شاعر محکوم به اعدام به نوشتن بازگشت
نمایشنامهنویس و شاعر نیجریهای که در سال ۱۹۸۶ به عنوان اولین نویسنده آفریقایی برنده نوبل ادبی شد، در دوران قرنطینه دوباره به نوشتن بازگشت.
ایران آرت: وله سوینکا Wole Soyinka، نویسنده اهل نیجریه از قرنطینه به دلیل شیوع ویروس کرونا برای نوشتن یک رمان بعد از نزدیک به ۵۰ سال استفاده کرد.
نمایشنامهنویس و شاعر نیجریهای که در سال ۱۹۸۶ به اولین آفریقایی برنده جایزه نوبل ادبیات تبدیل شد، اولین رمان مشهور خود را با عنوان مترجمین The Interpreters در ۱۹۶۵ منتشر کرد. دومین و جدیدترین رمان او با عنوان فصل بینظمی Season of Anomie سال ۱۹۷۳ منتشر شد.
تواریخ خوشبختترین افراد روی زمین Chronicles of the Happiest People on Earth که پیش از پایان سال در نیجریه منتشر خواهد شد، سومین رمان او خواهد بود. ناشر نیجریهای سوینکا اعلام کرد برنامههایی برای انتشار بینالمللی کتاب در اوایل سال ۲۰۲۱ دارد.
ناشر این کتاب میگوید: این رمان همه چیز دارد؛ دوستی و خیانت، ایمان و بیوفایی، امید و بدبینی، زد و خورد و بدون کوتاهی در داستانپردازی و همه چیز در نیجریه معاصر رخ میدهد. همانطور که در اثری از سوینکا انتظار داریم، اثر دارای شخصیتهای متنوع، بینش عمیق در پس داستان و تفسیرهای شوخطبعانه و ظرافت زبانی است.
سویینکا گفت: "این قرنطینه در لاگوس به دلیل شیوع کرونا است که الهامبخش من در نوشتن رمان جدید و همینطور یک اثر تئاتری تازه شد." او قصد دارد در ماه دسامبر اجرای تازهای از نمایشنامه مرگ و سوار پادشاه Death and the King's Horseman خود را در لاگوس، پایتخت نیجریه، کارگردانی کند.
سوینکا میگوید: "شما (در قرنطینه) میبینید که به معنای واقعی کلمه در حال چرخیدن از پشت میز کار به روی تخت بعد پشت میز غذاخوری و بعد دوباره پشت میز کار برای مدت ۵ ماه هستید. در پایان، هنگامی که کتاب به آخر رسید، باید ذهن خود را به سوی دیگری بکشید. بنابراین، در این شرایط به ذهنم رسید، یک لحظه صبر کن، اینکه دست به کار تولید بزنی ایده بدی به نظر نمیرسد.
جایزه نوبل آثار این نویسنده و فعال سیاسی را "از بهترین نمایشنامهها به شعر و به زبان انگلیسی" خوانده است. او در دهه ۱۹۶۰ میلادی در نیجریه زندانی سیاسی بود و اشعار مشهورش را روی کاغذ توالت مینوشت و مخفیانه به بیرون زندان میفرستاد. پس از آزادی از زندان به تبعید رفت و در سال ۱۹۷۵ به نیجریه بازگشت، اما در سال ۱۹۹۴ پس از توقیف گذرنامهش توسط سانی آباچا، حاکم نظامی وقت، دوباره کشورش را ترک کرد. او غیابا به اعدام محکوم شد و بیشتر دوران تبعید خود را در امریکا گذراند.