بدرقه معمار بااخلاق در روز برفی تهران
راسم تشییع پیکر علی‌اکبر صارمی، نویسند، معمار و نقاش پیشکسوت، پنجم بهمن‌ماه با حضور اساتید معماری، دانشجویان این هنرمند و علاقه‌مندانش در خانه هنرمندان ایران برگزار شد.
ایران‌آرت: حمید مظاهریان در مراسم تشییع پیکر علی‌اکبر صارمی - پیشکسوت حوزه معماری - گفت: چهره صارمی را بدون لبخند به یاد نداریم. او به آینده امیدوار و ستایش‌گر زیبایی بود. لبخند او برای ما تا همیشه باقی خواهد ماند.
به گزارش ایسنا، مراسم تشییع پیکر علی‌اکبر صارمی، نویسند، معمار و نقاش پیشکسوت، پنجم بهمن‌ماه با حضور اساتید معماری، دانشجویان این هنرمند و علاقه‌مندانش در خانه هنرمندان ایران برگزار شد.
در ابتدای این مراسم حاضران به احترام آتش‌نشانان شهید حادثه پلاسکو، یک دقیقه ایستادند و سکوت کردند.
حامد مظاهریان - معاون وزیر راه و شهرسازی - در این مراسم اظهار کرد: صبحت از علی‌اکبر صارمی هم سخت و هم آسان؛ آسان به درازای سه دهه آشنایی و سخت چون هنوز به نبودنش خو نگرفته‌ایم. ۳۱۱ سال پیش، من دانشجوی دکتر صارمی بودم و زمانی که صدای زمانه من و هم‌نسلانم را به سنت می‌خواند، او صدای مدرن بود. صارمی ما را با مدرنیته آشنا کرد، اما ما را شیفته آن نکرد. او سعی کرد پیوندی در سنت و مدرنیته به‌وجود بیاورد. صبح‌ها تاریخ معماری معاصر تدریس می‌کرد و عصرها در کارگاه به تئوری‌ها جان می‌بخشید. من و هم‌نسلانم از آن روزها خاطره‌های زیادی داریم.
او ادامه داد: خصوصیات چند وجهی علی‌اکبر صارمی از او شخصیتی ساخت که در یادها باقی خواهد ماند. چه خوشبخت بود که همسرش، هایده حائری بود. چهره او را هیچ‌گاه بدون لبخند به یاد نداریم. او به آینده امیدوار و ستایش‌گر زیبایی بود. با شنیدن موسیقی فاخر به هیجان می‌آمد و نقاشی به خلوتش رنگ می‌داد. معماری، همه وجودش بود. لبخند او برای ما تا همیشه باقی خواهد ماند.
سپس ایرج اعتصام - پیشکسوت حوزه معماری و استاد بازنشسته دانشگاه تهران - گفت: درگذشت دوست و همکار بسیار عزیزم، دکتر صارمی را به جامعه معماران و شهرسازان کشور تسلیت می‌گویم. آشنایی من با دکتر صارمی به اولین سال تحصیل او در دانشگاه برمی‌گردد که افتخار استادی او را برای یک سال داشتم و سپس در بیشتر اوقات و جلسات در کنار ما بود.
او ادامه داد: او یک دانشجوی عادی نبود و فراتر از آن قدم برمی‌داشت. حتی در زمان تحصیلش در پنسیلوانیا هم ارتباط ما عملا به‌طور کامل قطع نشد و با هم در تماس بودیم. پس از آن هم همکاری زیادی در سطح دانشگاه و کار داشتیم. از جمله در جلساتی که برای جایزه و مسابقه میرمیران برگزار می‌شد، صارمی پای ثابت جلسات بود و ما از علاقه و عشق و راهنمایی او نهایت استفاده را می‌بردیم.
اعتصام همچنین بیان کرد: آنچه به‌عنوان یک خاطره کلی از این همه دوستی برای ما باقی مانده، فکر قوی و دست قوی او است. او هم نویسنده بود و هم معماری بسیار توانمند. روحیه خلاقانه‌ای که در طراحی، نویسندگی و معماری داشت باقی می‌ماند و سال‌های سال معماران و دانشجویان و همکارانش می‌توانند از آن‌ها بهره بگیرند.
