اشتباه استراتژیک وزیر ارشاد درباره بودجه/ حسین هاشم پور: هنرمندان دیگر جان ندارند چون نان ندارند
در روزهایی که وزیر نفت و دیگر وزارتخانه های متمول دولت از بی پولی می نالند و علنی اعلام می کنند بودجه برای توسعه زیر ساخت ها تامین نشود فلان چیز و بهمان چیز گران تر و گران ترین می شود، وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی در تلویزیون اعلام کرد: " از نظر من مشکل حوزه فرهنگ، بودجه نیست... معتقدم با بودجه کم هم می‌توان خروجی خوب داشت. "
ایران آرت: حسین هاشم پور : در روزهایی که وزیر نفت و دیگر وزارتخانه های متمول دولت از بی پولی می نالند و علنی اعلام می کنند بودجه برای توسعه زیر ساخت ها تامین نشود فلان چیز و بهمان چیز گران تر و گران ترین می شود، وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی در تلویزیون اعلام کرد: " از نظر من مشکل حوزه فرهنگ، بودجه نیست... معتقدم با بودجه کم هم می‌توان خروجی خوب داشت. "
یک:
کافی ست وزیر جوان از مشاورانش بخواهد گفته های هنرمندان در دو سال اخیر را رصد کنند: یکی سازش را فروخته ، آن یکی نقشش شده راننده تاکسی اینترنتی و دیگری توان خرید یک بوم و چند تیوپ رنگ ندارد تا نقاشی بکشد؛ هنرمندان هیچ زمانی این چنین به خاک سیاه ننشسته بودند.
"سال دو صفر، هنر از صفر " را شب عید ۱۴۰۰ منتشر کردم، کارد به استخوان رسیده بود اما در آستانه انتخابات، متهم به سیاه نمایی شدم! لابد آنها که پشت میز می نشینند عینکی می زنند که خرابی را آبادی می بینند، اما وقتی نهم مرداد ۱۴۰۰ زیر تیتر " دولت جدید و ویرانه هنر" از فقر رو به گسترش نوشتم صدایی از منتقدین درنیامد.
نوشتم: "" ناگفته پیداست در مهلکه فقر عمومی ، آنچه قبل از همه از سبد خانوار ایرانی حذف شده فرهنگ و هنر است. سال ۹۹ برای اهل هنر خاطره خوش نداشت، کرونا ته مانده تلاش های فردی را ناکام گذاشت و پوسته ظاهری شیک و براق هنر را کنار زد تا روشن شود ۸۰ درصد هنرمندان چه قدر فقیرند؛ اکثریت بزرگ شان که از راه آموزش هنر امرار معاش می کردند روزنه کسب درآمدشان به آنلاین های کم رونق فتاد و با دامنه دار شدن گرانی ها و تورم و کوچک تر شدن سفره مردم، این روزنه کور سو شد.
حالا نور به سهم خجالت آور ۶ دهم درصدی فرهنگ و هنر ایران از بودجه نفتی سالانه کشور تابیده شده و روشن شده دولت ها در تمام این سال ها، آهک پای درخت هنر ریخته اند؛ کافی ست عدد اختلاس ها را با بودجه های دولت ها در موسیقی، تجسمی، سینما، نمایش ،ادبیات ، کتاب ... مقایسه کنید تا اگر دوزاری کج مانده، صاف و صوف شود!
سال کرونا زده، پرده ها را بر انداخت تا عیان شود بودجه سالانه دولت برای هنر ، نه تنها هیچ کارکردی در خلق گسترده آفرینش های هنری ندارد، بلکه هیچ نقشی در ترمیم وضعیت معیشتی اهل هنر نیز ایفا نمی کند.
آنچه هنر را زنده می داشت طیفی از طبقه متوسط مردم و بخش های خصوصی سخاوتمند و روشن نگر بود که با کما رفتن اقتصاد و بر هم خوردن همه ترازهای زندگی ، هنر را به ناچار از سبد خویش حذف کردند.""
اکنون در وانفسای آبان ۱۴۰۰ ، وزیر ارشاد نو آمده می گوید بودجه، مشکل فرهنگ و هنر نیست، در حالی که همه جامعه هنری معتقد است وقتی سهم فرهنگ و هنر از کل بودجه کشور به یک درصد هم نمی رسد یعنی آشکارا این بخش برای دولت ها اهمیتی ندارد.
دو:
۲۵شهریور ۹۸ در یک ویدئو صریح پرسیده ام: " چرا پولی که در فوتبال هزینه می شود در هنر خرج نمی شود؟ چرا کل بودجه تئاتر کشور به اندازه دستمزد پنج شش بازیکن فوتبال است؟ وضع باقی هنرها هم به همین ترتیب است؛ جامعه هنری حق دارد بپرسد این همه تبعیض چرا؟ پس چرا انتظار دارید ما با هالیوود رقابت کنیم؟ "
واقعن تصور می کردم استراتژی آقای اسماعیلی تاکید و اصرار به تصحیح فرایند بودجه نویسی و فقر زدایی از این عرصه باشد، از این رو با خواندن خبر مزبور شوکه شدم. وزیرهای دستگاه های متمول خواهان سهم بیشتری هستند و وزیر ارشاد، سهم شش دهم درصدی از کل بودجه کشور را نه تنها توهین نمی داند که اصلا مشکل نمی بیند !!
سه:
به گواه یادداشت های همه این ۲۰ سال کار رسانه ای ام به هیچ وجه فکر نمی کنم بودجه دولت برای فرهنگ و هنر معجزه ای کند اما وقتی ۱۰۰۰ شهر ایران سینما ندارد، حتی یک سالن تخصصی برای موسیقی نداریم ، خیلی از شهرها سالن های استاندارد تئاتر و یا گالری ندارند و همه بضاعت ما همچنان تالار وحدت،تئاتر شهر، موزه های هنرهای معاصر ۵۰ساله است، چگونه وزیر ارشاد باید کمبود بودجه فاحش را کم اهمیت جلوه دهد ؟!
به نظرم ایشان باید با چانه زنی مناسب و استفاده از پتانسیل های هنرمندان، ترازهای از دست رفته بودجه وزارت ارشاد را به جای اصلی اش باز گرداند ، سپس با نقشه راه چند هزار بار گفته شده کشورهای توسعه یافته یا همین الگوی "هالی یو " کره جنوبی، بخش خصوصی را با مشوق های هیجان انگیز به میدان عمل بکشانند.
این ایده که " با بودجه کم هم می‌توان خروجی خوب داشت " را ۴۰ و چند سال است دیگر وزاری ارشاد امتحان کرده اند که به این وضعیت فاجعه بار رسیده ایم، دوره پز عالی با جیب خالی گذشته است، هنرمندان دیگر جان ندارند چون نان ندارند.
چهار:
ایشان در این برنامه تلویزیونی نکات مثبتی هم اشاره کردند از جمله: باید فعالیت‌های فرهنگی را به جریان‌های مردمی واگذار کنیم، در واقع این نقطه کلیدی دولت جدید است... اولین راهبرد کلان برای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، مرجعیت این وزارتخانه در مدیریت فرهنگی کشور است ... در حوزه تخصیص بودجه دچار مشکل هستیم و ...این نکات امید بخش است اما راستش بنیانی ترین نکته در این روزگار پول و بودجه است تا این معضل بنیادی ترمیم نشود این ویرانه سامان نمی یابد.
