مریم زندی: می‌گفتند چرا عکس ما را کنار عکس فلان حزب‌الهی یا طاغوتی گذاشته‌ای؟!
جلد پنجم از مجموعه چهره‌ها با عنوان "سیمایی از موسیقی معاصر ایران" رونمایی شد.
ایران آرت: به مناسبتِ انتشار جلد پنجم از مجموعه چهره‌ها با عنوان «سیمایی از موسیقی معاصر ایران» که شامل بیش از یکصد و سی پرتره از سه نسل از موسیقی‌دانان در عرصه‌های گوناگون این هنر است، شب چهره‌های موسیقی ایران، در خانه اندیشمندان علوم انسانی 23 اسفندماه برگزار شد.
به گزارش ایلنا، در ابتدای این مراسم، علی دهباشی (سردبیر مجله بخارا) گفت: خوشحالیم که 238مین شب از شب‌های بخارا به چهره‌های موسیقی ایران و کتاب «سیمایی از موسیقی معاصر ایران» اختصاص دارد. تقریباً از 35 سال پیش که یک دوره سکوت بر نشریات ایران حاکم شده بود و هیچ‌کس تصویری از چهره‌هایی چون عبدالحسین زرین‌کوب، اسماعیل فصیح و بسیاری دیگر از خادمان فرهنگی این سرزمین نداشت؛ مریم زندی کارش را آغاز کرد. شخصیتی چون محمدحسن لطفی بیش از 70 سال در عرصه‌ی فرهنگ کار کرده بود و مجموعه‌ی کامل آثار افلاطون را ترجمه کرده بود، ولی تصویری از او هیچ‌کجا وجود نداشت.
وی ادامه داد: در چنین شرایطی بود که مریم زندی دست به کار شد. در شرایطی که حتی بعضی از بزرگان با تردید به او و دوربینش نگاه می‌کردند. مریم زندی بدون هرگونه اسپانسری یک تنه تمام این عکس‌ها را فراهم آورد. با این حال در شرایطی که تمام روزنامه‌ها و نشریات، چه اصلاح‌طلب و چه اصول‌گرا از حقوق معنوی هنرمند دم می‌زنند، بدون کسب اجازه از خانم زندی، دائماً از عکس‌های ایشان استفاده می‌کردند و هنوز هم می‌کنند.
در ادامه مریم زندی با اشاره به اینکه این کتاب آخرین کتاب از مجموعه‌ی چهره‌هاست؛ گفت: 16 سال طول کشید تا این آخرین کتاب چاپ شود. پرونده‌ی چهره‌ها با این کتاب بسته می‌شود؛ چرا که هم دیگر خسته شده‌ام و هم دیگر صبوری سابق را ندارم. من 35 سال از وقت و عمرم را بر سر این مجموعه گذاشتم. امیدوارم جوان‌ها این کار را در آینده ادامه دهند. من به غیر از عشق به عکاسی و عشق به ایران، هدف دیگری از گرفتن این عکس‌ها نداشتم.
زندی ادامه داد: مدت‌هاست می‌خواهم به نکته‌ای اشاره کنم و فکر می‌کنم حالا دیگر زمان آن رسیده که بگویم. جوان‌هایی که به رشته‌های مختلف هنری ورود می‌کنند، نیاز به دیده شدن و پشتیبانی دارند؛ چیزی که متأسفانه از دست‌اندرکاران مملکت ما هیچ انتظارش نمی‌رود. ولی این انتظار و توقع را می‌شود از جامعه‌ی هنری داشت؛ جامعه‌ای که همیشه داعیه‌ی فهم و عملِ درست را دارد. ولی جامعه‌ی هنری هم در این 35 سال درست عمل نکرد و واقعاً تنگ‌نظرانه برخورد داشت. از اولین کتاب چهره‌ها که درآمد، حتی کسانی که در کتاب عکس‌شان آمده بود به من زنگ می‌زدند و فحش می‌دادند که چرا مثلاً عکس ما را کنار عکس فلان حزب‌اللهی یا طاغوتی گذاشته‌ای!
این عکاس افزود: می‌شنیدم که می‌گفتند این خانم می‌خواهد با عکس‌های ما پولدار شود. در چند ماهی که کتاب چهره‌ها منتشر شده، حتی یکبار از طرف خانه موسیقی به من زنگ نزدند تا حرفی، نظری، حتی بد و بیراهی درباره‌ی این کتاب به من بگویند. یک موضع کاملاً خاموش و منفعلانه نسبت به این کتاب داشتند. از جامعه‌ی هنرمندان این خواهش را دارم که حداقل یک مقدار مسائل را منصفانه‌تر، بهتر و بی‌طرفانه‌تر نگاه کنند.
وی با تأکید بر اینکه هنرمندان جوان نیاز به پشتیبانی دارد؛ گفت: ما دارم از نزدیک می‌بینم که چه عکاسان جوان با استعدادی داریم. این بچه‌ها عاشق ایران‌اند، ولی در مواجه با شرایطی که هیچ‌کس قدر کارهایشان را نمی‌داند و اصلاً ارزشی برای آن‌ها قائل نیست، دسته دسته از ایران می‌روند. از جامعه‌ی هنری انتظار می‌رود که اگر هنرمند جوانی واقعاً عاشق کارش است و با عشق آن را انجام می‌دهد، پشت‌اش را بگیرند.
