شعر زیبای نزار قبانی برای مادرش/ خانه آقای شاعر به فروش می‌رسد

خانه قدیمی نزار قبانی، شاعری که در اشعارش به خانه و مادر اهمیت زیادی می‌داد، به فروش خواهد رسید.

ایران آرت: خانه نزار قبانی (شاعر معروف سوری) که خود شاعر آن را به شیشه عطر تشبیه کرده بود به فروش گذاشته شده است.

سایت المیادین در گزارشی به توصیف خانه نزار قبانی شاعر معروف سوری پرداخته و درباره آن نوشته است: "در یکی از محله‌های قدیمی دمشق خانه‌ای است که به "شیشه عطر" تشبیه شده است. "شیشه عطری" که تمام حواس پنجگانه شاعر را برمی‌انگیخت تا او اغلب شعرهایش را در آن بسراید. گل یاس جایگاه ویژه‌ای در این خانه دارد و درختان همه زنده‌اند. نزار قبانی موزه کوچکی را در دل دمشق از خود به یادگار گذاشته است."

نزار قبانی در سال ۱۹۲۳ در دمشق متولد شد. پدربزرگش از نمایش‌نامه‌خوانان عربی بود. مادرش فائزه اقبیق دختری از خانواده‌های اصیل سوری  و پدرش شیرینی‌فروش بود.

 به گزارش ایسنا، این شاعر در اشعارش به مادر و خانه اهمیت زیادی داده است. در یکی از اشعارش در ستایش مادر خود می‌گوید:

"زنان اروپا را شناختم

عاطفه‌های سیمان و چوب را شناختم

تمدن خستگی و کلافگی را شناختم

تمام هند را گشتم، سند را دیدم، تمام جهان زرد را درنوردیدم

اما هیچ‌جا نیافتم،

زنی که موهای بور مرا شانه کند"

او در شعری دیگر خانه‌ای را  که در آن بزرگ شده است به "شیشه عطر" تشبیه کرده  و گفته است: "می‌دانید چه حسی دارد که انسان در یک شیشه عطر زندگی کند؟ خانه ما آن شیشه عطر بود."

 این شاعر آن‌قدر در توصیف زادگاه و محل زندگی‌اش دقیق بود که حتی از گربه‌ها هم قافل نشده و در وصف زندگی روزمره آن‌ها هم شعر می‌سرود.

 نزار قبانی پس از آن‌که خانه پدری‌اش فروخته شد باز هم گهگاهی به آن سر می‌زد. یک بار مدتی قبل از مرگش صاحبخانه او را دید و به خانه دعوتش کرد.

خانه در حال حاضر  ۱۱اتاق دارد در حالی که در گذشته دارای ۶ اتاق بوده است.

 وزارت فرهنگ و گردشگری سوریه این خانه را به عنوان خانه یک شخص معروف و محلی برای بازدید در نظر گرفته اما هنوز هم این ملک، یک ملک شخصی است. خانواده‌ای که اکنون صاحب خانه قبانی‌ها هستند این خانه را به فروش گذاشته‌اند و امیدوارند کسی که خریدار این خانه است، اهمیت فرهنگی آن را درک کرده و از آن مراقبت کند.

نزار قبانی طبق وصیت خودش کمی دورتر از این خانه در آرامگاهی دفن شده است.

او در توصیف زادگاهش گفته است: "دمشق به من خلاقیت و شاعری را آموخت و نیز الفبای یاس را..."