در بخش دیگری از این مراسم، هایده حائری - بازیگر و همسر علی‌اکبر صارمی - گفت: علی خیلی خوشبخت بود که شما آدم‌های شریف و نازنین نه به‌خاطر شهرت و کارش، بلکه به‌خاطر خودتان اینجا حضور دارید. برخی از شما به‌واسطه شناختی در حد یک کلاس یا همکاری اینجا هستید، برخی به‌خاطر دوستی و شاید هم مثل من به اندازه تمام عمر. از طرف علی‌جان از همه شما تشکر می‌کنم.
او سپس خاطره‌ای از دوران بیماری و شیمی‌درمانی همسرش برای حاضران تعریف کرد و گفت: روحیه علی واقعا شاد بود و امیدوارم خاطره خوبی که از او داریم همچنان شاد باقی بماند. اگرچه دلِ من خون است، اما شما همان چهره خوب و خندانش را به یاد داشته باشید.
در پایان مراسم، پیکر علی‌اکبر صارمی روی دوش علاقه‌مندانش برای خاکسپاری در منطقه کردان، به سمت آرامگاه ابدی‌اش بدرقه شد.
فرامرز شریفی، مهدی علیزاده، جواد بنکدار، علیرضا قهاری، مهدی حجت، فریار جواهریان، زواره محمدی و اسکندر مختاری از جمله چهره‌های حاضر در این مراسم بودند.
مراسم یادبود صارمی، پنجشنبه هفتم بهمن‌ماه ساعت ۱۷ در باغ - موزه قصر برگزار خواهد شد.
به گزارش ایسنا، علی‌اکبر صارمی متولد ۱۳۲۲ در زنجان بود. او در سال ۱۳۴۷ از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران در رشته معماری فارغ‌التحصیل شد و تحصیلات خود را در دانشگاه پنسیلوانیا تا دریافت درجه دکتری دنبال کرد.
رساله دکتری او زیر نظر استادش «لویی کان» نوشته شد. صارمی پس از بازگشت به ایران، در دفتر معماری سردار افخمی مشغول به کار شد و از سال ۱۳۵۹ دفتر شخصی خود را تأسیس کرد. او علاوه بر تدریس دانشگاهی تهران، مقالاتی نیز در مجلات معماری معتبر دنیا منتشر کرده است.
او مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی از سال ۱۳۶۹، مدرس دانشگاه فارابی از سال ۱۳۵۵ تا ۱۳۵۹ و مدرس دانشگاه تهران از سال ۱۳۷۳تا ۱۳۷۶ بود. وی همچنین عضو کانون مهندسان معمار دانشگاه تهران، عضو سازمان نظام مهندسی ساختمان استان تهران، عضو انجمن صنفی مهندسان مشاور معمار و شهرساز، عضو جامعه مهندسان معمار ایران، رئیس هیات مدیره مهندسین مشاور تجیر از ۱۳۵۹، مدرس در دانشگاه آزاد اسلامی و عضو هیات امناء انجمن مفاخر معماری ایران بود.
از جمله آثار معماری علی‌اکبر صارمی می‌توان به ساخت ویلای صارمی در سال ۱۳۵۲ در نوشهر، خانه افشار در سال ۱۳۵۵ در زعفرانیه تهران، ساختمان سفارت جمهوری اسلامی ایران در الجزایر سال۱۳۸۱، ساختمان سفارت جمهوری اسلامی ایران در تیرانا آلبانی سال ۱۳۸۳ اشاره کرد.
«معماری و موسیقی»، «ارزش‌های پایدار در معماری ایران»، «طرح هایی از ایران»، «ارائه طرح خانه جلفا» و «ارائه طرح‌های سفارت خانه‌های آلبانی و الجزایر» از جمله آثار علی‌اکبر صارمی است.
