تیمو ناصری در گالری لاوری شبیبی دبی

گالری لاوری شبیبی دبی سال نوی میلادی را با آثار هنرمند ایرانی آلمانی آغاز می کند.

Azadeh jafarian

ایران آرت: آزاده جعفریان: گالری لاوری شبیبی (Lawrie Shabibi) دبی ژانویه 2023 میزبان آثار «تیمو ناصری» هنرمند ایرانی ـ آلمانی خواهد شد.

تیمو ناصری هنرمند ایرانی ـ آلمانی به زودی مجسمه هایش را به گالری لوری شبیبی (Lawrie Shabibi) دبی می برد . ناصری نمایشگاه انفرادی خود را در ژانویه 2023 در این گالری برپا خواهد کرد .

تیمو ناصری در سال 1351 از پدری ایرانی و مادری آلمانی متولد شد. پیش از این او در دی ماه 1399 با یک مجسمه در حراج مدرن و معاصر تهران حضور داشت. "پونا" نام آن مجسمه بود که با فلز برنج، چوب و لاتکس ساخته شد. اثر هنری تیمو در این حراج به رکورد یک میلیارد و دویست میلیون تومان دست یافت .

فیلمی درباره همین اثر یک و دو دهم میلیاردی می توانید ببینید 

در آبان ماه 1396 گالری آب انبار نمایشگاهی از آثار ناصری را برگزار کرد این نمایشگاه بسیار مورد استقبال علاقمندان و مجموعه داران هنری ایرانی واقع شد . آب انبار در آن نمایشگاه به دوره های مختلف کاری تیمو از مجسمه ها گرفته تا طراحی های او توجه نشان داد .

سایت خبری ایران آرت نیز گزارش تصویری مبسوطی از همان نمایشگاه منتشر کرد .

تیمو ناصری در رشته عکاسی در مؤسسه آموزشی لته ورین1 تحصیل کرد. در ابتدا مجذوب پرتره‌نگاری شد، اما برای پروژه نهایی تحصیلش سراغ عکاسی پزشکی و ثبت روند جراحی رفت و هنگام شب از اتاقک‌های شیشه‌ای مشرف بر اتاق عمل از بدن‌های شکافته، اجزای بدن، سرخی خون، روپوش‌های سبز پزشکان، دستکش‌های سفید جراحان، ابزارهای جراحی، پارچه‌های ضدعفونی‌شده و ... عکاسی می‌کرد.

بعد از اتمام تحصیلاتش مدتی به عکاسی تجاری در صنعت مد و تبلیغات روی آورد، اما ماهیت مصرفی و ناپایدار این سبک از عکاسی چندان برایش رضایت‌بخش نبود. درواقع او با این نگرش هنری به عکاسی وارد این رشته شد، اما جنبه خدماتی این رشته برایش اتلاف وقت و انرژی بود. به همین دلیل به‌تدریج به‌طور مستقل شروع به کار کرد و سفارش‌هایی برای مستندسازی فعالیت‌های نهادهای بشردوستانه و سازمان‌های غیردولتی در نقاط مختلف دنیا پذیرفت، هرچند برای او تجربه‌‌ای چالش‌برانگیز بود، اما تصمیم گرفت از آن پس مشخصا به هنر بپردازد.

جنگ دوم خلیج‌فارس توجه او را به تجهیزات جنگی و ماشین‌های نظامی جلب کرد. ناصری برای آگاهی بیشتر به بازدید از نمایشگاه‌های صنایع هوایی و موزه‌های نظامی پرداخت و ادوات جنگی را مورد مطالعه قرار داد. ظاهر زیبا و بدون نقص این جنگ‌افزارها که در تضاد با کارکرد ویرانگر و اهریمنی آنها بود، او را شیفته خود کرد. این جست‌وجو الهام‌بخش اولین نمایشگاه او شامل عکس‌هایی از نمای نزدیک از هواپیماهای جنگی شد.

در ادامه همین مسیر نام‌گذاری برخی از بالگردهای آمریکایی مانند آپاچی2 و کومانچی3 که نام قبایل بومی سرخ‌پوستان است، توجهش را برانگیخت. در این دوره آثاری ملهم از بدنه این بالگردها را که با انبوهی از پر پرندگان مختلف آراسته بود خلق کرد. پرهای به‌کار‌رفته در این آثار در عین اینکه اشاره آشکار به سربند و لباس سنتی بومیان آمریکایی داشت، وجه تخریبگر بالگردها را مستتر می‌کرد. پس از آن اسامی موشک‌ها و پدافندهای نظامی سرزمین پدری‌اش، ایران، نظر او را جلب کرد. شهاب، رعد، نور، فجر، شفق، سیمرغ و... نام‌های شاعرانه‌ای بود که تداعی معانی‌شان در زبان فارسی تأثیر زیادی بر مخاطب می‌گذاشت و همین امر ناصری را واداشت تا برای اجرای آنها از خط فارسی استفاده کند و آنها را عمدتا به صورت احجام بزرگ براق و صیقل‌خورده‌ بیافریند.

توجه به خط فارسی به‌تدریج حساسیت او را به پیچیدگی‌های فرهنگ و هنر اسلامی برانگیخت و بیشتر از آن، سفرش به ایران در سال ۱۳۷۶ سبب علاقه او برای درک روابط و الگوهای هندسی در معماری اسلامی، خصوصا در فرم مقرنس‌ها شد. مقرنس‌ها که در معماری ایرانی بیشتر بر سردرها و سقف‌ها نقش می‌بندند، برای معماران آنها نمادی از ستارگان و آسمان بود.

ناصری یکی از برندگان جایزه هنری ابرج در سال 2011 بود و در سال 2006 جایزه هنری سارفرنگاس را دریافت کرد.

تیمو می خواهد به زودی آثارش را که برگرفته از هندسه اسلامی است به یکی از معروفترین گالری های دبی ببرد .

ناصری در آثار تازه اش مضامینی چون هندسه، ریاضیات، معماری، خوشنویسی و اخیراً استتار را بررسی می کند. آثار او با ترکیب میراث فرهنگی اسلامی و غربی، به همان اندازه که از کهن الگوهای جهانی توصیف شده توسط ریاضیات و زبان، و حقایق درونی فرم و ریتم، الهام گرفته از خاطرات خاص و ارجاعات مذهبی است.

آثار تیمو از ابزارهای علوم طبیعی استفاده می‌کند تا چشم‌اندازی برای شاعرانه و خارق‌العاده بگشاید. ناصری از ریاضیات، هندسه و الگوها الهام گرفته و در نقاشی‌ها و مجسمه‌هایش بر پیوستگی آنها از نظر تکرار و زیبایی‌شناسی تأکید می‌کند. تمرین او تمرینی است که به موضوع بی نهایت می پردازد و هدف آن حل معماها، خواه رازهای تاریخی باشند یا کاوش هایی از طریق قضایای ریاضی برای کشف نظمی فراگیر در هرج و مرج هستی.