خط‌هایی که فیگوراتیو و ابژه‌های که بایگانی می‌شوند / گالری‌گردی ایران آرت در چهار نمایشگاه
سارا ساسانی: در گالری‌گردی این هفته ایران آرت به نمایشگاه‌های گالری گلستان، آرتیبیشن، آریا و سیحون سرزده‌ایم.
ایران آرت: نمایشگاه خط‌نگاره‌های لیلا میری با عنوان «در ستایش وارستگی» در گالری گلستان، نمایشگاه نقاشی‌های حسن روح‌الامین با عنوان «عصیان» در گالری آرتیبیشن، نمایشگاه چیدمان آزاده حسینی با عنوان «بایگانی زندگان» در گالری آریا و نمایشگاه گروهی نقاشی با عنوان «قرینگی» در گالری سیحون، سوژه‌های گالری‌گردی این هفته ایران آرت هستند.
خط‌هایی که فیگوراتیو می‌شوند
لیلا میری در مجموعه اخیرش با عنوان «در ستایش وارستگی» در گالری گلستان از شعر شروع می‌کند و به سراغ ابیاتی با مضمون عشق، دلدادگی و وصل و هجران می‌رود. او با برداشتی از اسنادی قدیمی همچون عقدنامه‌ها، سیاه‌مشق‌ها و حاشیه‌نویسی کتاب‌های کهن به تصویرگری از نوع خطاطی می‌پردازد.
آثار میری در ابعادی یکسان و قاب‌هایی یکدست ارائه شده است. این آثار را در دو بخش کلی و جزئی می‌توان مورد بررسی قرار داد. آثار او از نگاه جزئی‌گرایانه خطوطی هستند که با آهنگی متنوع داری ریتم و حرکت هستند و در ابعاد و اندازه‌هایی مختلف در کنار هم نوشته شده‌اند. خطوطی که تایپوگرافی عربی (فارسی) هستند و از قرار معلوم باید کلماتی از یک بیت شعر کهن و جدید را با مضمون عشق به مخاطب برسانند؛ اما از این اشعار هیچ شکل واحد و مشخصی دریافت نمی‌شود زیرا آنها شکلی از یک واژه‌اند، این اشعار معنای‌شان را در مسیر شکل یافتن از دست داده‌اند و ذهن هنرمند در میانه راه با فرم آغشته شده و از محتوا که می‌توانسته ایده اصلی و اولیه او باشد غافل شده.
اما غفلت همیشه هم نمی‌تواند بد باشد، میری از پس این از دست دادن به فرمی تکامل یافته رسیده است. فرمی که هرگاه به عنوان مخاطب از اثر جدا می‌شویم و فاصله خود را با آن حفظ می‌کنیم درمی‌یابیم که این خط‌نگاره‌ها تبدیل به فیگورهایی شده‌اند که حروف اجزا آن را تشکیل می‌دهد. لباس تن فیگورهای تدائی‌یافته در آثار میری مجموعه از اجزا به هم تنیده و تکرار شونده با مفهوم عشق و عاشقی هستند.
نمایشگاه آثار لیلا میری با عنوان «در ستایش وارستگی» تا 14 آبان در گالری گلستان ادامه دارد. گالری گلستان در دروس، خیابان کماسایی، شماره 34 قرار دارد.
در ستایش زیبایی
«اسب حیوان نجیبی است»؛ همان عبارت آشنایی است که بارها و بارها شنیده‌ایم، اما حسن روح‌الامین در مجموعه جدیدش با عنوان «عصیان» در گالری آرتیبیشن، اسب را عصیانگر نشان داده است. او در این آثار قلمش را با حرکات زیبا و جسورانه اسب به رقص درآورده است.
نمایشگاه «عصیان»، نمایشی از اسبان در ابعاد و حالت‌های مختلف است. او اسب را دیگر آرام و وارسته نشان نمی‌دهد و تلاش می‌کند با آثارش نمایشی از گریزپایی و عصیانگری یک حیوان نجیب را نشان دهد.
طراحی فیگورهای روح‌الامین زیرکانه و زبردستانه است او در این آثار تلاش کرده خشم و عصیان اسب را به زیباترین شکل ممکن به نمایش بگذارد و شاید تلاش داشته چهره خوبی از خشم و افسارگسیختگی را نشان دهد.
آثار او با ترکیباتی از رنگ‌های مختلف؛ گاه چند رنگ مرکب شده در یک اثر و گاه ترکیبی از تونالیته‌های مختلف یک رنگ در یک اثر مجتمع شده‌اند و همین امر آثار او را با توجه به اینکه سوژه آن واحد است متنوع کرده است.
آثار مجموعه عصیان گاهی یک اسب را در قابی نشان می‌دهد، گاهی تجمعی از چندین اسب و گاهی تاختن اسبان را در سرزمینی بدون مشخصه خاص و یا تنها برشی از اندام یک اسب هستند.
