محمد اصفهانی: مهلک بودن موسیقی پاپ را قبول ندارم / رابطه حال مردم و حنجره خوانندگان
محمد اصفهانی گفت: حال مردم که بهتر باشد، ما اهالى موسیقى هم بهتر می‌خوانیم و مى‌نوازیم.
ایران آرت: فریدون شهبازیان این بار با همکاری محمد اصفهانی ارکستر ملی ایران را با نام «حدیث سرفرازی» در تالار وحدت به روی صحنه برد. محمد اصفهانی که جزو خوانندگان گزیده کار به حساب می‌آید، امسال تیتراژ پایانی دو سریال تلویزیونی «رهایم نکن» و «دلدادگان» را خواند؛ دو اثری که بار‌ها در فضای مجازی بازنشر و دانلود شد. به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، با توجه به اجرای ارکستر ملی بعد از ۲۱ سال، گفتگویی را با وی ترتیب دادیم که البته به موضوعاتی چون محتوای تیتراژها، اهمیت موسیقی سنتی و پاپ و فعالیت های اصفهانی بعد از صفر گذری زده ایم که در ادامه می‌توانید آن را بخوانید.
آقای اصفهانی؛ از انتخاب قطعات کنسرت ارکستر ملی بگویید. بسیاری از این قطعات متعلق به نخستین آلبوم شماست چه شد که آن‌ها را برای کنسرت اخیرتان انتخاب کردید؟
این کنسرت، رپرتواری داشت که شامل قطعاتی بود که در نخستین آلبوم من با نام «گلچین» در سال ۱۳۷۶ منتشر شد. در طول این ۲۱ سال همیشه دوست داشتم روزی این قطعات اجرا شود و به روی صحنه بیاید تا مردم بتوانند به طور زنده آن‌ها را ببینند و بشنوند. خوشبختانه این آرزو پس از چندین سال محقق شد.
همکاری تان با فریدون شهبازیان و ارکستر ملی ادامه پیدا می‌کند؟
ما پیش از این هم همکاری داشته ایم. بار‌ها با استاد شهبازیان تبادل نظر کردیم از خیلی از جهات و به لحاظ همخوانی سلیقه‌ها خیالم راحت بوده است. اگر کاری خروجی خوبی داشته باشد، هر خواننده‌ای از آن استقبال می‌کند، چون جذاب است. البته اگر در آینده همکارى هایى شکل بگیرند بهتر است رپرتوارها جدید باشند؛ چراکه تکراری شدن اجرا‌ها بازخورد خوبی نخواهد داشت.
همکاری با استاد شهبازیان چگونه است؟
همکاری با ایشان خوب است و همچنان نکته هاى جدیدی براى من به ارمغان مى آورد.
از اجرای کنسرت همراه با ارکستر ملی راضی بودید؟
من نباید در این باره چیزی بگویم، چراکه قضاوت با مخاطب است. من روی استیج بودم و سعی خودم را کردم که اجرای خوبی داشته باشم، امیدوارم حضار راضی باشند.
وارد موضوع دیگری شویم؛ بسیاری از اساتید معتقدند که موسیقی پاپ مسیر غلطی را طی می‌کند. حتی می‌گویند که این سبک از موسیقی ضربه مهلکی به بدنه موسیقی ایرانی می‌زند. شما نظرتان دراین باره چیست؟
همان طور که مثلا از سال ۵۵ تا الان موسیقی اصیل ایرانی خیلی تغییرات کرده است، موسیقی پاپ هم از زمانی که ما شروع به کار کردیم و حتی دوستانی که قبل از ما شروع کردند تا الان تفاوت‌های فراوانی کرده است. این تغییرات متوقف نمی‌شوند و قابل پیش بینی هم نیستند. قطعا این جا مقوله شعر در بحث محتوای کار‌ها اهمیت دارد. اگر شعر خوب و مناسب احوالات مردم و شرایط زمانه باشد، تمامی کار‌ها قابل ستایش و تحسین هستند و من بحث تقابل و مهلک بودن را اعتقاد ندارم.
آیا ارتباطی میان این دو سبک موسیقی وجود دارد؟
موسیقی پاپ ایرانی قطعاً از موسیقی اصیل ایرانی نشأت می گیرد. قطعاً جذابیت هاى متناسب با یک روح ایرانى مخاطبان این اقلیم را به سمت یک قطعه موسیقی جذب می‌کند. هر چقدر که این خاطره انگیزی‌ها و زیبایى هاى ایرانى پسند بیشتر باشند، نفوذ موسیقی در جان، روان و ذهن مخاطب بیشتر است.
پس از پایان ماه صفر، چه برنامه‌هایی را مد نظر دارید؟
آخرین برنامه ام که تمام هم نمی‌شود، آلبوم است. خودم هم زودتر می‌خواهم از این کابوس انتشارش رهایی پیدا کنم. (می خندد) قطعا بعد از آن برنامه کنسرت با رپرتوار جدید را خواهم داشت.
کلام پایانی؟
امیدوارم مردم ما موفق باشند؛ امیدوارم همه را شاد ببینم و مسئولان در این شرایط دشوار از فرصت اجبارى پیش آمده استفاده کرده اشکالات خود را بر طرف کنند. ما با پشتکار و فهم درست از مشکلات قطعا به روز‌های خوب مى رسیم، به شرطی که درد‌ها را بپذیریم و سپس سراغ درمان برویم. حال مردم که بهتر باشد ما اهالى موسیقى هم بهتر می‌خوانیم و مى نوازیم و مى سازیم.
