کد خبر: 558 A

گزارشی از گفت‌وگو با دنباله‌روان مد معروف زمستانی در خیابان

زندگی و زمانه دختران چکمه‌پوش تهرانی!

زندگی و زمانه دختران چکمه‌پوش تهرانی!

الهام 29 ساله می‎گوید : «پوشیدن چکمه از قدیم تا امروز جزو واجبات رفت و آمد در فصل‎های سرد و در باران و برف است. من هم مثل همه فقط خریده‌ام، اما درباره آن چیزی نمی‎دانم».

ایران آرت : شقایق جعفری در سایت مدآنلاین نوشت:  اسمش هم آدم را یاد برف و سرما می‎اندازد. همان چیزی که با اولین باران پاییزی پا می‎کنیم و نوید روزهای سرد را در شهر به رهگذران می‎دهیم. بله چکمه! همان کفشی که به خاطر شکل و شمایل خاص خود به سرعت در میان مردم به محبوبیت رسید چکمه، پوتین با هر اسم قدیم و جدیدی که دارد برای اولین بار با هدف نگهداری از پا به ویژه در قسمت قوزک طراحی شد اما برای اینکه بدانید سر و کله این چکمه از کجا پیدا و از کی به عنوان شاخصه اجتماعی آمدن سرما همه گیر شد با ما همراه شوید.

پیش از این که وارد بحث چکمه شویم به تاریخچه مختصری درباره کفش می‌پردازیم.

اولین کفش در تاریخ بشر بر پای مصریان بوده است که اجداد صندل های امروزی است و از جنس پاپیروس بوده است. در قرون وسطی، نوک کفش نشان‌دهنده موقعیت اجتماعی شخص بود. بدین ترتیب، که هر چه بلندتر بود، شخص در مرتبه بالاتری از سطوح اجتماعی قرار داشت. از سال‎های 1700 بود که کفش‎های فانتزی وارد بازار شد. در این سال‎ها، خانم‎های ثروتمند، زیاد از خانه بیرون نمی‎آمدند و درنتیجه کفش‎هایی از ابریشم و برودری دوزی شده می‎پوشیدند. شاید برای تان جالب باشد که بدانید تا سال 1830 کفش پای چپ و پای راست وجود نداشته است!  جالب است بدانید که در سال 1910 قوانینی برای عفت عمومی جامعه، در مورد اندازه پاشنه کفش بانوان وضع شده بوده است. پاشنه بلندتر از هشت سانتی متر، به عنوان خطری در جامعه اعلام شده است!

 

طراحی اولین چکمه از تولید تا مصرف 

حتما شما هم حداقل عکس های قدیمی پادشاهان سرزمین‌های مختلف با چکمه‎های بسیار بلند چرمی را دیده‎اید. اما قدمت این کفش طولانی‌تر از این حرفها و تصاویر ثبت شده است؛ چیزی حدود 18 هزار سال قبل از میلاد مسیح که نخستین تصاویر از یک مرد و زن با چکمه‌هایی از جنس چرم مردانه و خز زنانه به شکل نقاشی در غاری در اسپانیا کشف شد. کفشی ساده و تقریبا نوک تیز که با کمک پوست یا چرم با بند به دور پاها بسته می‎شد تا از آنها در برابر سرما و آسیب‎های محیط محافظت کند. نقاشی‌های دوران باستان هم نشان می‌دهد که افرادی که در سرزمین‎های سرد مانند ژاپن یا روسیه زندگی می‏‌کردند نوعی کفش از جنس پوست به پا داشتند که احتمالا نیای بوت‎های امروزی بوده است.

این چکمه‌ها در زمان چارلز اول در انگلیس محبوب و با پیشرفت صنعت کفاشی به شکل ساده از جنس چرم و بنددار در میان طبقات اشراف مرسوم شد. اما داستان طراحی اصلی چکمه از این قرار بود که ظاهر ساق پاهای چار لز اول به خاطر ابتلا به بیماری نرمی استخوان بسیار نامناسب بود تا جایی که برای راه رفتن از عصا استفاده می‎کرد اما کفاشی دوره‎گرد برای اینکه نقص پاهای او را مخفی کند کفشی به شکل همین چکمه‎های بلند طراحی کرد تا ظاهر بدشکل پاهای او را بپوشاند. به همین ترتیب چکمه بعد از به قدرت رسیدن چارلز به‌عنوان بهترین و مدترین نمونه کفش برای مردان معرفی شد. از طرفی چکمه به مشخصه قدرت حکمرانی تبدیل شد، یعنی در زمانی که بیشتر مردم پا برهنه بودند امپراطورها و پادشاهان طرح‎های رنگارنگ و زینت داده شده آن را پا می‎کردند. از طرفی دیگر چکمه برای استفاده افراد بلند مرتبه و سناتورهای بزرگ دنیا طراحی می‎شد و بعدها به‌عنوان عضوی از لباس رسمی ارتش شناخته شد.

 

تغییرات چکمه از ابتدا تا امروز 

چکمه‎هایی که امروزه در فصل‎های سرد سال به شکل‎های متنوع پشت ویترین مغازه‎ها خودنمایی می‎کند از همان ابتدا تغییرات متعددی داشت. بعد از اروپا، پوشیدن چکمه در ایران برای اولین بار به دوره هخامنشیان بر می‎گردد. اما این نوع کفش بیشتر برای استفاده سربازان، ماهیگیران و ساکنان مناطق آب‌خیز مرسوم بود. بعدها در دروان صفوی و پهلوی سبک پوشش پای مردان اروپا به داخل رخنه کرد و شاهان و اطرافیانشان دوباره با پوشیدن چکمه‎های چرم بلند ابراز قدرت می‎کردند.