سرزمینی که این اسب‌ها در آن ترسیم شده‌اند نماینده و معرف مکان خاصی نیست چرا که اندام این اسب‌ها در صفحه‌ای تک رنگ و بدون عنصر نقاشی شده است و به نظر می‌رسد که هنرمند قصد نداشته برای سوژه‌هایش سرزمین مشخصی را تعریف کند.
ابژه‌های بایگانی شده
اخبار و اطلاعات و روزنوشت حوادث در جامعه جدید و مملو از رسانه‌های متکثر موجب شده در زمان کوتاه اخبار و اطلاعات زیاد تولید شود، به سرعت مصرف شود و با شتاب بیشتر بایگانی شود. ما هر روزه در حال تولید اطلاعات در قالب متن، عکس، ویدئو و غیره هستیم و هر روزه ابژه‌ها را مصرف می‌کنیم و در گوشه ناخودآگاه ذهن بایگانی می‌کنیم.
روزی تنها تعداد محدودی از مردم تولیدکننده اطلاعات در قالب خبر، علم و هنر بودند اما امروزه با رسانه‌های جدید مردم هم تولیدکننده اطلاعات شده‌اند و هم مصرف‌کننده.
آزاده حسینی در اثری جدید با عنوان «بایگانی زندگان» در گالری آریا، سوژه اثرش را در چهار فضای چیدمانی به نمایش گذاشته است. او در نمایشی از انبوه روزنامه‌ها تلاش برای نشان دادن انبوهی اخبار در بایگانی‌های ذهن کرده است. از نظر او هر روز وقایع بسیاری در اطراف ما رخ می‌دهد که با انتشار و چاپ این اخبار در روزنامه‌ها، هر روزه اطلاعات روزانه را در این کاغذهای اخبار بایگانی و حتی فراموش می‌کنیم. ما هر روز انبوهی از اخبار و اطلاعات را در انبوهی از ابزار مستند ثبت می‌کنیم و در اطراف‌مان انباشته می‌کنیم.
حسینی از کاغذ روزنامه به عنوان نشانه‌ای از بایگانی‌کردن، استفاده کرده است و در این چیدمان‌ها انبوهی از کاغذهای روزنامه و نشریات کاغذی را در اشکالی مختلف بر هم انباشته و با فشردن و حجیم کردن آن تلاش کرده است تا با نگاهی انتقادی به حجم گسترده تولید اطلاعات و مصرف بی‌وقفه آن اشاره کند. او تلاش کرده با انباشت حجم زیادی از کاغذهای روزنامه، به بدن‌های انسان‌ها اشاره کند که بر روی هم با فشردگی زیاد انبار و بایگانی می‌شوند و این چیدمان‌ها به بایگانی و دفن مردم زنده و مرگ تدریجی آنها در شهرها اشاره می‌کنند.
نمایشگاه آزاده حسینی با عنوان «بایگانی زندگان» تا 24 آبان در گالری آریا ادامه دارد. گالری آریا در خیابان ولیعصر بالاتر از سه راه دکتر شهید بهشتی، کوچه زرین، شماره 10 قرار دارد.
قرینگی
نمایشگاه گروهی نقاشی با عنوان «قرینگی» به کیوریتوری احسان نصری در گالری سیحون با آثاری از سعید احمدزاده، تارا آزرم، افشین باقری، علیرضا پویا، فرامرز خانی، کمال طباطبایی، حمید فام، سمیه فعال، سعید نودهی به نمایش درآمده است.
این آثار در اندازه‌ها و قاب‌های متفاوت نماینده بخشی از نقاشی معاصر ایران هستند. این دوره از نقاشی به ویژه آثار فیگوراتیو، نشان‌دهنده ترکیبی از ابژه‌های روزمره با عناصر نقاشی گذشته ایران هستند؛ عناصر و نشانه‌هایی که برگرفته از نقاشی‌های مینیاتوری ایرانی است. بخشی دیگر از آثار نیز متعلق به دنیای عجایب و غرایب‌اند. آثاری که موجوداتی در آن زیست می‌کنند که نمونه آنها در دنیای واقعی قابل مشاهده و شناخت نیست و اما ممکن است نمونه مثالی عناصر طبیعی دنیای واقعی باشند.
اما قرینگی تنها مفهومی است که در این آثار به شکل مستقیم دیده نمی‌شود؛ قرینگی یکی از ویژگی‌های منحصر به‌فرد در هنر و معماری ایران است و انتخاب این نام شاید در ضدیت در آثار به نمایش درآمده انتخاب شده است. آثاری که فارق از هرگونه دوتایی و قرینگی هستند.
نمایشگاه گروهی نقاشی با عنوان «قرینگی» تا 19 آبان در گالری سیحون ادامه دارد. گالری سیحون در خیابان وزرا، کوچه چهارم، شماره 8 قرار دارد.
