گشتی در خانه موزه دیدنی سالوادور دالی
برای سالوادور دالی پورت‌لیگات محل دستاوردها بود؛ مکان مناسبی برای کار در یک کارگاه ابدی؛ جایی که زمان با سرعت کمتری می‌گذشت و هر ساعت بُعد مناسبی داشت. در این خانه آرامشی وجود داشت که یک مورد فرازمینی منحصربه‌فرد محسوب می‌شد.
ایران آرت: شهنام صفاجو در همشهری نوشت: 32سال پس از مرگ سالوادور دالی، نقاش مشهور اسپانیایی، خانه‌موزه او در ساحل مدیترانه‌ای خلیج portlligat در شرقی‌ترین نقطه ایالت کاتالونیا، به‌مانند یک جعبه جادویی است که در هزارتوی آن، استاد سوررئالیسم همه هنر خود را برجای گذاشته است.
قدمت این بنا به سال1930 بازمی‌گردد که مجموعه‌ای از کلبه‌های سابق ماهیگیران بومی است و از ساحل گرفته تا حیاط و باغ و معماری بنا و اشیا و تزیینات داخلی آن، ساختاری پیچیده و متفاوت دارد.این خانه قبل از هر چیز، ثمره زندگی عاشقانه سالوادور دالی با همسرش گالا است که به خلق مهم‌ترین اثر سوررئال این نقاش بزرگ "تداوم حافظه" منجر می‌شود. برای او ویلای پورت‌لیگات، پناهگاهی هنری و عقب‌نشینی از دایره هنر پاریس و نیویورک نیز بود.
دالی در دوره جوانی و به لطف فروش یک تابلوی نقاشی و همکاری با فیلمساز بزرگ اسپانیایی لوئیس بونوئل در پروژه سگ آندلسی (Un ChienAndalou) موفق به خرید یک کلبه ماهیگیری در پورت‌لیگات می‌شود و به‌تدریج خانه ماهیگیران همسایه را نیز خریداری و بازسازی می‌کند که این روند تا مدت زیادی ادامه داشت و دالی و گالا مرتباً دکوراسیون این خانه تودرتو را تغییر می‌دادند. بیست سال بعد آن، کارگاه نقاشی دالی تکمیل شد و پس از آن ساخت کتابخانه و مخزن خانه‌موزه و احیای باغ زیتون به ثمر نشست.
برای سالوادور دالی پورت‌لیگات محل دستاوردها بود؛ مکان مناسبی برای کار در یک کارگاه ابدی؛ جایی که زمان با سرعت کمتری می‌گذشت و هر ساعت بُعد مناسبی داشت. در این خانه آرامشی وجود داشت که یک مورد فرازمینی منحصربه‌فرد محسوب می‌شد.
این خانه‌موزه، مکانی برای ورود به جهان پررمز و راز دالی است. ویلایی با کاشی‌های سفید و پوشیده از تخم‌مرغ‌های گچی بزرگ، اتاق‌های کوچک متصل به راهروهای باریک، اشیای ناهمگون، فرش‌ها، ظروف سفالین، پوشش‌های مخملی، مبلمان عتیقه، گل‌های خشک، اتاق خوابی که یک آینه در شیب آن آویزان است و به دالی اجازه می‌داد طلوع آفتاب را ببیند، بدون اینکه از تختخواب خود بیرون بیاید، حوضچه‌ها، پاسیوی سنگفرش و در مجموع یک سازه پیچ و خم که نشان از روح نقاش بزرگ دارد. این زوج، اقامتگاه ساحلی خود را کهکشان راه شیری می‌نامیدند.
خانه پورت‌لیگات لوکیشن فیلم فرانسوی "سلف- پرتره" به کارگردانی ژان کریستف آورتی هم بود. یک ویدئو آرت جذاب که بر روند خلاقیت دالی در خلق تابلوی "سلف پرتره با بیکن سرخ‌شده" تمرکز دارد.
پس از مرگ گالا و به فاصله هفت سال تا خاموشی استاد سوررئالیسم (1989) با حمله قلبی، دالی دیگر هرگز پا به این خانه نگذاشت تا حوالی سال2000 که امکان بازدید عمومی از پناهگاه جادویی و افسانه‌ای یکی از بزرگ‌ترین نقاشان سده بیستم فراهم آمد.
