ببینید: رنه ماگریت ، لیختنشتاین و موزه موما دیزاین های تازه سواچ/ سواچ و امگا ساعت های هنری را دیزاین می کنند

در حالی که به تازگی صفحه رسمی ساعت سواچ ، از رویدادهای مشترک با ساعت گرانقیمت OMEGA پرده برده کرده است، در زمینه هنر با دیزاین نقاشی های برجسته رنه ماگریت ، لیختنشتاین و موزه موما MOMA آمریکا روی صفحه و بند ساعت دلبری می کند.

ایران آرت: سه روز پیش از قرارداد ساعت سواچ و لوور ابوظبی برای تان خبر دادیم که دو اثر شاخص از ساندرو بوتیچلی نقاش مشهور فلورانسی دوران رنسانس ایتالیایی و کاتسوشیکا هوکوسای نقاش ژاپنی را روی ساعت های اسپرت در کالکشن Art خود دیزاین کرده است.

سواچ با دو اثر موزه لوور ابوظبی به بازار آمد/ بوتیچلی و هوکوسای به مچ تان ببندید/ قیمت این ساعت در ایران

این خبر تنها یک ماه پس از اعلام همکاری کوکاکولا با بنیادهای اندی وارهول ، ادوارد مونک و یوهانس فرمیر و... انتشار ویدئوی هیجان انگیز این نوشیدنی جهانی بر بستر هنر برای خیلی ها جذاب بود.

برندهایی که به نظر نیاز به تبلیغ ندارند بیش از همه هزینه تبلیغات می پردازند و با کنار هنر و آن هم هنرهای تجسمی ایستادن تلاش می کنند فصل تازه ای برای خود خلق کنند.

در ادامه همین مسیر ،صفحه رسمی ساعت سواچ از همکاری با بنیادهای رنه ماگریت ، روی لیختنشتاین هنرمندان بسیار گران قیمت و نیز موزه معظم MOMA و دیزاین ساعت های شیک و دلبرانه هنری رونمایی کرده است.

سواچ در همکاری با موزه MOMA یکی از شاهکارهای روی لیختنشتاین، هنرمند جریان ساز آمریکایی از سری «دختر» که در سال 1963 تولید شده را و در مجموعه @themuseumofmodernart می درخشد را روی صفحه و بند ساعت باز تولید کرده است .

اتفاقن پاپ بودن آثار لیختنشتاین که برخی منابع او را لیکتنستاین هم تلفظ می کنند با روح سواچ هم خوانی جالبی دارد و کاملا بر روی این ساعت نشسته است.

جالب است بدانید آثار لیختنشتاین شبیه پرینت هستند، اما در واقع نقاشی شده‌اند. او یک صحنه یا موقعیت از یک کتاب مصور را برجسته می‌کند و آن را می‌کشد و سعی دارد به شکل جدیدی از اکسپرسیونیسم برسد که خود آن را «اکسپرسیونیسم انتزاعی» می‌خواند. در واقع لیختنشتاین - به عنوان نمونه‌ای از هنرمند پاپ آرت- سعی دارد «هنر سطح پائین» را با «هنر سطح بالا» ترکیب کند و هنر جدیدی خلق کند که - فارغ از خوبی یا بدی- در حرکت هنر قرن بیستم تأثیرگذار بوده‌است.

اثری از سری دختر روی لیختنشتاین ده سال پیش در کریستیز نیویورک ۴۳ میلیون دلار چکش خورده است.

موزه هنرهای معاصر تهران هم اثری از روی لیختنشتاین اثری جذاب در گنجینه معظم خود نگهداری می کند.

دو اثر مهم رنه ماگریت را با سواچ روی مچ ببندید

شعار تبلیغاتی سواچ برای دو مجموعه ساعت که دو اثر تاریخ ساز رنه ماگریت هنرمند شاخص بلژیکی را روی صفحه و بند خود حک شده دارند این است : « با ساعت سورئال الهام گرفته از Magritte در دنیایی رویایی گم شوید. »

حتی اگر هنری هم نباشید حتمن نقاشی « پسرِ انسان » یکی از شناخته شده‌ترین آثار نقاشی فرا واقع گرا (سورئالیست) رنه ماگریت را دیده اید.

پسرِ انسان در سال۱۹۶۴ با رنگ روغن در ابعاد ۱۱۶ × ۸۹ سانتیمتر خلق شده است، این نقاشی مردی با کتی خاکستری رنگ و کلاهی لبه‌دار بر سر را نشان می‌دهد در حالی که چهره‌اش به طور کامل با سیبی سبز رنگ پوشیده شده‌است.

ماگریت این اثر را پس از درخواست‌های بسیار از او برای کشیدن یک پرتره از خود، خلق کرد. پنهان شدن غیرمنتظره چهره پشت سیبی سبز رنگ از عدم توجه نقاش به هویت و شهرتی که از این هویت منتج می‌شود، اشاره دارد.

ماگریت همیشه در کارهایش باورها، حس کنجکاوی و فرضیات از پیش تعیین شده آدمی را به چالش کشیده‌است و سعی می‌کند تا به مخاطب نشان دهد چقدر ساده لوحانه و با اطمینان از حقایقی حرف می‌زند که از محدوده شناختش خارج است.

حالا شما به لطف سواچ می توانید این ساعت را روی مچ تان ببندید و پوز دهید!

اما اثر دیگر رنه ماگریت روی سواچ ، اثر جریان ساز تاریخ هنر « خیانت تصاویر » یا به تعبیری دیگر « این یک پیپ نیست » است که در فاصله سال‌های ۱۹۲۸ و ۱۹۲۹ میلادی خلق شده‌است.

این نگاره یک پیپ را نشان می‌دهد که در نگاه اول، تصویری به ظاهر سادهٔ تبلیغاتی برای دخانیات به نظر می‌آید. ماگریت اما در پایین تصویر متنی را کار کرده‌است که معنای «این یک پیپ نیست» می‌دهد و این جمله در ظاهر با محتوای اثر ناسازگار است اما در واقع، کاملاً درست است. این نقاشی، یک «پیپ» (واقعی) نیست بلکه «تصویری از یک پیپ» را نشان می‌دهد. این اثر آغازی بود بر تأثیر زنجیره‌وار آثار و الگوهای هنری سوررئال بر هنرمندان اروپایی و آمریکایی، تأثیری که خود نشات گرفته از فرهنگ رایج بود و همزمان در مقابل آن ایستاد.

این اثر سراسر چالش است، نه فقط برای کسانی که آن را می‌بینند بلکه برای تمام ساختار هنری که برای قرن‌ها محافظه‌کارانه حفظ شده بود. ماگریت برای کسانی که این کار را می‌بینند، حق انتخاب قائل شده‌است؛ شما به چشمان خود اعتماد می‌کنید یا به چیزی که من به شما می‌گویم؟ در واقع نقاش با خلق اثری واقع گرایانه و قراردادن جمله‌ای که تمام خصوصیات ظاهری موجود در کار را نقض می‌کند، بینندگان را در برزخی هنری رها می‌کند.

حالا یک اثر تاریخ هنری، یک پیپ که پیپ نیست ثانیه، دقیقه، ساعت، روز ، ماه و سال را به شما یادآوری می کند و چشم دور و بری های شما را به مچ تان خیره می کند.

جادوی تبلیغ از راه هنر همین است.