روستای برره وجود دارد؟
موضوع پیدایش یک روستای خیالی در سریال «پاورچین» بعد از 3 سال به ساختن سریال دیگری با نام «شبهای برره» منتهی شد که یکی از پرطرفدارترین سریالهای تلویزیونی بعد از انقلاب بود؛ اگر نگوییم پرطرفدارترین!
ایران آرت: در سریالهای "پاورچین" و "شبهای برره" از یک سرزمین ناشناخته به نام برره حرف زده می شود اما این سرزمین چطور کشف شد؟
به گزارش مهر، «خیابان خلوت کن» یک عبارت وصفی بود که در رثای سریالهای پرمخاطب تلویزیون به آنها اطلاق میشد. سریالهایی که همه خانوادههای ایرانی از کوچک و بزرگ برنامههای روزانه و حتی مراسم و مهمانیهایشان را طوری تنظیم میکردند که برای تماشای آن درست رأس ساعت جلو جعبه جادویی حاضر شوند تا از دنبال کردن سریال مورد علاقه خود حظ وافر را ببرند؛ ولی در حال حاضر چند سالی است که در برهوت تلویزیون نه تنها خبری از سریالهای خیابان خلوت کن نیست که حتی بخش اعظمی از مخاطبان پیگیر تلویزیون هم قلاب نگاههایشان کمتر از قبل یک اثر در خور و تماشایی را شکار میکند.
اما با این حال هر از چندگاهی به یمن تکرارهای چندین باره سریالهای قدیمی تلویزیون از «آی فیلم» نه تنها میشود به مرور خاطرات سالهای گذشته پرداخت که حتی میتوان از تماشای دست چندم آنها هم لذت برد. سریال «پاورچین» یکی از همین کارهاست سریالی که در زمان خودش نه فقط در رده سریالهای خیابان خلوت کن قرار میگرفت که رفته رفته پا را از یک برنامه تلویزیونی ساده فراتر گذاشت به یک«فرهنگ» تبدیل شد.
در میان ۱۳۰ قسمتی که از سریال پاورچین ساخته شده همه مخاطبان و منتقدان این مجموعه در مورد یک موضوع اتفاق نظر دارند؛ آن هم اینکه پیدایش یک روستای خیالی به نام برره و اهالیاش نقطه عطفی به حساب میآید که قسمتهای این سریال را به دو بخش قبل و بعد تقسیم میکند. روستایی که مردمانش در متن کار آنقدر اتفاقات و حواشی عجیب و غریب خلق کردند که بعدها خود این روستا سوژه اصلی سریال «شب های برره» شد.
مهران مدیری درباره تولد برره خاطرات جالبی دارد:« در پاورچین اسم شخصیت اصلی مجموعه فرهاد بود. یک روز میخواستم برای کار به ادارهای بروم و گفتم من فرهاد فلانی هستم. هنوز فامیلی نداشتم. نشستیم و درباره فامیلیام فکر کردیم. من همینجوری به ذهنم رسید و گفتم برره، چون دیدم خود کلمه بامزه است و بی ربط. آن صحنه را با اسم فرهاد برره گرفتیم و تمام شد. بعد از ۱۰ قسمت به این نتیجه رسیدیم که این شخصیتها باید از جایی آمده باشند. پیمان قاسمخانی و محسن چگینی گفتند خب از برره. چون نام خانوادگیشان برره است.
مدیری می افزاید: بعد این سؤال پیش آمد که برره کجاست؟ گفتیم به اسمش میآید که روستا باشد. چه جور روستایی؟ روستایی بیهویت بی جا و مکان که شاید خیلی آدم دارد و یکیشان که مهندس شان باشد، فرهاد است.»
موضوع پیدایش یک روستای خیالی در سریال «پاورچین» بعد از 3 سال به ساختن سریال دیگری با نام «شبهای برره» منتهی شد که یکی از پرطرفدارترین سریالهای تلویزیونی بعد از انقلاب بود؛ اگر نگوییم پرطرفدارترین!