سیر نزولی تئاتر را نمی بینید؟/ روایت آماری و تحلیلی بابک احمدی از خانه ای که لق است/ چرا تئاتری های اندیشه پرداز طرد شده اند؟

سال 1378 است؛ در این سال ۵۰ نمایش در مجموعه «تئاتر شهر» روی صحنه می‌رود. تعداد تماشاگران از ۱۲۲ هزار به چیزی حدود ۱۷۴ هزار نفر رسیده است. نمایش‌های «دندون طلا» داود میرباقری، «ریچارد سوم» داود رشیدی، «دختر گلفروش» پروانه مژده، «گل و قداره» بهزاد فراهانی، «بازی» نوشته استریندبرگ حمید سمندریان، «پستوخانه» حمید امجد، «تبار خون و حشمت» آتیلا پسیانی، «پانتومیم روی فرش» سیروس شاملو، «بازگشتی نیست» منیژه محامدی، «مصاحبه» محمد رحمانیان، «پابلو نرودا» علیرضا کوشک‌جلالی، «گزارش به آکادمی» فرهاد آییش، «رقص کاغذپاره‌ها» محمد یعقوبی و ...به صحنه رفته اند امروز و این سال ها این رونق به کجا کوچ کرده است؟