صنعت مد چه بلایی سر محیط زیست می‌آورد؟
ده درصد از کل انتشارات گازهای گلخانه‌ای جهان مربوط به صنعت مد است، دومین مصرف‌کننده آب جهان است و اقیانوس‌ها را با ریزپلاستیک‌ها آلوده می‌کند.
ایران آرت: صنعت مد نسبت به مجموع پروازهای بین المللی و حمل و نقل دریایی، کربن بیشتری در هوا منتشر می کند. در این گزارش برخی از آلودگی های محیط زیستی ناشی از صنعت مد و فشن را مرور می کنیم.
مد گرایی و بروز بودن در خرید لباس باعث می شود با طرح های متنوع تری روبرو شویم اما باید بدانیم که این نگرش چه آسیب ها و خساراتی به محیط زیست وارد می کند. 10٪ از کل انتشارات گازهای گلخانه‌ای جهان مربوط به صنعت مد است، دومین مصرف‌کننده آب جهان است و اقیانوس‌ها را با ریزپلاستیک‌ها آلوده می‌کند.
به نقل از تابناک باتو، در این دوره از زمان، برخی از بخش های زندگی مدرن مانند مسافرت های هوایی، استفاده از وسایل پلاستیکی یکبار مصرف و حتی استفاده از وسایط نقلیه برای رفتن به و یا از محل کار به عنوان آلوده کننده و آسیب رسان به محیط زیست شناخته می شوند اما وقتی صحبت از لباس و پوشاک می شود، تأثیرات مخرب آن آشکار نیست.
همانطور که مصرف کنندگان در سراسر جهان لباس بیشتری می خرند، این بازار برای تولید اقلام ارزان قیمت و سبک های جدید به محیط زیست آسیب می زند. به طور متوسط، مردم در سال 2014 60٪ پوشاک بیشتری نسبت به سال 2000 خریداری کردند.
صنعت مد و فشن مخرب محیط زیست
صنعت مد 10٪ از انتشار کربن جهان را تشکیل می دهد، منابع آبی را خشک می کند و رودخانه ها و نهرها را آلوده می کند. علاوه بر این، 85 درصد از کل منسوجات هر سال دور ریخته شده و به زباله تبدیل می شوند و شستن برخی از انواع لباس ها مقادیر بسیاری از پلاستیک را به اقیانوس ها می فرستد. اینها فقط بخشی از مهمترین تأثیرات مد بر کره زمین هستند.
تولید لباس از سال 2000 تقریباً دو برابر شده است در حالی که مردم فقط از نیمی از طول عمر لباس های خود استفاده می کنند. در اروپا، شرکت های مد از میانگین عرضه دو مجموعه در سال در سال 2000 به پنج مورد در سال 2011 روی آورده اند و برخی از مارک های تجاری حتی بیشتر ارائه می دهند مثلا برند زارا 24 مجموعه در سال و H&M بین 12 تا 16 عرضه را در سال ارائه می دهد. که البته سرنوشت تعداد زیادی از این لباس ها در زباله ها به پایان می رسد.
در محل دفن زباله ها، در هر ثانیه معادل یک کامیون پر از لباس ریخته یا سوزانده می شود.
درمجموع ، تقریباً 85 درصد پارچه ها هر سال به محل دفن زباله ها می روند و این مقدار برای پر کردن سالانه بندر سیدنی کافی است.
در عین حال، شستن لباس، سالانه 500000 تن میکرو فیبر معادل 50 میلیارد بطری پلاستیکی را به اقیانوس ها رها می کند.
بسیاری از این الیاف از پلی استر یا پلاستیک موجود در حدود 60٪ از پوشاک هستند . تولید پلی استر دو تا سه برابر بیشتر از میزان تولید پنبه منجر به انتشار کربن می شود و از طرف دیگر پلی استر در اقیانوس تجزیه نمی شود.
در گزارشی از اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت (IUCN) تخمین زده شده است که 35٪ از کل میکروپلاستیک ها، یا همان قطعات بسیار کوچک پلاستیک که هرگز تجزیه بیولوژیکی نمی شوند، در اقیانوس ها، از شستشوی پارچه های مصنوعی مانند پلی استر رها شده اند. به طور کلی، تا 31٪ از آلودگی پلاستیک در اقیانوس ها را میکروپلاستیک ها تشکیل می دهند.
10٪ از انتشار کربن در جهان مربوط به صنعت مد است که این میزان انتشار گازهای گلخانه ای بیشتر از همه پروازهای بین المللی و حمل و نقل دریایی است. براساس گزارش بنیاد الن مک آرتور، اگر صنعت مد به مسیر فعلی خود ادامه دهد، این سهم از انتشار کربن می تواند تا سال 2050 به 26 درصد برسد.
صنعت مد نیز دومین مصرف کننده آب در سراسر جهان است.
برای تولید یک پیراهن نخی حدود 700 گالن آب نیاز است. این مقدار آب برای اینکه یک نفر در مدت زمان سه و نیم سال حداقل هشت فنجان آب در روز بنوشد کافی است. برای تولید یک جفت شلوار جین حدود 2000 گالن آب لازم است و این برای نوشیدن 8 فنجان در روز به مدت 10 سال کافی است. دلیل آن این است که شلوار جین و پیراهن هر دو از یک گیاه بسیار پرآب ساخته می شوند: یعنی پنبه.
در ازبکستان، آنقدر برای تولید پنبه از آب دریای آرال استفاده شده که بعد از حدود 50 سال خشک شد. دریای آرال که زمانی یکی از چهار دریاچه بزرگ جهان بود، در حال حاضر یک بیابان خشک و حداکثر دارای چند حوضچه کوچک است.
صنعت مد باعث ایجاد آلودگی آب نیز می شود. صنعت رنگرزی در نساجی دومین آلاینده بزرگ در جهان است، زیرا پسآب حاصل از فرآیند رنگرزی غالباً در خندق ها، نهرها یا رودخانه ها ریخته می شود.
آب مصرفی برای فرآیند رنگرزی پارچه به اندازه پر کردن آب 2 میلیون استخر استاندارد المپیک در هر سال است.
در کل، 20٪ از آلودگی آبهای صنعتی در سراسر جهان مربوط به صنعت مد و فشن است.
در همین حال، برخی از شرکت های پوشاک با روی آوردن به ابتکاراتی برای کاهش آلودگی نساجی و رشد پایدارتر پنبه، روند کاهش خسارت و آسیب به محیط زیست را آغاز کرده اند. در ماه مارس، سازمان ملل متحد برای ایجاد ارتباط بین محیط زیست و صنعت مد اتحاد و ائتلافی را راه اندازی کرد تا شرکتهای تولیدی برای کاهش آسیب به محیط زیست هماهنگی ها و اقداماتی را انجام دهند.