 

شکل ظاهری 

 اما شکل ساده چکمه‎ها در اروپا به شکل پاشنه بلند از جنس چرم معطر نرم که لبه‎های آن به طرف پائین دولا و با جوراب چکمه‎ای پوشیده می‎شد در مدت کوتاهی جای خود را به چکمه‎های جلو بندار برای اسب سواری و مبازره داد. طولی نکشید که کفاشان برجسته روی پوست‎های مرغوب و چرم طراحی شکل‎های متفاوت این کفش برای خانم‎ها را  شروع کردند. به این ترتیب چکمه‎ها با پاشنه بلند، بند بلند و نوک تیز به شکل کاملا زنانه درآمدند و در همان سال مجلات نوپا مد و فشن ابن نوع کفش را به خاطر راحتی برای فعالیت‎های روزمره بویژه  به خانم‎های جوان پیشنهاد کردند.  کمی بعد مدل مرسوم این روزها یعنی طرح آدلاید( چکمه‎ای بدون پاشنه و تخت که تا قوزک پا می‎رسید و کناره‎اش بند می‎خورد) همه‎گیر شد و  این سبک بیشتر از 50 سال در بین پیر و جوان ادامه داشت.

 

انتخاب از روی ویژگی های ظاهری 

 اما همزمان با به شهرت رسیدن چکمه در دوران ویکتوریا، با رفت و آمدهای مردان و زنان فرنگ رفته آن زمان این سبک پوشش کم کم جای خود را در میان ایرانی‎ها باز کرد و به شدت از پوشش نیم چکمه‌ها ( بیشتر برای مردان و خانم‎های مسن و به نسبت درشت اندام) و نوع بلند آن برای خانم‎های جوان و لاغر اندام استقبال شد. این کفش‎ها که از طرح‌های اروپایی الهام گرفته شده بود در برخی سال‌ها با پاشنه‎های نازک و ساق‎های بلند، مدتی بعد با پاشنه‌ای کلفت به شکل بنددار و ساق کوتاه و برای مدتی به شکل تخت و بدون پاشنه (با ساق‎های بلند و کوتاه ) در میان خانم‎ها مرسوم شد و مردان برخلاف گذشته به جز نوع نیم چکمه بدون پاشنه، کمتر به سراغ این نوع پوشش می‌رفتند.

 

برترین برندهای داخلی و خارجی 

 اگر درمیان برندهای مطرح دنیا چرخی زده باشید می‎دانید که چکمه‎های متنوع از برندهای سورل، آگ، ولینگتون، کلارک، زارا و اکو این روزها پرطرفدارترین چکمه‎ها در دنیا محسوب می‎شوند. در حالی که در کشور ما سال‌هاست که این نوع پوشش از کشور چین به شکلی نامرغوب وارد می‎شود، به جز در موارد خاص که دوخت و طراحی آن به دست تولیدکنندگان قدیمی بازار کفاش‎ها با چرم‎های مرغوب انجام می‎گیرد.

 

چکمه‌پوش‌ها چه می‌گویند؟ 

شاید برای‌تان جالب باشد اما 90 درصد افرادی که به سراغ‎شان رفتیم از چکمه‎‏ای که در فصول سرد سال به سراغ خریدش می‎روند چیزی نمی‌دانند. در مقابل یک مغازه پر رفت و آمد در پاساژ تندیس، از خانم‌ها درباره چکمه و تاریخچه‎اش پرس‎و‎جو می‎کنم. الهام 29 ساله در جواب سوال من می‎گوید : « دانستن این داستان چه اهمیتی دارد. پوشیدن چکمه از قدیم تا امروز جزو واجبات رفت و آمد در فصل‎های سرد و در باران و برف است. من هم مثل همه فقط خریده‌ام، اما درباره آن چیزی نمی‎دانم.» سارا دختر 24 ساله دیگری است که چکمه قهوه‎ای رنگ بلندی را به پا دارد و پشت ویترین مغازه به دنبال نوع ساق کوتاه آن می‎گردد. از او هم درباره اینکه از چکمه‎ای که پوشیده چه اطلاعاتی دارد می‎پرسم. جواب  به نسبت متفاوتی می‌دهد و می‌گوید: « من همیشه عاشق لباس اسب سواری بوده‌ام، حتی به خاطر علاقه‌ام در 12 سالگی یک بار هم به باشگاه سوارکاری رفتم، اما به خاطر ترس، نتوانستم ادامه دهم. از همان زمان عاشق چکمه‎های خیلی بلند بوده و هستم و حالا، چند سالی است که این سبک پوشش را دارم. فقط این را می دانم که از قدیم این چکمه‌ها برای نظامی‌ها و سوارکارها استفاده می‌شده است.»

سراغ خانم مسن‎تری که کفش اسپرت و راحتی به پا دارد می‌روم و همین سوال را تکرار می‌کنم : « مد. فقط مد است که همه چیز را تعیین می‎کند همه ما دنباله‎رو مد هستیم، بدون آن که چیزی از عقبه آن بدانیم. بویژه چند سالی است که دیگر همه از آن استفاده می‎کنند. من هم خودم از این نوع چکمه‎ها تهیه کرده‎ام، اما ترجیح می‎دهم با همین کفش‎های راحت سرکنم.»

 

مد برندهای چکمه چکمه ساق بلند
ارسال نظر

آخرین اخبار

پربیننده ترین