"فروغ" علیرضا قربانی در تاریکی روی صحنه رفت/مرگ من روزی فرا خواهد رسید

علیرضا قربانی با ظاهری متفاوت در این دور از کنسرت ها ظاهر شده است...

ایران آرت : تور تازه کنسرت‌های علیرضا قربانی با نام "فروغ" به آهنگسازی سامان صمیمی در تالار وحدت در حال برگزاری است.

این کنسرت که قرار بود  ۱۸ و ۱۹ خرداد اجرا شود به دلیل حملات تروریستی تهران به تاخیر افتاد، اما سرانجام از سوم تیرماه اجرای آن آغاز شد.

برنامه در تاریکی کامل و در میان مه انبوه روی صحنه آغاز شد و سنتور با تکرار یک جمله ثابت به همراهی کمانچه پرداخت.

علیرضا قربانی که با ظاهری متفاوت از کنسرت‌های قبلی خود بر صحنه حاضر شده بود آواز " خرقه رقصان" را با مطلع " عاشقان نالان چو نای و عشق همچون نای‌زن - تا چه‌ها درمی‌دمد این عشق در سرنای تن" با شعری از مولانا اجرا کرد.

پس از آن گروه نوازی سازهای ایرانی با یک قطعه ضربی پر قدرت انجام شد که در ادامه به دو نوازی کوبه‌ای‌ها متصل شد. سپس بار دیگر نوبت به اجرای آواز با همراهی سنتور و تار رسید. تصنیف " مستانه می‌گریزی" با شعری از مسعود کلانتری با اضافه شدن زهی‌ها اجرا شد و مورد استقبال شدید تماشاگران قرار گرفت.

قطعه بی‌کلام "رنگارنگ" بخش بعدی برنامه بود که در طول اجرای آن هر کدام از سازها فرصتی برای یک تک‌نوازی کوتاه یافتند.

پس از آن قطعه "فروغ" با شعر معروف " مرگ من روزی فـــرا خـــواهد رسید" اجرا شد. این قطعه با نوای ویولا آغاز شد و گروه زهی نقش پر رنگی در آن داشتند.

بخش دوم برنامه در حالی آغاز شد که در تاریکی و بدون کنار رفتن پرده، صدای موسیقی به گوش رسید و پس از آن قربانی آواز "میخانه درافتاده" را در حالی اجرا کرد که به تنهایی در جلوی صحنه ایستاده بود. با رسیدن به جملات پایانی آواز، موسیقی قطع شد تا قربانی به تنهایی این بخش را ادامه دهد.

تک نوازی کمانچه در حالی که سه تار یک جمله ثابت را به همراه آن می‌نواخت بخش بعدی برنامه بود و سپس تک‌نوازی شورانگیز به همراه آواز انجام شد. در همین زمان قربانی به همراه سامان صمیمی و پویا سرایی سه تار به دست گرفتند تا همراه با دف به اجرای قطعه "بی‌قرار" بپردازند. این قطعه فضایی کاملا متفاوت از دیگر قطعات داشت و شنونده را به یاد اجراهای کلاسیک ایرانی می‌انداخت که ارتباط چندانی با قطعات قبلی کنسرت نداشت. بیداد با شعری از مولانا و عاشقانه با شعر فروغ فرخزاد قطعات پایانی این برنامه بودند.

 ویژگی خاص کنسرت فروغ را می‌توان نقش پر رنگ آواز در این برنامه دانست، به طوری که قربانی 5 قطعه آوازی را در این کنسرت اجرا کرد. اگرچه در کنسرت‌های قربانی همیشه آواز جایگاه ویژه‌ای دارد اما این بار اهمیت بیشتری به این بخش داده شده بود.

نکته قابل توجه دیگر این کنسرت آن بود که سالن در تمام مدت اجرا کاملا تاریک بود و تنها نور موضعی کمرنگی روی نوازنده‌ها وجود داشت. شاید رضا موسوی از طراحی این نورپردازی هدف خاصی داشته است، اما تاریکی سالن به جای اینکه باعث افزایش تمرکز مخاطب شود، با فلاش‌های پی در پی موبایل تماشاگران برای عکس گرفتن از صحنه همراه بود و علاوه بر آن این تاریکی مداوم سبب خستگی مخاطبان می‌شد.

در کنسرت "فروغ" سامان صمیمی آهنگساز و نوازنده کمانچه و سه تار، به همراه پویا سرایی(سنتور، سه تار)، میلاد محمدی(تار و شوانگیز)، نیلوفر محبی(ویلن)، محسن عبادی(ویلن)، پریسا پیرزاده(ویولا)، ماکان خویی نژاد(ویلنسل)، فرشید پاتینیان(کنترباس)، زکریا یوسفی(سازهای کوبه‌ای)، بهتاش ابوالقاسم (سازهای کوبه‌ای) حضور داشتند.