روایت روزنامه اصولگرا از حمله به کنسرت لیان/ رد پای فرد قانون شکن در بر هم زدن کنسرت رضا بهرام

روزنامه جوان ذیل عنوان «حاشیه‌سازها از جان موسیقی چه می‌خواهند؟» نوشت: بر هم زدن کنسرت گروه لیان در تالار وحدت با رفتار شخصی که گفته می‌شود رد پای او در برهم‌زدن کنسرت رضا بهرام در تالار وزارت کشور هم دیده می‌شود، در صدر اخبار رسانه‌های معاند خارجی و نق‌زن‌های داخلی تحت عنوان «حمله نیرو‌های خودسر به کنسرت موسیقی» قرار گرفته است. اما آیا رفتار هزینه‌زای برخی اشخاص باید به پای کشور نوشته شود؟!

ایران آرت: جوان نوشت: روز گذشته خبر بر هم زدن کنسرت گروه لیان که از چند شب پیش در محل تالار رودکی روی صحنه می‌رفت، بهانه‌ای برای ایجاد و القای دوقطبی بین مردم و نگاه حاکمیت در مقوله موسیقی شد. ماجرا از این قرار است که گروه موسیقی «لیان» به سرپرستی محسن شریفیان مجوز داشت که طی چهار شب و در روز‌های ۲۳، ۲۴، ۲۵ و ۲۶ خرداد در تالار وحدت روی صحنه برود. جمعه شب و همزمان با آخرین اجرای این گروه، برخی افراد که بعد مشخصاتی از آن‌ها به دست خبرنگار «جوان» رسید به تالار وحدت حمله کردند تا مانع از برگزاری کنسرت گروه لیان شوند. جنجال ابتدایی با درگیری شخص اصلی و لیدر این اقدام غیرقانونی با عکاس بنیاد رودکی که یک خانم بوده شروع می‌شود. فرد برهم‌زننده کنسرت با درگیری فیزکی و لگد زدن به آن خانم عکاس باعث زخمی شدن او می‌شود تا جایی که عکاس بنیاد رودکی به همین علت از سوی پزشکی قانونی طول درمان هم گرفته است. با ادامه درگیری حراست بنیاد رودکی و سپس مأموران نیروی انتظامی مجبور به دخالت و دستگیری فرد مذکور می‌شوند. این افراد و همراهانش قصدِ برهم زدن کنسرت و ایجاد فضای ناامن در بین مردم را داشتند.

به روایت جوان، شخص مورد اشاره وقتی با دخالت نیرو‌های حراست تالار وحدت و حضور به‌موقع نیرو‌های فراجا مواجه می‌شود، ابتدا مدعی می‌شود که از شورای امنیت کشور آمده است و عضو آنجاست! در ادامه ماجرا وقتی با جدیت مأموران نیروی انتظامی مواجه می‌شود ادعا می‌کند که عضو یکی از نهاد‌های امنیتی است! و آن‌ها نه تنها باید با او مخالفت نکرده و جلوی اقدام خودسرانه‌اش را نگیرند بلکه باید به کمک او هم بیایند! بعد از اینکه ادعا‌های دروغ او در مورد جایگاه حقوقی‌اش مورد بی‌اعتنایی قرار می‌گیرد خودش را روحانی معرفی می‌کند تا به هر شکلی که شده مأموران را در انجام به وظایف‌شان سست کند که با اقتدار و اقدام قانونی مأموران فراجا نقشه‌اش رنگ می‌بازد و نهایتاً به بازداشتگاه پلیس منتقل شده و غائله ختم می‌شود.

من اطلاعاتی هستم!

بر اساس اخباری که از سوی منابع مختلف به دست خبرنگار «جوان» رسیده بر هم زننده کنسرت گروه لیان شخصی است که ابتدا خود را از اعضای شورای امنیت، عضو یکی از نهاد‌های امنیتی و عناوین دروغین دیگری معرفی می‌کند. وی فردی است به اسم «م. خ» که باز هم طبق مدعای جدیدی خودش را مشاور وزیر کشور خوانده است! برخی منابع مطلع به خبرنگار «جوان» اعلام کردند که این شخص همان کسی است که اخیراً کنسرت رضا بهرام خواننده موسیقی پاپ را که قرار بود در تالار وزارت کشور برپا شود بر هم زده است!

