وضعیت مبهم آثار و خانه محمدعلی سپانلو
وصی محمدعلی سپانلو نسبت به پرداخت نشدن حق تألیف آثار این شاعر فقید توسط ناشران اعتراض کرد و گفت: صحیح نیست اهل فرهنگ با یکدیگر این‌طور رفتار کنند.
ایران آرت: مهدی اخوت، دوست و هم‌خانه محمدعلی سپانلو که وصی او نیز بوده است، در گفت‌وگو با ایسنا با اعتراض به تجدید چاپ کتاب‌های سپانلو توسط ناشران بدون پرداخت حق تألیف اظهار کرد: با وجود این‌که همه ناشران می‌دانند من وصی سپانلو هستم و حتی یک نسخه از وصیت او را برای همه فرستادم و می‌دانند باید با من قرارداد ببندند، کتاب را چاپ می‌کنند و به روی مبارک خود هم نمی‌آورند که باید حق تألیف بدهند. در صورتی که ناشران باز هم به کار خود ادامه بدهند، ناچار می‌شوم نام آن‌ها را اعلام کنم. یکی دو تا هم نیستند. زمانی که به آن‌ها می‌گوییم باید حق تألیف پرداخت کنند، می‌گویند این کتاب‌ها را از قبل در انبار داشتیم.
او در ادامه خاطرنشان کرد: گاه می‌بینیم کتاب سپانلو در بازار نیست و بعد از مدتی چاپ می‌شود؛ وقتی به ناشر می‌گویم، می‌گوید این چاپ اول است. می‌دانم یک‌سری کتاب‌ها که دانشگاهی هستند و... مرتب چاپ می‌شدند و الان هم ناشران آن‌ها را چاپ می‌کنند اما اگر به ناشر زنگ بزنید، می‌گوید از قدیم کتاب را داشته‌ایم. من خودم بازار که نمی‌روم اما دوستان می‌گویند فلان کتاب سپانلو چاپ شده و گذاشته‌اند پشت ویترین؛ اما از آن‌ها خبری نیست. ناشرانی بودند که با سپانلو قرارداد داشتند و از نظر ارشاد این قرارداد دو سال بیش‌تر نیست اما ناشران فکر می‌کنند مادام‌العمر است. یک کتاب چاپ‌نشده به نام «بیمارستان کافکا» داشت که به ناشر دادم. خود سپانلو این کتاب را به اصلاح دکوپاژ هم کرده بود و کتاب دیگری هم بود که به ناشر دادم، چون قولش را خودش قبلا به ناشر داده بود.
اخوت سپس بیان کرد: سپانلو هم وصی دارد که من هستم و هم ورثه (دختر و پسر) که من باید سهم همه را پرداخت کنم. نگهداری خانه (که ثبت ملی شده) خرج دارد که از جیب خودم خرج می‌کنم. البته درست است که من در این خانه زندگی می‌کنم و باید خرج کنم. می‌خواهم ببینم این ناشران کی از رو می‌روند.
او همچنین درباره وضعیت خانه سپانلو و این‌که آیا قصدی برای تبدیل این خانه به خانه‌موزه ندارد، گفت: این خانه ثبت ملی شده که خراب نشود. میراث فرهنگی نه تسهیلات و نه پولی بابت نگهداری این خانه به ما نمی‌دهد. من وصی او هستم و اختیار همه چیز را هم دارم. سپانلو قصد انجام هیچ‌کدام از این‌ها را که خانه به خانه‌موزه یا خانه شعر تبدیل شود، نداشت. من هم چنین قصدی ندارم.
وصی سپانلو با بیان این‌که خانه به تعمیرات نیاز دارد، افزود: میراث فرهنگی کاری که می‌تواند انجام دهد این است که حتی‌المقدور تعمیرات خانه را انجام بدهد. البته خانه هرگاه به تعمیر نیاز داشته من این کار را کرده‌ام. رفقا و دوستان سپانلو هنوز به این خانه رفت و آمد دارند. دانشجویانی هم هستند که استادهای‌شان به من حواله می‌دهند تا از خانه بازدید کنند، من به آن‌ها گفته‌ام اگر می‌خواهند از این خانه بازدید کنند، قبلا زنگ بزنند و به صورت دسته‌جمعی بیایند تا بازدید داشته باشند. الان هم حرفی نیست، اگر می‌خواهند بیایند از قبل زنگ بزنند. قرار ما معمولا روزهای سه‌شنبه است. اگر من در خانه باشم و کاری نداشته باشم، می‌توانند بیایند و عکسی بگیرند. خودتان را جای من که این‌جا زندگی می‌کنم بگذارید، اگر قرار باشد هر لحظه زنگ بزنند که می‌خواهیم از خانه بازدید کنیم، طبیعی است زندگی من مختل می‌شود. من به خاطر دوستی‌ای که با سپانلو داشتم، علاقه‌مندم این خانه به همان صورتی که بوده حفظ شود.
