دستیار شعبده باز و اتسوکو هیروسه روی صحنه تالار وحدت/ کاش می دانستیم کی باید تشویق کنیم
مریم درویش: ارکستر سمفونیک تهران به اجرای آثاری از آهنگسازان روس و ایتالیایی پرداخت.
ایران آرت : ارکستر سمفونیک تهران با رهبری شهرداد روحانی 18 و 19 بهمن ماه در تالار وحدت به اجرای برنامه پرداخت.
در این برنامه که ارکستر مایستر آن مازیار ظهیرالدینی بود، نوازنده مهمان از ژاپن نیز ارکستر را همراهی می‌کرد. اتسوکو هیروسه بانوی نوازنده پیانو که برنده چند جایزه بین‌المللی نوازندگی شده و سابقه اجرای برنامه در کشورهای مختلف را دارد، این بار به ایران آمد تا ارکستر سمفونیک تهران را در اجرای یک قطعه همراهی کند.
پیش از آغاز برنامه شهرداد روحانی خطاب به تماشاگران گفت: فصل جدید اجراهای ارکستر سمفونیک آغاز شده و در این فصل از حضور سولیست‌های اروپایی و آسیایی بهره می‌بریم. هفته گذشته نیز برای اولین بار تور جنوب ایران را برگزار کردیم و برنامه‌های ارکستر با استقبال بسیار خوبی مواجه شد. پس از بازگشت ارکستر از سفر، کنسرت امشب با یک جلسه تمرین آماده شد و شما خواهید دید که نوازنده‌های ارکستر چقدر حرفه‌ای هستند.
"کنسرتو پیانو شماره ۲" اثر سرگئی راخمانینوف با تک نوازی هنرمند ژاپنی، نخستین بخش این کنسرت بود. این کنسرتو پیانو که یکی از محبوب‌ترین آثار راخمانینف است با تکنوازی و آکوردهای پیانو آغاز شد. با پیوستن ارکستر و اوج گرفتن سازها تم اصلی موومان اول نواخته شد. موومان دوم در حالی آغاز شد که سولوی پیانو را فلوت و ابوا همراهی می‌کردند. فضای آرام این بخش با سازهای زهی همراه شد و به اوج رسید. در ادامه این قطعه تغییرات متناوب در فضاهای مختلف صورت گرفت و گاه سازهای بادی برنجی و کوبه‌ای‌ها حالتی پر هیجان و حماسی ایجاد می‌کردند.
اگرچه اجرای درخشان نوازنده پیانو قابل ستایش بود، نکته آزاردهنده در اجرای این قطعه ولع تماشاگران برای تشویق کردن بود. تماشاگرانی که برای شنیدن موسیقی کلاسیک آمده و تالار وحدت را پر کرده بودند، همچنان با عدم آگاهی از زمان تشویق کردن، نه تنها در میان دو موومان بلکه حتی در سکوت کوتاه پیانیست نیز به تشویق پرداختند تا تجربه عجیبی را برای این نوازنده بین‌المللی رقم بزنند. به نظر می‌رسد همچنان ضروری است که شهرداد روحانی مانند نخستین اجراهای خود با ارکستر سمفونیک، پیش از هر قطعه در مورد زمان تشویق کردن به تماشاگران تذکر دهد.
بخش دوم کنسرت با "اورتور ویلیام تل" اثر جواکینو روسینی آغاز شد. این اورتور که مقدمه اپرای ویلیام تل است در واقع توسط سازها و بدون آواز به بازگویی تمام داستان اپرا می‌پردازد. قطعه با نواختن ویلنسل‌ها آغاز شد در حالی که کنترباس‌ها با پیزیکاتو آنها را همراهی می‌کردند. با پیوستن باقی سازها، قطعه شتاب بیشتری یافت و نوای پر طنین بادی‌ها به آن قدرت بیشتری بخشید. سازهای بادی در سراسر این قطعه نقش مهمی داشتند. ناگهان آرامشی بر صحنه حاکم شد و تک نوازی فلوت زمینه را برای اوج‌گیری مجدد ارکستر آماده کرد تا سرانجام در فضایی تند و پرهیجان همراه با آرشه‌های کوتاه زهی‌ها و ضربات کوبه‌ای‌ها این قطعه نیز پایان یابد.
"بر فراز کوه سنگی" اثر مودست موسورسکی آهنگساز روس قطعه دیگری بود که اجرا شد. این اثر که برگرفته از موسیقی‌های فولکلور و نغمه‌های محلی روسیه است یکی از معروف‌ترین قطعات این آهنگساز به شمار می‌رود. این قطعه در دهه ۴۰ میلادی در یکی از فیلم‌های دیزنی به کار رفت و پس از آن بسیار معروف شد.
"دستیار شعبده باز" اثر پال دوکا و "کاپریس ایتالیایی" اثر پیتر چایکوفسکی، قطعات دیگری بودند که در این کنسرت اجرا شد
