|
سعید فلاح فر: هر ظلمی، تمسخر عدالت است. هر ویرانی، کج دهانی به آبادی و هر آبادی تحقیر تمسخرآمیز ویرانی است. پائیز طنز شیرین بهار است و بالعکس. کویر همان عبارت طنزی است که دریا را صدا می زند. هر سایه مضحکه ای است در مقابل نور و هر آوا پاسخی تحقیرآمیز برای سکوت. «کوه» طنز مجسم فرهاد است...
طنزپرداز نباید به خاطر یک شور آنی و جلب نظر مخاطب از اساس طنز فاصله بگیرد.