ارنست همینگوی زن ستیز بود؟

ایپزود اول این مستند، ارنست همینگوی نویسنده مشهور آمریکایی را از این اتهام که از زنان متنفر بود مبرا می‌کند.

ایران آرت: مستند جدیدی از زندگی ارنست همینگوی، نویسنده آمریکایی آثاری چون "پیرمرد و دریا" و "وداع با اسلحه" به تازگی پخش شده است که به زوایای مختلف نویسنده آمریکایی می‌پردازد.

به نقل از گاردین، جف دانیلز، بازیگر معروف و یکی از راویان مستند ارنست همینگوی در کنفرانس خبری که برای این مستند  برگزار شد به حضار گفت "خوش به حال همینگوی که می‌توانست بنویسد."

در طول این مستند شش ساعته، کارگردانان این فیلم یعنی لین نوویک و کن برنز غول بزرگ ادبی آمریکا و مشکلات روحی‌اش را بررسی می‌کنند.

برنز می‌گوید: "به خوبی درباره مشکلات روحی این شخصیت باهوش تحقیق کردیم. نوشتن قدرت و بزرگی همینگوی را افزایش می‌داد اما نکات منفی زیادی در زندگی او وجود داشت که از نظر ما هنر قدرت بیشتری به این نکات می‌بخشید."

نکات منفی زندگی همینگوی از این قرار است: همینگوی چهار بار ازدواج کرد. از نظر روحی و روانی دچار مشکل بود و دوستانش را هم از نظر روحی زجر می‌داد و گاهی از نظر فیزیکی به آن‌ها آسیب می‌زد. به عنوان مردی که در سال 1899 در ایلینویز به دنیا امد بیش از حد متعصب بود. در 61 سالگی هم به دست خودش به قتل رسید.

به گزارش ایبنا در ایپزود اول فیلم نویک و برنز، استفن گاشمن، شاعر آمریکایی می‌گوید: "پاک کردن نام همینگوی از ادبیات آمریکا امکان‌پذیر نیست." البته کارگردانان این مستند تلاشی هم برای انجام این کار نمی‌کنند. 40 سال روی این مستند کار کردند و برای بررسی همینگوی جنگ ویتنام، بیسبال، موسیقی جاز و موضوعات مختلف زیادی را به به دقت بررسی کردند.

برنز می‌گوید: "وقتی از یک هنرمند صحبت می‌کنیم باید به هزینه‌هایی که به اطرافیان، حلقه دوستان، و خودش تحمیل می‌کند هم توجه کرد."

نویک هم به خوبی آگاه بود که شخصیت همینگوی را دوست ندارد: "نمی‌دانستم بیننده چطور می‌خواهد شش ساعت این مستند را تماشا کند.  با این وجود برای این کار تلاش زیادی کردم و احساس می‌کنم در پایان بیشتر کشمکش‌ها و نیروهای اهریمنی وجودش را درک می‌کردم."

اِدنا اوبراین، نویسنده ایرلندی در بخشی از ایپزود اول فیلم همینگوی را از این اتهام که از زنان متنفر بود مبرا می‌کند: " از منتقدینش، چه زن چه مرد، درخواست می‌کنم داستان‌هایش را بخوانند و بگویند واقعا چنین داستان‌های پر از احساسی نشان از نویسنده‌ای دارد که احساسات زنان را درک نمی‌کرد و از آن‌ها متنفر بود؟ نه اصلاً!

اوبراین در مورد داستان "وداع با اسلحه" هم معتقد است انگار رمان توسط یک زن نوشته شده است. این نشان از قدرت همینگوی دارد زیرا زن‌دوستی و علاقه به زنانگی ذات است که سبب می‌شود که یک زن یا مرد بتواند چنین داستان باظرافتی بنویسند.

شاید دلیل آن رفتار مادرش است زیرا وقتی ارنست و خواهر دوقلویش به دنیا آمدند مادر پیراهن زنانه به تن ارنست و شلوار به تن خواهرش می‌کرد تا دوقلوها شبیه هم باشند. شاید دلیل دیگری دارد. همسرانشان همیشه موهایشان را کوتاه می‌کردند تا شبیه مردان باشند. گاهی از همسرانش درخواست می‌کرد او را کاترین صدا کنند و خودش آن‌ها را پیت صدا می‌کرد. نکات جالب زیادی در زندگی همینگوی وجود دارد.

اگر از زاویه دید قرن 21 آمریکا به نویسنده "پیرمرد و دریا بنگریم همینگوی نویسنده‌ای بود که درد را به خوانندگاش تحمیل کرد اما باید بدانیم که خود نیز زیاد درد کشید."

برنز و نویک مستندسازان معروفی هستند که پیش از این مستندهایی درباره عصر جاز، نیل آرمسترانگ، و بسیاری شخصیت‌های دیگر ساختند. در حال حاضر مشغول ساخت مستندی درباره محمدعلی کلی هستند. البته انتقاداتی به آن‌ها وارد است. منتقدین این دو مستندساز می‌گویند برنامه‌ها فقط درباره هنرمندان و سیاستمداران سفیدپوست است و سه سیاه‌پوستی که در برنامه‌ها حضور داشتند از ورزشکاران بودند."

برنز معتقد است این موضوعات هستند که آن‌ها را انتخاب می‌کنند. "آرمسترانگ ارزش مستند ده قسمتی ما را داشت. البته مستند همینگوی بسشترین طرفدار را در میان مستندهایی که ساختیم داشت."

در این مستند مریل استریپ صدای زن سوم همینگوی را روایت می‌کند.