ببینید: ٨ پروژه معماری تاثیرگذار برنده پریتزکر ٢٠١٩
آراتا ایسوزاکی معمار برجسته ژاپنی است که به‌عنوان برنده جایزه پریتزکر ٢٠١٩ معرفی شد.
ایران آرت: جایزه پریتزکر سال ۲۰۱۹ که از آن به عنوان نوبل معماری نیز یاد می‌شود دیشب با معرفی معمار ژاپنی، آراتا ایسوزاکی به عنوان برنده امسال خود برگزار شد. به گزارش زما، ایسوزاکی ۸۷ ساله که تاثیرگذارترین معمار پس از جنگ ژاپن شناخته می‌شود در بیانیه هیئت داوران "او را معماری همه فن حریف، تاثیرگذار و دارای جنبه‌های ممتاز بین المللی " نامیده‌اند.
در مقاله‌ای کوتاه به معرفی پروژه‌های ممتاز او می‌پردازیم.
Ark Nova, Japan, ۲۰۱۳
ایسوزاکی با همکاری هنرمند هندی آنیش کاپور سالن رقص متحرک بادی را به عنوان بخشی از جاذبه گردشگری مناطقی که در زلزله و سونامی سال ۲۰۱۱ آسیب فراوان دید ساخت. این محل برگزاری ظرفیت ۵۰۰ نفر است که می تواند به سرعت جمع آوری و به محل جدید منتقل شود.
Qatar National Convention Centre, Qatar, ۲۰۱۳
ستون های غول پیکر درخت مانند مرکز کنوانسیون ملی قطر که برداشت ایسوزاکی از کانسپت درخت مقدس Sidrat al-Muntaha است بر زیبایی و چشم نوازی این پروژه افزوده است. این مرکز بزرگترین سالن نمایشگاهی خاور میانه است که می تواند در ۳ سالن اصلی پذیرای بیش از ۷۰۰۰ نفر باشد.
Nara Centennial Hall, Japan, ۱۹۹۹
او در سال ۱۹۹۲ برنده مسابقه بین المللی طراحی فضای چند منظوره جشن های سنتی نارا ژاپن در شهر رسمی این رویداد Todaiji شد. پروژه در سال ۱۹۹۹ به پایان رسید و منحنی های غول پیکر و کاشی های خاکستری انعکاس و امتدادی از معبد مرکزی Todaiji است.
Palau Sant Jordi, Spain, ۱۹۹۲
یکی از شناخته شده ترین اثار او مرکز Palau Sant Jordiدر بارسلونا ، مرکز ورزشی بازی های المپیک تابستانی بارسلون در سال ۱۹۹۲ است.
او در ساخت این مرکز از متریال های محلی بارسلون مانند کاشی، روی و سنگ تراورتن استفاده کرده است و با ظرفیتی حدود ۱۷۰۰۰ نفر یکی از بزرگترین مراکز سرپوشیده ورزشی آن زمان دنیا بود.
Shanghai Symphony Hall, China, ۲۰۱۴
این سالن کنسرت معتبر حاصل همکاری او با Yasuhisa Toyota به خانه جدید ارکستر سمفونیک شانگهای تبدیل شد. این سالن ۱۲۰۰ نفره با رنگ نمای آجری سرخ گون خود شناخته می شود و اسکلت آن در امتداد اسکلت متروی زیر خود ساخته شده و به نوعی از آن محافظت می کند.
Museum of Modern Art Gunma, Japan, ۱۹۷۴
قطعا یکی از شاهکار او در معماری Museum of Modern Art Gunma است که طراحی می نیمال ان برای ایجاد تفاوت بین موزه و مرکز نمایشگاهی بسیار مورد تمجید قرار گرفته است. او در سال ۱۹۹۴ طرح قبلی خود در این موزه را گسترش داد.
Domus Museum, Spain, ۱۹۹۵
این بنا که قبلا با نام Casa del Hombre شناخته می شد در همکاری او با معمار اسپانیایی César Portela پس از باز طراحی و بازسازی به موزه دانش تغییر کاربری داد.
این ساختمان دیوارهای گرانیتی بسیار بزرگی دارد که در سردر آن سازه ی خمیده ای شامل ۶۶۰۰ تایل سنگی به شکل نمادین کار شده است.
Ceramic Park Mino, Japan, ۲۰۰۲
سقف بتونی هر بخش این پارک به نوعی پیاده روی بخش دیگری محسوب می شود و او از ترکیب سنگ های رنگی محلی برای کفپوش و بخش های اصلی پارک استفاده کرده است.
