برای نقاشی که شعر به لب داشت

... کنار استاد آیدین آغداشلو لوح سپاس از یک عمر تلاش برای توسعه هنر را تقدیم استاد محمد ابراهیم جعفری کردیم...

ایران آرت : سیف الله پویاراد* : اول بهمن 1395 که کنار استاد آیدین آغداشلو لوح سپاس از یک عمر تلاش برای توسعه هنر را تقدیم استاد محمد ابراهیم جعفری کردیم، سیمای خندان و پرمهرش برایم ماندگار شد؛

می گفت خوشحالی بزرگش بدین سبب است که در آیین ششمین دوسالانه نقاشی دامون فر ویژه جوانان زیر 25 سال از او تجلیل می شود، می گفت جوانی مزه دلچسبی دارد و من ابراهیم جعفری همیشه جوانم چون عاشقم؛

و سپس گفت ما را به شعری دعوت می کند که همیشه شعر به لب داشت؛ و اتفاقا شعری خواند درباره جاودانگی عشق؛ مثل همه شعرهایش لطیف بود و سرشار از زندگی. 

آری استاد محمد ابراهیم جعفری لبریز از زندگی بود، دیدار با او تو را سرشار از خوشی و طراوت می کرد؛ گویی تلخی ها و زهر خندهای روزگار تاثیری در او نداشت و هیچ چیزی نمی توانست جهان بینی شادمانه زیستن را در او کمرنگ کند؛

این زاویه نگاه ایشان و دیگر زنده یاد استاد پرویز کلانتری را بسیار نزدیک هم می دیدم، آن جا که جناب کلانتری همبشه می گفت:" ما چاره ای جز خوشی نداریم". 

این دو استاد بزرگ اخلاق و هنر، هنرمندانه زیستند و در اوج محبوبیت بار سفر بستند؛ و با رفتن شان غمی جانکاه بر دل ها نشاندند؛ حسرت رفتن چنین گوهرهایی تلخ کامی هایی ست که زندگی لاجرم تحمیل می کند و گریزی از رسم روزگار نیست. 

خوش به حال ما که آثار ماندگار و دلنشین این بزرگان به یادگار مانده و ترجمان نوع نگاه آنان به زندگی ست؛ کاش موزه هایی شایسته این نام های پرآوازه احداث شود و این آثار گرانبها را به طور مستمر به تماشا بگذارد. 

*مدیر دوسالانه نقاشی دامون فر