روایت مهجوریت قلمزنی/ نمایشگاه "مس نگار" در خانه هنر
همزمان با افتتاح نمایشگاه "مس نگار" در خانه هنر آمل "رضا یونسی" در گفت و گویی صمیمی با ایران آرت، از هنر قلمزنی در مازندران می گوید.
ایران آرت: مهرشاد هاشم پور : در گذری بر گالری گردی این هفته استان مازندران، عنوان نمایشگاهی در خانه هنر آمل به دلایلی، بیشتر جلب نظر می نمود؛ نمایشگاه آثار فلزی "مس نگار" که تازه ترین حجم های فلزی "رضا یونسی" را با گرایش قلمزنی ارائه خواهد کرد.
آثار حجمی فلزی و به طور مشخص رشته قلمزنی با آن عقبه تاریخی خود که از پیشتر در دو مکتب تبریز و اصفهان ریشه دوانده و امروزه نامش را با این دو شهر همراه ساخته؛ اما با وجود در اقلیت ماندن هنرمندان فلزکار، در اغلب شهرهای کشور و به ویژه شمال ایران که به دلیل فراوانی مواد اولیه به صنایع دستی چوبی گرایشی همیشگی داشته؛ در هیچ زمانی از میل و اشتیاقشان برای هنرآفرینی بر روی فلز نکاسته است.
رضا یونسی متولد شهرستان گچساران از استان کهکیلویه و بویراحمد است. او کارشناسی صنایع دستی با گرایش فلز از دانشگاه کاشان و کارشناسی ارشد پژوهش هنر را در سال ۱۳۸۹ اخذ نموده و از آن به بعد در دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی استان مازندران به پرورش استعدادها و به ویژه انتقال دانش پانزده ساله اش در رشته قلمزنی به دانشجویان و هنرجویان بیشتر از فعالیت های نمایشگاهی توجه داشته است.
ایران آرت همزمان با افتتاح نمایشگاه "مس نگار" گفت و گوی کوتاهی را با این هنرمند داشته است.
آقای یونسی از شروع و علاقه مندی تان به هنر قلمزنی بگویید. و اینکه چرا مازندران را برای ادامه مسیر در این رشته انتخاب کردید.
از ابتدای ورود به دانشگاه با قلمزنی آشنا شدم و پیوسته برای پیشرفت تلاش کردم. در این مسیر استاد عزیزم جناب پوررنجبر، تلاش های بنده را جهت می بخشید. ایشان که از شاگردان خلف "استاد دهنوی" از پیشروان و اساتید بزرگ این هنر به شمار می رفتند؛ از هیچ کمکی به بنده مضایقه نداشتند. و االان قریب به پانزده سال است که با عشق کار می کنم. باید بگویم که به نوعی مازندران مرا انتخاب کرده است؛ در واقع بعد از ازدواجم در اینجا ساکن شدم. که البته با وجود تمام محدودیت های موجود در زمینه تخصصی ام، به دلایل زیادی از این انتخاب خوشحالم.
از محدودیت ها گفتید؛ ضمن بر شمردن آنها، بفرمایید با توجه به عدم رواج قلمزنی و کار با فلز در استان مازندران، آیا از تلاش جمعی نیروها و مسئولان هنری استان برای پوشش خلاهای موجود رضایت دارید؟
در ابتدا باید به این مسئله اشاره داشت که عوامل مهمی همچون پیشینه تاریخی و جغرافیای زندگی انسان ها تاثیر غیر قابل انکاری در رشد و یا عدم رشد پیشه ها و هنرها و به طور ویژه هنرهای دستی دارند. اما از این مسئله که عبور کنیم مهم ترین معضل این رشته در استان، تهیه مواد و متریال مصرفی می باشد؛ که به برنامه ریزی مسئولان و متولیان ترویج صنایع دستی در شهرستان های استان و در سطح بالاتر سازمان میراث فرهنگی و گردشگری مازندران برمی گردد که اقدامات چشمگیری در زمینه شناخت و ترویج هنرهای مهجور استان صورت نداده است.
از آنجایی که شما سال هاست در دانشگاهها و مراکز دولتی و خصوصی به تدریس مشغولید؛ اشتیاق و شور دانشجویان و هنرجویان را برای گرایش به کار با فلز و قلمزنی جگونه دیده اید؟
در ابتدا اجازه می خواهم در ادامه خلاهای موجود در استان، این را هم اضافه کنم که به دنبال عدم آشناسازی مردم به این شاخه هنری، توجیه ارزش گذاری حجم های فلزی توسط هنرمندان به مصرف کنندگان آثار بسیار سخت شده است. چون هنرمند مزد رنج و مرارت خود و حتی خطرناک بودن بعضی از مراحل انجام کار را طلب می کند که قالب جامعه به دلیل عدم شناخت کافی آن را نادیده می گیرد. اما در مورد این سوال باید عرض کنم که یکی از چند صد دلیل خرسندی من از مهاجرت به مازندران ایجاد همین شور و شوقی است که می فرمایید. قطعا این اشتیاق به وفور وجود دارد؛ و این وظیفه من و دیگر اساتید بزرگوار است تا با روش های نوین شده آموزشی، این میل و علاقه را در جوانان بارور کنیم.
شرایط نگارخانه های استان را چگونه ارزیابی می کنید.
البته ورود به فضای تدریس و آموزش، فعالیتهای نمایشگاهی ام را تحت تاثیر قرار داده است؛ اما وضعیت گالری ها به نسبت سه چهار سال گذشته پویا تر شده و ارائه آثار هنری در گالری های استان از سایه اساتید خارج شده و هنرمندان نوظهور و جوان به خوبی پا به عرصه گذاشته اند.
از نمایشگاه "مس نگار" برایمان بگویید.
این نمایشگاه مختص به آثار قلمزنی ام است. همانند گذشته گرایشم به قلم برجسته بوده؛ به این دلیل که در این روش برجستگی نقوش به وجود آمده بر روی فلز باعث می شود از حوزه هنرهای صناعی فاصله بگیرم و به حوزه تجسمی که بیشتر مورد علاقه ام است نزدیک شوم. ۲۵ اثر قلمزنی بر روی مس ارائه خواهم کرد؛ که با تنوع تکنیکی هم همراه خواهد بود؛ قلم برجسته، سیاه قلم، نیم برجسته، برش کاری و جوشکاری.
این نکته را هم اضافه کنم که در این نمایشگاه علاوه بر رویکرد تجسمی که عرض کردم، سعی در ارائه بصری متفاوت از آثار فلزی به مخاطبان هم داشته ام. چون به طور معمول وقتی از قلمزنی صحبت به میان می آید، فضای بازار مسگران اصفهان، طرح های سنتی با زمینه های سیاه شده به ذهن متبادر می شود. اما من سعی می کنم از قابلیت رنگ دهی مس استفاده و رنگهایی که در اثر اکسید شدن مس در مجاورت هوا ایجاد می شود؛ را وارد اثر کنم.
گفتنی است که نمایشگاه "مس نگار" از ۲۰ تا ۲۵ اسفند در خانه هنر آمل واقع در خیابان امام خمینی، آفتاب ۳۱، کوچه شهید درزی ۳، پلاک ۳۵ از ساعت ۱۶ الی ۲۰ دایر خواهد بود.