|
کیهان می نویسد: فرخنژاد که در دهه اول دوران بازیگریاش در اوج به سر میبرد و حضورش بر پرده سینما چشمگیر بود، در دهه دوم فعالیتش، مسیری رو به افول را طی کرد... به موازات روند رو به نزول فرخنژاد در زمینه بازیگری، فعالیت فرخنژاد در فضای مجازی و حاشیهسازیهای او پررنگ و بیشتر شد.
مهدی فخیم زاده در این مصاحبه به نقل خاطراتی پرداخته که بخشهای مهمی از ناگفتههای سینمای ایران را در دل خود دارد.
احمد پوری میگوید: در زمان ترجمه «برف سیاه» عذاب وجدان داشتم چون به استانیسلاوسکی بسیار علاقه داشتم و درباره او خوانده بودم
حضور پیدا کردن برخی از کارگردانان صاحبنام و مولف در آثار خود یا فیلمهای کارگردانان دیگر همواره با نوعی جذابیت، خلاقیت و اشتیاق همراه بوده است.
دو فیلم دیدار و آدمبرفى که از سال ٧٣ توقیف بودند، رفع توقیف شدند و حمله به سینماها شروع شد! دهنمکى سردسته بود!
لیلی گلستان گفت: آقای بیضایی، این که نمی گذارند شما تئاتر بسازید، یا فیلم بسازید، فقط شما نیستید که! "عصبانی نیستم" چند سال است می خواهد اکران شود، نمی گذارند.
حمید امجد طی گفت و گویی درباره گزینشها و مصاحبههای عجیب و غریب اوایل انقلاب برای ورود به دانشگاه صحبت کرد.
نقاشان تنها یک فریم از واقعیت را ثبت میکند و نه هیچچیز پیش و پس آن را.
محسن مخملباف آدمی است که ابتدا ضدسینماست ولی عاشق سینما میشود و اصلا سینما عامل دگرگونی او و چرخشهای سریع فکری و ایدئولوژیکاش میشود.
پرویز جاهد میگوید: سینما به عنوان مظهر رژیم فاسد گذشته و پدیدهای مبتذل مطرح بود و انقلاب یکجورهایی با یورش به سینماها، میکدهها و فاحشهخانهها آغاز میشود.