قطب‌الدین صادقی با 430 میلیون تومان بدهی صاحب سالن نمایش شد
تماشاخانه "شانو" افتتاح شد.
ایران آرت: مراسم افتتاح تماشاخانه "شانو" با ظرفیتی در حدود یکصد تماشاگر و برخوردار از آخرین تجهیزات پیشرفته نور، صدا و امکانات صحنه، با سه پلاتوی تمرین و یک کافی شاپ شامگاه بیستم مهر ماه در آکادمی تئاتر قطب‌الدین صادقی برگزار شد.
صادقی در مورد دلیل افتتاح این تماشاخانه گفت: اولین دلیلم برای افتتاح تماشاخانه این بود که بخشی از کار من آموزش است. در سالیان اخیر مسئله آموزش در دانشگاه کاریکاتوری شده است. اخیرا دانشگاهی 600 نفر ورودی دانشجو بدون کنکور داشته است. مگر می‌شود بدون کنکور دانشجو هنر تربیت کرد؟ با افتتاح این سالن در نظر داشتم که مبحث آموزش کمی جدی‌تر باشد و یک نظام آموزشی اصولی، مبتنی بر انتقال مستقیم دانشِ معلم به شاگرد از طریق یک کار منسجم ارائه کنم.
این پژوهشگر با اشاره به اینکه دومین هدفم برای افتتاح این تماشاخانه، پیدا کردن یک جایگاه بود، عنوان کرد: من آواره بودم، گروه ما 40 نفر است، اما پس از 80 کار اجرایی حق ما بود که حداقل 40 متر مساحت برای دور هم جمع شدن، داشته باشیم. این بی‌مکانی آزارم می‌داد و ما آرامش و تمرکزی برای کار پیگیر، منسجم و خلاقانه نداشتیم.
صادقی با بیان اینکه در همه جای دنیا کارگردان‌های صاحب سبک، مدیران تئاترهای بزرگ هستند و دولت امکانات مالی در اختیار آن‌ها قرار می‌دهد و در کارشان دخالت نمی‌کند، متذکر شد: در سراسر دنیا آن کارگردان صاحب سبک با تعریفی که از تئاتر دارد، آثار و کارگردانانی که می‌پسندد را دعوت می‌کند و تنها کنترل مالی بر کارشان دارد. او حداقل 5 سال مدیر است و یک سبک و هویت برای تماشاخانه تحت مدیریت به وجود می‌آورد. با همه احترامی که برای مدیران تماشاخانه‌ها قائلم، متاسفانه در کشور ما مدیریت به دست کارمندانی سپرده می‌شود که مورد اطمینان هستند و آن وجه صاحب سبک بودن را ندارند.
وی همچنین در ادامه صحبت‌هایش افزود: در نظر داشتم با تاسیس این تماشاخانه تعدادی از نمایش‌هایی را که به آن‌ها علاقمندم اجراکنم و کسانی که هم تعریف‌ام هستند را دعوت به کار کنم. 20 سال پیش آخرین زمانی بود که من در تالار وحدت نمایش اجرا کردم. با اینکه آقای مرادخانی سفارش کردند، مدیر تالار وحدت به متن من که شش سال پیش به او دادم، جواب هم نداد. در تئاترشهر هم کسانی روی صحنه رفتند که می‌بایست سیاه مشق‌هایشان را در جاهای دیگر تمرین می‌کردند. آرزو داشتم جایی را داشته باشم که تعریفی حرفه‌ای از هنر را آنجا نشان دهم.
این کارگردان تئاتر یکی از اهدافش به منظور افتتاح تماشاخانه "شانو" را عکس‌العملش نسبت به آثار تجاری عنوان کرد و گفت: فکر می‌کنم به قول نیچه، موج کارهای تجاری که دزدانه از عالم تجارت به هنر خزیده‌اند زیاد طول نمی‌کشد. تئاتر حرفه‌ای ما که دارای اندیشه، تئاتری که به تفکر زمانه چیزی اضافه کند و تحلیلی درباره جامعه ایرانی ما داشته باشد، کجاست؟ تئاتر روز به روز به سمت شبه روشنفکرانه و دور از واقعیت‌های زندگی اجتماعی می‌رود.
صادقی ضمن اشاره به اینکه در روند تاسیس این تماشاخانه دچار مشکلات و محنت‌های مالی و اداری بسیاری شدم، تصریح کرد: با اینکه اکنون حدود 430 میلیون بدهی بابت تاسیس این تماشاخانه دارم با سیلی صورت خود را سرخ نگه داشته‌ام. در روند این کار دچار تمام ریسک‌هایی شدم که در طول عمرم نشده بودم.
