با یک قلب/ و دو پلک دورپرواز/ کنار سایهات مینشینی و/ اندوه/ تکهتکهات میکند». این بند از شعر هوشنگ آزادیور، یکی از فرازهای مهم اجرای زیباییشناسی خشونت در شعر معاصر فارسی است