقاشی‌های سوررئالیست‌های قرن بیستم مانند آثار سالوادور دالی و همچنین هنرمندان رئالیسم اجتماعی نیست.
این اثر در قالب یک زبان بصری قدرتمند، انتقادی از مصرف‌گرایی افراطی، آلودگی‌های صنعتی و بحران‌های زیست‌محیطی است که جامعه معاصر با آن دست و پنجه نرم می‌کند. فرمنی برای خلق این اثر از تکنیک میکس مدیا روی بوم استفاده کرده و این تکنیک باعث ایجاد بافت‌های متنوع و عمیق در بخش‌های مختلف اثر شده است. بخش زیرین زمین و ریشه‌ها با لایه‌بندی و بافت‌های برجسته، حس ملموسی از خشکی، ویرانی و زوال را به مخاطب منتقل می‌کنند.
اگر دوست دارید از این اثر و نقاشی دیگر مریم فرمنی دیدن کنید به گالری بینش در خیابان ولیعصر، جنوب پل پارک وی، کوچه خاکزاد، پلاک ۲۱ تا دوم دی ماه سر بزنید.