برملا شدن این نکته نشان می‌دهد که شخص مذکور بنابر دلایلی نسبت به انجام کار‌های خلاف قانون برای خود مسئولیتی قائل نیست که بعد از انجام چندین مورد تخلف و قانون‌شکنی همچنان احساس امنیت خدشه‌ناپذیری کرده و خودش را با عناوین دروغین امنیتی، انتظامی و قانونی معرفی می‌کند؛ اقدامی که حتماً باید علل و ریشه‌های آن از سوی دستگاه‌های مسئول قضایی و نهاد‌های امنیتی که وی خودش را از اعضای آن‌ها معرفی کرده پیگیری شود تا از این پس کسی به مخیله‌اش هم اجازه خطور چنین افکاری را ندهد و یا گمان نکند که با چنین انتساب‌های دروغینی می‌تواند اقدامات خلاف عقل و شرع و قانونش را رفع و رجوع کند.

فرامتن ماجرا

اقدام این شخص قانون‌شکن که هیچ‌کدام از افراد و دستگاه‌های حکومتی با او کمترین موافقتی هم ندارند طی یکی دو روز اخیر از سوی برخی رسانه‌های داخلی و خارجی در حال فاکتور شدن به اسم جریان حزب‌اللهی با اسم رمز «نیرو‌های خودسر» است، خبرسازی جعلی و دروغینی که در دهه‌های گذشته توسط رسانه‌های اصلاح‌طلب برای ملکوک کردن جریان سیاسی رقیب خیلی استفاده می‌شد و هر جایی که اتفاقی می‌افتاد سعی می‌کردند آن را به طرف رقیب سنجاق کنند!

طی این چند روز که از ماجرا گذشته برخی افراد فعال در فضای مجازی با میدان‌داری شبکه‌های معاند ماهواره‌ای مثل اینترنشنال و من‌وتو و التهاب‌آفرینی تعدادی از رسانه‌های زنجیره‌ای داخلی بدون بررسی اصل ماجرا و واقعیات آن همه تلاش و سعی‌شان را برای الصاق آن به گروه‌های مذهبی و نهاد‌های انقلابی متمرکز کرده‌اند تا در روزگار دوقطبی‌های کذایی این مسئله را هم به عنوان یک دوقطبی جدید در بین مردم و حاکمیت بدل کنند. این در حالی است که انتظار بحق این است که نیروی انتظامی بدون در نظر گرفتن انتفاع گروه‌ها و جناح‌های سیاسی و بدون کمترین اغماضی با مخلان امنیت و برهم‌زنندگان نظم و قانون برخورد کند.

تالار وحدت، ارکستر ملی یا کنسرت

روزنامه جوان در ادامه نوشت: بدون شک تالار وحدت و اجرا در آن برای همه فعالان موسیقی آرزوی بزرگی محسوب می‌شود که ممکن است در طول عمر حرفه‌ای برخی بزرگان این عرصه تنها یکی دو بار اتفاق بیفتد. نکته حائز اهمیت دیگر در مورد این سالن این است که تالار وحدت برای مراسم فاخرتری در موسیقی کارایی دارد و پس از انقلاب به محلی برای حضور و اجرای ارکستر ملی و اجرا‌های موسیقی مهمی مثل اجرا‌های خاص و ویژه که دارای وجاهت و جایگاه حرفه‌ای بالایی در بین اهالی موسیقی هستند، در نظر گرفته می‌شد، با این همه مسئولان بنیاد رودکی بدون در نظر گرفتن شرایط ویژه و خاص این تالار و مناسب نبودن آن برای کنسرت، آنجا را در اختیار خواننده‌ها و گروه‌های موسیقی مختلف قرار می‌دهند، بدون اینکه شأن و جایگاه آن را در نظر بگیرند. در حالی که اجرای موسیقی در این سالن قدیمی و شناسنامه‌دار برای بسیاری از اساتید و چهره‌های ماندگار موسیقی یک آرزو محسوب می‌شود باید محملی برای اجرا‌های خاص و ویژه باشد نه برپایی کنسرت.

خوب است مسئولین حراست وزارت ارشاد نیز با نظارت بر وضعیت فرهنگی کنسرت‌ها بهانه را از افراد خودسر بگیرند.