این ۵۰۰ میلیارد تومان از کجا به سینمای ایران آمد؟

پس از پایان مهلت ثبت نام و بررسی‌های دبیرخانه چهلمین جشنواره فیلم فجر، اعلام شد 94 فیلم در این دوره ثبت نام کردند که 74 فیلم شرایط حضور در جشنواره را دارند؛ مجموعه پرشماری از فیلم که این پرسش را در پیش داشته منابع مالی این آثار که برآورد می‌شود حدود نیم تریلیون تومان هزینه داشته، از کجا تامین شده است.

ایران آرت: تابناک نوشت: پس از پایان مهلت قانونی ثبت‌نام متقاضیان شرکت در چهلمین جشنواره فیلم فجر بر اساس اعلام دبیرخانه جشنواره، 94 فیلم بلند سینمایی متقاضی شرکت در این دوره جشنواره شدند.

این فهرست جهت تطابق با آئین‌نامه و مقررات جشنواره و احراز موارد قانونی اعلام شده در فراخوان جشنواره چهلم، مورد بررسی قرار گرفت و فهرست نهایی آثار مشتمل بر 74 فیلم سینمایی به هیٲت انتخاب جشنواره ارائه خواهد شد.

با توجه به آنکه پیش شرط ثبت نام در جشنواره فیلم فجر، ساخت فیلم‌ها در سال 1399 و 1400 بوده، بنابراین در طول کمتر از دو سال اخیر دست کم 94 فیلم سینمایی ساخته شده است.

البته آن گونه که «تابناک» مطلع است صاحبان شماری از فیلم‌های سینمایی فرم ثبت نام را پر نکرده‌اند و بنابراین با بیش از 100 فیلم سینمایی مواجه هستیم که در طول دو سال اخیر ساخته شده‌اند و حتی متقاضی جشنواره در دوره پیشین نیز نبوده‌اند؛ بنابراین می‌توان دریافت بخش وسیعی از این آثار در کمتر از 12 ماه اخیر تولید شده و حالا متقاضی حضور در جشنواره فیلم فجر هستند.

سینمای ایران از زمان شیوع کرونا تاکنون تقریباً تعطیل بوده و هرگونه ساخت فیلم سینمایی از منظر اقتصادی یک اقدام پرریسک محسوب شده است.

بر همین اساس نیز برخی تهیه کنندگان سینما که واقعاً در بخش خصوصی فعال هستند و با سرمایه گذاری خود به تولید اثر می‌پردازند، در دو سال اخیر جرات فیلمسازی نداشتند و برای بازگشت شرایط کشور و اقتصاد سینمای ایران به حالت عادی، به انتظار نشسته‌اند. بنابراین می‌توان گفت سهم سرمایه اهالی سینما در تولید نمی‌تواند رقم بسیار بالایی باشد و چنین گمان می‌رود که سهم عمده از خارج از سینما تامین شده است.

با در نظر گرفتن این نکته که بودجه متوسط تولید یک فیلم سینمایی به 5 میلیارد تومان رسیده، این فیلم حدود 500 میلیارد تومان یا نیم تریلیون تومان هزینه در بر داشته است؛ هزینه‌ای که قاعدتاً از گیشه سینمای ایران بازنمی‌گرد، کما اینکه در سال‌های رونق سینما بخش اعظم فیلم‌های سینمایی با درآمد حداقلی از پرده پایین کشیده می‌شوند و چیزی جز زیان روی دست سازندگان‌شان باقی نمی‌گذارند. با این اوصاف این پرسش مطرح می‌شود که چه اشخاص، گروه‌ها یا مجموعه‌هایی با چه نگاهی چنین سرمایه گذاری کلان ظاهراً زیاندهی را در سینمای ایران انجام می‌دهند و این پول‌ها از کجا وارد سینمای ایران می‌شود؟!