جلال مقامی و دو مصاحبه فراموش نشدنی

جلال مقامی در این یک سال دو مصاحبه فراموش نشدنی داشت که قطعن تلنگر به همه آنها بود که می توانستند اما دست روی دست گذاشتند.

ایران آرت: چهارم مرداد ۱۴۰۱ مصاحبه ای از زنده یاد جلال مقامی منتشر شد که دل بسیاری را شکست.

این مصاحبه را که در ایران آرت بازنشر شده بود بخوانید:

یکی از ماندگارترین چهره های دوبله ایران به صراحت اعلام می کنم:

از غذایم می‌زنم تا دارو بخرم! گیج شده‌ام! مگر قرار است چقدر عمر کنم؟ شاید، هفت، هشت ماه دیگر رفته باشم. نباید اینقدر دستم تنگ باشد که آبروی هشتاد ساله‌ام برود.»

 جلال مقامی (زادهٔ ۲ مرداد ۱۳۲۰) دوبلور، گوینده، مدیر دوبلاژ و بازیگر ایرانی است. جلال مقامی به دلیل اجرای برنامهٔ «دیدنی‌ها» نیز شهرت دارد.

همزمان با هشتاد و یکمین سالروز تولد این دوبلور و گوینده نام آشنا، احسان نظام بکایی (روابط عمومی سریال سلمان فارسی) روایتی از دیدارش با این هنرمند را منتشر کرده است.

در یادداشت این روزنامه‌نگار آمده است:«امروز، جلال مقامی هشتاد  ویک ساله می‌شود. چند روز قبل به دیدنش در مهرشهر کرج رفتم. دقایقی قبل از رسیدن حسین قرایی، مدیرکل روابط عمومی صداوسیما آنجا بودم. بیماری و کهولت تاثیری در صدای رسا و هوشمندی‌اش نداشت. مقامی حرفی ‌زد که دلم را به درد آورد. «از غذایم می‌زنم تا دارو بخرم! گیج شده‌ام! مگر قرار است چقدر عمر کنم؟ شاید، هفت، هشت ماه دیگر رفته باشم. نباید اینقدر دستم تنگ باشد که آبروی هشتاد ساله‌ام برود.» 

در ادامه این یادداشت آمده است: «متوجه شد ناراحت شده‌ام. فضا را عوض کرد. «اینها را برای جلب ترحم نگفتم! من اگر می‌توانستم کار کنم، محتاج نمی‌شدم! پیشنهاد برای دوبله دارم ولی خودم می‌دانم، نمی‌توانم. چرا کاری کنم که آبرویم برود. شاید صدایم به نقشی بخورد ولی مثل قدیم بر تارهای صوتی‌ام تسلط ندارم و شاید در حس نقش کوتاهی کنم. کاش مسئولان فرهنگی حواس‌شان به ما باشد تا شب، آشفته نخوابیم اما امیدم به خداست.»

اما ایشان ۲۶ آبان ۱۴۰۰ هم مصاحبه ای با همین تم و حال و هوا داشت اما پیداست که کسی سراعی از او نگرفت که مرداد ماه از گرانی دارو گلایه کرده بود.

مصاحبه یک سال پیش او را بخوانید :

جلال مقامی دوسالی است که خانه نشین شده است. هنرمندی با صدایی جادویی که بعید بود فراموشش کنیم اما او این روزها بیش از هر زمانی دلش گرفته است. اما باز هم در کمال مهربانی و آرامش می گوید: کسی حالم را نمی پرسد؛ البته انتظاری هم ندارم چون همه گرفتار هستند.

به گزارش ایسنا جلال مقامی معتقد است از وقتی سکته کرده، فراموش شده است با این حال دوست ندارد از کسی چیزی بخواهد؛ پس این بار ما صدای او می شویم و فریاد می زنیم، آهای آدم ها! جلال مقامی را فراموش کرده اید؟

دوبلور باسابقه کشورمان در گفت و گویی کوتاه با خبرنگار بخش رسانه ایسنا درباره حال عمومی این روزهایش می گوید: خدا را شکر خوبم، ولی دو سال است که هیچ کاری انجام نداده ام و در خانه ام، چون مریض احوالم. دیگر نمی توانم کار کنم. الان بیش از دو سال است که هیچ کاری انجام نداده ام. چند سال پیش به دلیل سکته مغزی دیگر تعادل سابقم را نداشتم و سال گذشته زمین خوردم و پایم شکست. الان هم با کمک واکر راه می روم.

مجری برنامه قدیمی «دیدنی ها» که در کرج زندگی می کند، درباره اینکه آیا خواسته ای از مسوولان دارد؟ خاطرنشان می کند: کسی به دیدنم نمی آید، البته انتظاری هم ندارم، راه دور است و همه گرفتار هستند. خواسته ای ندارم. به هر حال کسی که دو سال کار نکرده طبیعی است که دستش پر نباشد. من نمی خواهم به کسی رو بیندازم و خودم را بشکنم که آهای آدم ها به من کمک کنید. به هر حال قسمت ما هم اینطور بوده و من از هیچکس انتظاری ندارم. ان شاءالله که همه سلامت باشند.

جلال مقامی که ۶۳ سال برای تلویزیون، واحد دوبلاژ و رادیو کار کرده است، تصریح می کند: همین که سکته کردم، فراموش شدم و بعد از مدت ها شما با من تماس گرفتید. آرزوی سلامتی دارم برای همه مردم و همین طور شما؛ ممنونم از اینکه هنوزم به فکر من هستید و حالم را می‌پرسید. 

به گزارش ایسنا، جلال مقامی دوبلور، گوینده، مدیر دوبلاژ و بازیگر و مجری باسابقه کشورمان زاده دوم مرداد سال ۱۳۲۰ است. صدای این گوینده پیشکسوت را در آثاری چون «لورنس عربستان» به جای عمر شریف، «شرلوک هولمز»، «هشدار برای کبری ۱۱» به جای سمیر، «جزیره اسرارآمیز» به جای استیون لووات، «خانواده رابینسون» به جای ریچارد توماس، «ارتش سری» به جای مایکل کالور، «محمد رسول الله» به جای نویل جیسون و .... شنیده ایم. او در دهه ۶۰ و ۷۰ با اجرای برنامه «دیدنی ها» به شهرت رسید.