حسین هاشم پور، حسین عبدالهاشم پور، حراج تهران، سهم زنان در حراج تهران
زنان یک پنجم مردان در حراج تهران !/ حسین هاشم پور: ظلم به زنان هنرمند ایران حرف امروز نیست
۲۹ مهر ۱۳۹۳ در مطلبی با تیتر " فقط دو زن" به هفدهمین حراج کریستیز دبی اعتراض کردم و نوشتم: از میان ٣۶ اثر ایرانى راه یافته، تنها و تنها دو اثر به زنان هنرمند ایرانى تعلق گرفته است
ایران آرت: حسین هاشم پور روزنامه نگار و سردبیر ایران آرت :
ارائه آثار فقط ۲۰ هنرمند زن در شانزدهمین حراج تهران بسیار تعجب آور و پرسش برانگیز است. این در حالی ست که در این حراج ۱۲۰ کار از ۱۱۷ هنرمند به روی میز حراج می رود که سهم مردان نزدیک به پنج برابر زنان، یعنی۹۷ هنرمند مرد است !
یک:
اگر داده های تاریخی می گوید در دوره های کلاسیک و مدرن شمار هنرمندان شناخته شده زن در مقایسه با مردان هنرمند در اقلیت است و به طبع بازار هنر رویکرد مردانه دارد؛ در دوره هنر معاصر همه آمار گواهی می دهد زنان حضوری بسیار پررنگ و پرشمار دارند و از گالری ها گرفته تا رویدادهای هنری، نقش زنان تعیین کننده است که این مهم در تاریخ هنر ایران به حتم بی سابقه است.
کم ترین انتظار از جریان های هنری ایران این است که به این اتفاق تاریخی پاسخی در خور و شایسته دهند.
دو :
حراج تهران یک بخش خصوصی ست و بدیهی ست مختار است برای فروش بیشتر چیدمان مورد نظرش را در کاتالوگ ارائه دهد اما مانند همه اجزای جامعه، از این نهاد هنری هم توقع می رود بر اساس تعهد اجتماعی، به تلاش های رو به جلوی جامعه واکنش مناسب نشان دهد.
سه:
نام های متنوع و بسیار مورد توجه از دختران و زنان هنرمند موفق در دسترس است که حراج تهران می توانست تیر ماه ۱۴۰۱ در نخستین حراجش در قرن تازه که به هنر معاصر اختصاص دارد، به آنها مجال حضور دهد و این آمار ناامید کننده سهم یک پنجمی زنان هنرمند را تصحیح کند که افسوس از این مهم غفلت شد.
چهار :
دیده شدن زنان و اهمیت بخشی به فعالیت های زنان کار تزئینی و سمبولیک نیست، بازتاب آن چیزی ست که امروز در فضای عمومی در جریان است؛ زمستان دو سال پیش بود که موزه معتبر پرادو مادرید اعلام کرد با هدف برابری جنسیتی به تصحیح گنجینه خود دست زده است و این روند امروز در زمینه های مختلف به یک فرایند جهانی بدل شده است.
پنج:
ظلم به زنان هنرمند ایران حرف امروز نیست، ۲۹ مهر ۱۳۹۳ در مطلبی با تیتر " فقط دو زن" به هفدهمین حراج کریستیز دبی اعتراض کردم و یادآور شدم: " عجیب است که در دو سه دوره اخیر، آثار انگشت شمارى از زنان هنرمند خاورمیانه به حراج کریستیز دوبى راه یافته است؛ در هفدهمین دوره از میان ٣۶ اثر ایرانى راه یافته، تنها و تنها دو اثر به زنان هنرمند ایرانى تعلق گرفته است و بس: لیلى متین دفترى و بیتا وکیلى!ا ین در حالى ست که کل آثار زنان در این حراجى به انگشتان یک دست هم نمى رسد و تازه ایران از این منظر رکورددار است! "