انتشار آلبوم موزیسین حاشیه‌نشین پس از ۱۰ سال
"سرگردان" تازه‌ترین آلبوم محسن نفر، آهنگساز و نوازنده شناخته شده موسیقی ایرانی، پس از گذشت ۱۰ سال منتشر شد.
ایران آرت: محسن نفر نوازنده تار و استاد حاشیه‌نشین موسیقی ایرانی که فعالیت‌های ارزشمندی را در عرصه موسیقی ردیف دستگاهی ایران انجام داده پس از گذشت ۱۰ سال از انتشار آلبوم پیشین خود، آلبوم «سرگردان» را توسط نشر موسیقی «کوک» منتشر کرد.
در این آلبوم بی‌کلام، قطعه‌های «سرگردان»، «تذکر»، «دریچه»، «بارقه»، «انتظار»، «گشایش»، «تردید»، «فروبسته»، «طلب» در دسترس مخاطبان قرار گرفته است. این اثر با مجوز شماره ۵۱۵۰- ۱۳۹۸ از دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و همچنین شماره واسپاری ۲۶۵۶۷ کتابخانه ملی ایران منتشر شده که کامران شریفی مدیر تولید، مرجان راجزی طراحی و گرافیک دیگر عوامل اجرایی آن را تشکیل می‌دهند.
محسن نفر که تاکنون آلبوم‌های «وصل مستان»، «شمس‌الضحی»، «باغ ارغوان»، «یاد یار»، «فکرنو»، «یاس»، «خاکستری، آبی» را منتشر کرده است، در بخشی از متن طولانی که برای آلبوم «سرگردان» منتشر کرده، آورده است: «سرگردان عنوانی برای آلبومی است که پس از ۱۰ سال سرگردانی میان انتشار و عدم آن و بعد از آلبوم «خاکستری، آبی» منتشر می‌شود. سرگردانی من برای آن که آیا با مشاهده این همه نابسامانی اوضاع جهان و سرگردانی بشر آن را انتشار بدهم؟ و اینکه این اثر چه نقش و جایگاهی در این میانه می‌تواند داشته باشد.
بشر میان خیر و شر و نور و ظلمت، مهر و کین، جنگ و صلح، هجرت و اقامت، جهل و علم، عقل و مرک، هدایت و گمراهی، و اصلا هستی و نیستی سرگردان است. چگونه می‌توان این همه التهاب سرگردانی و تب و آن را ندید؟ و یا دید و به آن بی‌اعتنا بود. ظاهرا به نظر می‌رسد سرگردانی از آن افراد بی‌انگیزه، بی‌هدف، بی‌برنامه، بی‌همت، بی‌خیال، بی‌اشتیاق، بی‌عقل، بی‌پشتیبان است، آری اینها هست ولی در شرایط فردی و جزیی، در واقع جهان و شرق و غرب عالم، چنین وصفی دارد[...] تذکر سرگردانی در همه حالات و آنات، بایستگی و شایستگی دارد. از جمله حال و آن، هنر و از بین رشته‌های آن موسیقی است.
در این آلبوم که آوای سرگردانی با نغمه و نوا، ترنم شده، مراحل بروز و ظهور آن، زمزمه و منازل فراز و نشیب آن، نهیب شده است. در مقابل سرگردانی همیشه «تذکر» پیر و کارآزموده، کارساز است و «دریچه» رهایی را پیش روی سرگردان می‌نمایاند. با آرزوی رهایی است که «بارقه‌ای» از لطف و لبخند بر بخت خود مشاهده می‌کند و برای رهایی «انتظار» می‌کشید.
انتظار که آبدیدگی و صلابت صبر را می‌طلبد، برای سرگردان کمر شکن است. اما صحت تذکر پیر دنیا دیده، تجلی می‌کند و نجات و «گشایش»، رقم می‌خورد. همیشه در پی هر لطف و کرامتی، نابخردی هست و تردید که سپهسالار نابخردی است، نور را در بند ظلمت می‌کند و «فروبستگی» رخ می‌دهد. از آنجا که نور و ظلمت تهدید یکدیگرند، در قمر فروبستگی نجات و رهایی و آزادی، دعا و «طلب» می‌شود.
قطعه فروبسته، اثری است که نابهنگام و دفعتا در منزل (با یک ضبط صوت دستی) ضبط شده است. اما چون احوالش همان است که باید، مغتنما علی‌رغم نقیصه ضبط غیر استودیویی عینا در این آلبوم قرارش دادیم.»
محسن نفر در سال ۱۳۳۹ در تهران به دنیا آمد. آغاز فعالیت‌های موسیقایی این موزیسین، ردیف‌دان و نوازنده تار و سه تار، به سال ۱۳۵۰ خورشیدی مربوط می‌شود؛ سالی که به هنرستان عالی موسیقی ملی ایران راه یافت. نفر هفت سال در هنرستان به آموختن موسیقی پرداخت و توانست دیپلم هنرستان را به دست آورد. او در تمامی این سال‌ها به عنوان شاگرد اول کلاس خود دست یافت و همین امر سبب شد تا بعدها استاد محمود کریمی که با توانایی و خلاقیت نفرآشنا می‌شود، او را به مرکزحفظ و اشاعه موسیقی به مدیریت مرحوم داریوش صفوت معرفی می‌کند و نفر نوجوان که هنوز دو سالی به اخذ دیپلم هنرستانش باقی مانده بود، گام در وادی حرفه‌ای موسیقی می‌نهد. از جمله استادانی که او در هنرستان از آنها کسب هنر و دانش کرد می‌توان به رضا وهدانی، نخستین معلم تار او، حبیب الله صالحی یاد کرد
