کرونا و ما شش دهم درصدی ها!/ حسین هاشم پور: کرونا کار ناتمام همه دولت های این چهل سال را به اتمام رساند

بله واقعیت این است که کرونا آرزوی محال برخی را برآورده کرد.

ایران آرت: حسین هاشم پور: بله واقعیت این است که کرونا آرزوی محال برخی را برآورده کرد، همان ها که چشم دیدن تئاتر ، کنسرت و یا گالری گردی مردم را نداشتند و با یک ویدئوی صحنه آرایی شده رگ گردن شان می زد بیرون و پوستر فیلم از سر در سینما پایین می کشیدند بی آنکه فیلم و تئاتر و نقاشی دیده باشند!

بله کرونا تیشه به ریشه نحیف و لرزان جامعه هنر ایران و بازار نوپایش زد که اکثریت مطلق هنرمندانش با سیلی صورت سرخ نگاه می دارند.

حالا دیگر دل زن نوازنده مثل گنجشک نمی زند که در شهرش روی صحنه برود و ساز بنوازد، و البته که سینه چاکان برهم زننده کنسرت ها این روزها حسابی خمارند.

کرونا کار ناتمام همه دولت های این چهل سال را به اتمام رساند که یک یک شان با انتخاب دورترین گزینه ها برای وزارت فرهنگ، سهم بودجه هنر را به شش دهم درصد کل بودجه کشور تنزل دادند؛

دقت بفرمایید فقط شش دهم درصد!!

یعنی حتی یک درصد کل بودجه مملکت هم سهم فرهنگ و هنر نیست هیچ، همین شش دهم درصد را هم هنر با خیلی دیگر موضوعات شریک است!! و تازه کیست که نداند بودجه بخور نمیر فعلی هم محقق نمی شود، کما اینکه گفته می شود سال گذشته نزدیک ۷۰درصد بودجه مصوب هنر تخصیص یافته است.

جالب اینجاست که دولت از کم کاری در تخصیص تمام و کمال بودجه هنر عذرخواهی نمی کند ، زیرا کلا چنین رسمی در کشورمان نهادینه نشده و انجمن ها و خانه های هنر هیچگاه در خصوص بودجه هنر مطالبه گری جدی نکرده اند. به موازاتش معمولا وزارت ارشاد و معاونت ها هم به روی مبارک نمی آورند، فقط کمر جامعه هنری است که زیر بار روزافزون گرانی و تورم خم تر می شود؛

شاید اگر در وزارت ارشاد مدیرانی بودند که تخصیص ۱۰۰ درصدی بودجه هنر را وظیفه ذاتی خود می دانستند و آن را خط قرمز تلقی می کردند و حتی از هنرمندان برای ادای این حق کمک می خواستند، مدیرانی که بیم عزل و استعفا نداشتند و رضا نمی دانند سفره هنر هر روز کوچک تر و کوچک تر شود روند مستمر و همیشگی عدم تخصیص کامل بودجه هنر یک روزیی، یک سالی برای همیشه متوقف می شد....

بگذریم ... کرونا به ما یاد داده آرزوی محال نداشته باشیم.

حالا خیال مان راحت است دولت ها کاری برای اعتلای هنر و ارتقای سطح معیشتی هنرمندان نمی کنند، روزهایی که نفت قدر طلا می ارزید برای هنر قد ارزن هم خرج نکردند، و حاصلش شده شش دهم درصد کل بودجه! دولت این روزها توان ثابت نگاه داشتن قیمت ماست و شیر و پنیر برای دو روز متوالی را هم ندارد بنابراین خوش خیالی است که توقع داشته باشین پای سینما ،موسیقی و هنر پول بریزد تا دوباره جوانه بزند.

این بازگشت به دست و زانوی من و تو نیاز دارد، از دیگری آبی گرم نمی شود.

وقتی وزیر بهداشت اعلام کرد "تا دو سال دیگر باید با کرونا ویروس زندگی کنیم " به گمانم دو زاری جامعه هنری خوب جا افتاد که دنیای مان را خودمان باید بسازیم در روزهایی سخت تر از همیشه، اگر این روزها نمی شود دست به دست هم داد، می توان دل به دل هم داد.