زرق و برقهای وقتگیر
روایت جواد بیاد از نمایشگاه "حرکت جهان به سوی..." را بخوانید.
ایرانآرت: نمایشگاه نقاشی جواد بیاد با عنوان "حرکت جهان به سوی..." این روزها در گالری شکوه برپاست. بیاد در مورد آثار خود گفت: به نظر من زمان از ارزش خاصی در زندگی انسان برخوردار است. انسان در مصرف بسیاری از چیزها صرفه جویی میکند اما در خرج کردن زمان بیش از حد سخاوتمند است. در آثار این نمایشگاه نشان دادم که در این دنیا زرق و برقهای چشمگیری وجود دارد و آن انعکاسی که منتقل میکنند باعث میشود انسان به پایانهها فکر نکند و خیال کند همه چیز دنیا همین است که میبیند.
بیاد افزود: عروسکها و نمادهایی مانند سیندرلا و پینوکیو در آثارم هست که برای همه شناخته شده هستند. به نظر من بدیها از جایی آغاز شد که خوبها به جای خوبترها قرار گرفتند. خوبها همین نمادها و تمثیلهایی که در کارتونها به وجود آمده هستند که جای ما انسانها که خوبترها هستیم را گرفتهاند. امروزه در دنیای ماشینی همه تلاش میکنند دستگاهها و ابزار جدیدی به وجود بیاید که بیشتر از قبل جای انسان را بگیرد و او را از صحنه زندگی حذف کند. به این ترتیب انسان از روند صعودی دور میشود و دیگر به پایانهها فکر نمیکند. انسان گاهی به حداقلها اکتفا میکند و نمیخواهد به حداکثر برسد. او در اهداف مختلف خود گمان میکند رسیدن به حد اندکی کافی است. ولی انسانهایی که میخواهند به کمال برسند هیچوقت به حداقلها اکتفا نمیکنند.
او در مورد پرداختن به جزییات در آثار خود گفت: بعضی از بینندهها زمان طولانی در نمایشگاه بودند و تابلوها را نگاه میکردند. وقتی از من میپرسیدند که چرا در آثار اینقدر جزییات وجود دارد، میگفتم به زیبایی کارها افزودم تا زرق و برق در آنها ایجاد شود و مخاطب را بیشتر متوجه مضمون کند. من به جای نیم ساعت، دو ساعت وقت مخاطب را گرفتم. دنیا هم همینطور است و جذابیتهای آن وقت انسان را میگیرد. انسان تصاویر مرتب و منظم را بیشتر از رد قلم و شلوغی میپسندد. من هم در کارهایم ضمختی را از بین بردم و تصویر را صیقلی و صاف کردم تا معنا را بهتر در دل مخاطب جا کنم.
این هنرمند خودآموخته با اشاره به بهره گرفتن از نقاشیهای قدیمی اروپایی در آثار خود گفت: منظور من این بود که انسان از دیرباز تاکنون درگیر این قضیه بوده و از گذشته تا به حال بسیاری از انسانها دست، دل و ذهنشان بسته شده است. من به شانس اعتقادی ندارم و میگویم هر کسی نتیجه رفتار خودش را میبیند. انسان نقش اساسی در تمام رویدادها دارد و ضعف یا قدرت درون انسان است که رویدادهای زندگی او را رقم میزند. در این تابلوها دستهای بسته انسان و نگاههای رو به آسمان او نشان دهنده انتظار امداد است. انسان امروز به دنبال معجزه برای رسیدن به آرامش درونی و بیرونی است.