از قلم‌مو به سوزن؛ از رنگ به نخ / دست‌دوخته‌های مریم یاحقی از حیوانات در معرض انقراض ایران
نمایشگاه «یادگار» با استفاده از تکنیک دست‌دوخته‌ها در گالری ویستا برپاست. خالق این آثار جزئیات کارش را شرح داد.
ایران‌آرت: نمایشگاه دست‌دوخته‌های مریم یاحقی، با عنوان «یادگار» در گالری ویستا پلاس برپاست. این هنرمند درباره روش خلق آثارش به ایران‌آرت گفت: این نمایشگاه، اولین نمایشگاه افرادی من با تکنیک دست‌دوخته‌ها است. البته در سال‌های اخیر سعی کردم با تلفیق نقاشی و دوخت آثاری خلق کنم اما این بار تصمیم گرفتم اختصاصا با دوخت کار کنم.
این هنرمند افزود: می‌توان گفت نوعی نگاه فمینیستی در این روش وجود دارد که محصول دهه‌های ۶۰ و هفتاد میلادی است که زنان وارد عرصه هنرهای تجسمی شدند و هنرمند در آن می‌خواهد از هنر کاربردی به هنر تجسمی برسد.
او درباره سوژه این نمایشگاه گفت: حیوانات در حال انقراض توجه مرا به خود جلب کرد. برخی از این گونه‌ها را شناسایی کردم و شروع کردم به کار کردن روی آنها.
یاحقی با بیان این نکته که در چهار سال گذشته مشغول تحقیق در این زمینه بوده است توضیح داد: به این نتیجه رسیدم که اگر بخواهم شکل واقعی حیوانات را در بیاورم، این کار با استفاده از دوخت‌های موجود قابل پیاده‌سازی نیست و درواقع چیزی شبیه کوبلن از آب درمی‌آید. نمی‌خواستم این‌طور شود. بنابراین تصمیم گرفتم به زیر پوست جانوران بروم و با برداشت از آناتومی بدن‌شان، درواقع بافت ماهیچه‌ای آنها را پیاده کنم.
او در تکمیل سخنش گفت: این استفاده نمادین هم بود. زیرا اشاره‌ای هم به این موضوع بود که ما انسان‌ها با رفتار خشنی که با گونه‌های در معرض انقراض داریم گویا داریم پوست آنها را می‌کنیم و آنها را نابود می‌کنیم.
این هنرمند درباره دوخت‌های به کار رفته در آثارش گفت: دوخت‌هایی که می‌شناسیم به هیچ‌وجه برای کارم کافی نبود. بنابراین انواع دوخت‌ها را از کشورهای اروپایی و آفریقایی را آموزش دیدم که بتوانم حسب نیاز از آنها استفاده کنم.
مریم یاحقی گفت: به دلایلی مثل اینکه برای کار از نخ ابریشم استفاده شده، اجرای کار در ابعاد بزرگ باعث از بین رفتن دوخت می‌شد. به همین دلیل ابعاد را کوچک کردم و در سایز ۴۵ در ۵۵ کار کردم. بعد دیدم که با توجه به ابعاد، کارم به تمبرسازی نزدیک شده است.
او یکی دیگر از شباهت‌های کار خود را به تمبر به عنوان نمایشگاه مربوط دانست و گفت: اسم نمایشگاه «یادگار» است و در واقع دارد حیوانات کمیاب و ارزشمند ایرانی را نشان می‌دهد. یادگارهای مهم هر کشوری را می‌توان در تمبرهای آن یافت. بنابراین، این قالب به نظرم به اهداف من نزدیک بود و اهمیت این حیوانات را هم گوشزد می‌کرد.
وی افزود: از طرفی بسیاری از حیوانات در حال انقراض از سوی مردم شناخته شده نیستند و نمایش بافت ماهیچه‌ای آنها تشخیص را حتی دشوارتر می‌کند. بنابراین لازم بود که نام حیوانات در کنار آنها باشد تا مخاطب آنها را بشناسد. قالب تمبر این امکان را هم به من داد و توانستم این هدف را نیز دنبال کنم.
هنرمند کشورمان توضیح داد: در برخی از آثار از تکنیک چاپ روی دوخت برای مهر زدن روی آثار استفاده کردم. چون همان‌طور که می‌دانید در هر مجموعه‌ای برخی از تمبرها مهر پست دارند.
مریم یاحقی، این تکنیک را بسیار زمان‌بر توصیف کرد و گفت: در آینده همین سوژه را دنبال می‌کنم ولی نمی‌توان سریع کار کرد زیرا تولید هر کدام از آثار زمان‌بر است. از طرفی در جست‌وجو برای تکنیک‌های تازه هستم و درواقع می‌خواهم به راهکارهای تازه‌ای در دوخت دست پیدا کنم.
مجموعه هشت اثر دست‌دوخته مریم یاحقی، تا یازدهم خردادماه و به مناسبت روز جهانی موزه در گالری ویستا پلاس به نشانی خیابان مطهری (تخت طاووس) خیابان میرعماد، کوچه دوازدهم، پلاک 1۱ برپاست.
