|
این روزها هنرمندان زنده در دنیا که قیمت آثارشان سر به فلک می کشد از گرهارد ریشتر تا دیمین هرست و جف کونز و ... تعدادشان بسیار است و اتفاقن از این منظر، آرتیست های چینی گوی سبقت را از دیگران ربوده اند، کافی ست پرایس لیست گالری های اروپا و آمریکا را چک کنید هنرمندان بین المللی ۳۰ و ۴۰ ساله بسیاری هستند که قیمت های نجومی دارند.وقت آن رسیده این نسخه در خاورمیانه هم با سرعت بیشتری اجرایی شود.
عمرانی: دنیا سه قرن پیش متوجه شد معادله روشن « عرضه و تقاضا » در بازار هنر معنای ویژه و خاصی دارد زیرا از یک زمانی دیگر پیکاسو، ون گوگ، مونه و ... زنده نیستند تا تولید کنند ، عرضه به کل قطع می شود و تقاضای بازار پاسخی نمی یابد و ناگزیر قیمت ها همیشه رو به بالا خواهد بود.
کمتر پیش آمده است از یک هنرمند خاورمیانه در عرض کمتر از هفت ماه هفت اثر در حراج های مختلف ارائه شود و ۱۰۰درصد آثارش به فروش رسد؛ اتفاقی که در ماههای اخیر صادق تبریزی هنرمند پیشگام خاورمیانه رقم زده است.
یکی از سرمایهگذاران این نقاشی مهم اصلی ۲۸ سال پیش برای تعیین اصالت ۱۰۰۰ دلار داد اما این ماجرا در ۱۷ سال اخیر در اوج کشمکش بی نتیجه مانده است.
روزنامه صدا و سیما با چاپ نوشتاری از آرش رجب پور ، مدیر هنری، احوالات این روزهای تجسمی را زیر ذره بین برده است.
مژده طباطبایی ،مدیر گالری مژده در گفتگویی اعلام کرد: اتفاقات اخیر سبب ایجاد اضطراب عمومی و سردرگمی سرمایهگذاران بازار هنر شده است.»
ویروس مجموعهداری آنطورکه پرویز تناولی در کتابی به همین نام میگوید شوربختانه هنگامی به جان آدم میافتد که نباید بیفتد. غالبا این ویروس جنونآمیز در دوران کمدستی مالی و مادی، آن زمانی که گاه برای مخارج اولیه زندگی نیز زور به قدر کفایت در کف نداری سراغ آدم میآید و آنچه هم آرام و رامَش میکند و هم آتشش را میافزاید داشتن اثر هنری است.
عباس عبدی : برخلاف گذشته بازار فیلم، موسیقی، هنرهای تجسمی آنقدر بزرگ شده که دولت و وزارت ارشاد قادر به نزدیک شدن به آنها نیستند، ضمن اینکه بودجه خودشان نیز به شدت ضعیف و نحیف شده است. برخی از این فعالیتها تقریبا از ارشاد استقلال نسبی پیدا کردهاند. مثل موسیقی که به راحتی میتوان تولید و عرضه کرد. ترانه «برای» بدون مجوز رسمی همه عرصهها را فتح کرد.
آرش رجب پور ، مدیر برند دووسی از ضرورت چاره اندیشی برای حضور بین المللی گالری های هنری ایران می گوید
در میان هنرها اما هنرهای تجسمی می تواند بازار کار پررونق تری داشته باشد، اگر سینما، تئاتر و موسیقی وابستگی صد در صدی به مرزهای جغرافیایی و زبانی دارد و به جهت تنگناهای اقتصادی و کوچک شدن سفره مردم حال و روز مساعدی ندارند ،هنرهای تجسمی ذات و خاصیتی دارد که می تواند فرای جغرافیای مرزی بازار فروش داشته باشد.