|
این روزها حال خاورمیانه خوش نیست، مانند همه 365 روز گذشته؛ هر روز مرده می برند کوچه به کوچه و همانند اکسیژن ، جنگ و مرگ را هر لحظه نفس می کشی.
حیرت انگیز است اما واقعیت دارد : از سال ۲۰۰۸ رکورد فروش اثری هنری در خاورمیانه روی دو میلیون و ۸۰۰ هزار دلار درجا زده است!
آشنایی من با استاد عبدالقادر الریس Abdulqader Al Rais یکی از مشهورترین نقاشان اماراتی به کاتالوگ های حراج کریستیز در سال های 2007 ، 2008 و ... برمی گردد؛ آن زمان حراج کریستیز خاورمیانه هر سال دو بار، اپریل و اکتبر در هتل امارات تاورز برگزار می شد؛ و من به همراه دوستان برای تهیه گزارش از تهران به دبی سفر می کردم ...
زیر ساخت پیشرفت و توسعه هنر در خاورمیانه تولید محتوا و انتشار متن های مستمر درباره نهادهای هنری، هنرمندان و آثار هنری خاورمیانه است.
پاییز ۱۳۹۴، دو سال بود سردبیر خبرگزاری هنر ایران شده بودم، مایکل جی ها، اولین رئیس حراجی کریستیز دبی در آستانه ده سالگی دفترشان در DIFC، سفری به تهران داشت و دعوت من را برای یک مصاحبه چالشی پذیرفت ...
خاورمیانه نمی خواهد پمپ بنزین باشد؛ این مستقیم ترین خوانش از اثر جذاب احمد ماتر، هنرمند پیشرو عربستانی ست اما این همه داستان نیست.
وقتی آزاده جعفریان از گاوین جانتس خواست خودش انتخاب کند جلوی کدام اثرش عکس بگیرد، تصور می کردم در گالری شماره چهار بنیاد هنر شارجه، ما را جلوی یک اثر خاص آفریقایی اش می برد که لبریز از فیگور و استعاره های فرهنگی سیاسی درباره آفریقایی هاست و دنیا او را با چنین آثاری می شناسد و حتی به حراجی هایی مانند ساتبیز هم راه یافته است؛ اما گاوین دست مان را گرفت و گفت کامان! و ما را برد به گالری شماره پنج ...
یک نکته بسیار جالب توجه درباره امارات متحده عربی وجود دارد.
این روزها نخستین بینال خوشنویسی دبی یک تصویر تمام قد بین المللی از هنر خوشنویسی به ۸ زبان دنیا ارائه میکند؛ مواجهه ای نوآورانه و پیشرو.
خاورمیانه مساوی با نفت نیست، سرمایه بزرگ خاورمیانه استعدادهای شگرف انسانی آن است که سالیان دراز در محاق نفت پنهان است.