گفت‌وگوی تایمز با نویسنده ایرانی نامزد بوکر / آتوسا مشفق: از روشنفکران دوری می‌کنم
آتوسا مشفق، نویسنده آمریکایی ایرانی‌تبار در گفت‌وگو با ضمیمه ادبی تایمز از کتاب‌ها و نویسندگان مورد علاقه‌اش گفته است.
ایران آرت: آتوسا مشفق نویسنده آمریکایی ایرانی‌تبار می‌گوید دلش می‌خواست اسم مستعاری داشت تا دیگر او را یک نویسنده زن اقلیت نژادی طبقه‌بندی نکنند. او نویسنده‌ای ۳۷ ساله است که در سال ۱۹۸۱ از پدری ایرانی و مادری کروات در ماساوست آمریکا به دنیا آمد.
به گزارش ایبنا، آتوسا مشفق نویسنده سه رمان است که آخرین آن چهار روز دیگر منتشر خواهد شد. او به خاطر رمان «الین» به مرحله نهایی جایزه من بوکر راه یافت. او همچنین جایزه بنیاد همینگوی را برد و به مرحله نهایی جایزه انجمن منتقدین کتاب ملی آمریکا رسید.
این مصاحبه دومین مصاحبه از مجموعه بیست سوال بیست جواب ضمیمه ادبی تایمز است.
کتابی هست که شخص دیگری نوشته باشد و دل‌تان می‌خواست شما می‌نوشتیدش؟
نه، اما گاهی دلم می‌خواهد کتاب‌های خودم را هم خودم نمی‌نوشتم. فکر می‌کنم در این صورت از خواندن‌شان بیشتر لذت می‌بردم.
عرصه شما از الان تا ۲۵ سال آینده چه چشم‌اندازی خواهد داشت؟
عرصه من، وسیع و پر از گل خواهد بود، و مسیری سرپوشیده به سوی مرکزی که من و معشوقم هر روز عصر با روکش در آن قدم می‌زنیم، و روی یک سطح مسطح دراز می‌کشیم و به آسمان چشم می‌دوزیم و با همدیگر حرف می‌زنیم. عرصه زیبایی نخواهد بود؟!
آثار کدامیک از نویسندگام هم‌عصر شما از حالا تا صد سال دیگر خوانده خواهد شد؟
امی برودل، مهم‌ترین نویسنده نسل ماست. داستان‌های او باید مورد مطاله و ستایش قرار گیرند. او هم دانشمند و هم نابغه است. فکر می‌کنم شاید صد سال زمان ببرد تا فهم بشر به نبوغ او برسد.
فکر می‌کنید کدام نویسنده یا کتاب به اندازه کافی جدی گرفته نشد؟ چرا؟
تنها پاسخ مناسب به این سوال، کتاب «چهارده داستان، هیچکدام‌شان مال شما نیستند» نوشته لوک گوبل است. من جرات نداشتم که تمامش کنم و به همین دلیل دست‌کم‌اش گرفته‌ام. من همه را به مبارزه می‌طلبم که این کتاب را بخوانند و منفجر نشوند.
اگر می‌توانستید یک تغییر در بین یکی از کارهایتان که در طول این سال‌ها نوشته‌اید ایجاد کنید، چه تغییری می‌بود؟
شاید یک اسم مستعار می‌داشتم، چیزی که با آن میراثم را پنهان کنم و از خودم در برابر دسته‌بندی «نویسنده زن محلی» محافظت کنم. ناخوشایند است. فرانک اسمیت صدایم بزنید.
کوچک‌ترین شخصیت داستانی محبوب شما کدام است؟
هلن در تروا.
آیا استعدادهای نهفته‌ای دارید؟
خواندن ذهن.
سوالات کوتاه:
جورج الیوت یا تی.اس. الیوت؟
به هیکدام از الیوت‌ها علاقه‌ای ندارم.
مدرنیسم یا پست مدرنیسم؟
کارتون جتسون‌ها را به اندازه کارتون عصر حجر دوست دارم.
جین آستن یا شارلوت برونته؟
این‌ها نویسندگان زن درگذشته منتخب من هستند؟ پس هر دو.
کامو یا سارتر؟
هیچکدام.
ژاک دریدا یا جودیت باتلر؟
نظری ندارم. از روشنفکران دوری می‌کنم.
پروست یا جویس؟
جویس، به دلیل کتاب «دوبیلینی‌‌ها».
هملت یا رویای شب نیمه تابستان؟
ساده است، هملت.
برام استوکر یا مری شلی؟
هر دو.
تریسی امین یا جف کونز (هنرهای تجسمی)
بریتنی اسپیرز.
