جشنواره هنرهای تجسمی فجر سردرگم ترین رویداد هنری است/ یک اشتباه استراتژیک در سال های اخیر/ سعید فلاح فر تحلیل کرد
این سال ها کسانی متولی جشنواره هنرهای تجسمی فجر هستند که گویا تفاوت ارزش های هنری یک رویداد را با ارزش های اقتصادی و کالایی هنر نمی دانند.
ایران آرت: سعید فلاح فر، هنرمند تصویری و کارشناس هنری: این سال ها کسانی متولی جشنواره هنرهای تجسمی فجر هستند که گویا تفاوت ارزش های هنری یک رویداد را با ارزش های اقتصادی و کالایی هنر نمی دانند.
الزاماً کیفیت هنری در نمایشگاه ها و بازارها مساوی با رونق اقتصادی نیست و فرض چنین محالی هر دو موضوع را به خطر خواهد انداخت.
در حالی که اغلب نگارخانه ها به تدریج از یک نهاد صرفاً هنری به یک بنگاه صرفاً تجاری تبدیل شده اند، متولیان دولتی هم سعی می کنند رویدادهای هنری را به زلف عوامانه پول گره بزنند.
ماهیت حراج و اکسپو با ماهیت دوسالانه نقاشی و ... تفاوت دارد. ماهیت و معیارهای یک رقابت هنری با یک رقابت تجاری تفاوت دارد و جشنواره هنرهای تجسمی فجر سردرگم ترین رویداد هنری است که نمی داند جایگاه و وظیفه اش دقیقاً چیست و کجاست.
فستیوال تهران است؟ جایگزین دوسالانه هاست؟ نماد وحدت ملی در هنرهای تجسمی است؟ گزارش فعالیت های سال گذشته است؟ چشم انداز سال آینده است؟ ادای تکلیف به فجر انقلاب اسلامی است؟ نمایش همزمان گرایش های تجسمی است یا نمایش آثار میان رشته ای؟ بازار هنر است؟ یا اگر به فرض محال همه این موارد مورد نظر بوده، چه نسبتی در ترکیب رعایت می شود؟
امسال هم صدای دغدغه های اقتصادی به بهانه این جشنواره از زبان بعضی دبیران شنیده می شود بدون این که تجربه بی ثمر بازارچه جشنواره تجسمی فجر در باغ موزه قصر را به خاطر بیاورند.
به نظر می رسد متولیان جشنواره حتی نتوانسته اند به درستی شباهت ها و تفاوت های بنیادی جشنواره هنرهای تجسمی فجر را با جشنواره های نمایش و سینما و موسیقی فجر دریابند. شباهت ها و تفاوت هایی از جنس شیوه های انتخاب و اجرایی تا عوامل تاثیرگذار اجتماعی و جامعه شناختی یا تحلیل و شناخت مخاطب.
این که هر سال به جای درک درست موضوع تنها به اضافه کردن بخش های جدید توجه می شود یا گروهی از رسانه ها (خارج از وظائف ذاتی خود و به شیوه های مختلف) به خدمت درمی آیند، خود گویای این قسم سردرگمی هاست که تلاش می شود پشت انبوه آمارها و تبلیغات از چشم ها پنهان بماند.
