گلزار، نوید، ستاره تنها کرونایی های سینما نیستند/یک فهرست بلند بالا
این بازیگران تنها کرونایی ها نیستند و شمار قابل توجهی از سینماگران به کرونا مبتلا شدهاند که تعطیلی برخی پروژهها را در پی داشته است
ایران آرت: تابناک نوشت: اصرار بر ساخت فیلم و سریال در دوران شیوع ویروس کرونا، کم کم آثارش مشخص میشود و در آخرین نمونه مبتلایان، ابتلای نوید محمدزاده و محمدرضا گلزار ( به علاوه ستاره اسکندری) به این بیماری تایید شده است؛
اما بنا بر اطلاعات «تابناک» این دو بازیگر تنها نیستند و شمار قابل توجهی از سینماگران به کرونا مبتلا شدهاند که تعطیلی برخی پروژهها را در پی داشته است؛ اتفاقی که اگر شیوع کرونا جدی گرفته میشد و ستاد کرونا در خانه سینما پابرجا میماند، با این شدت رخ نمیداد.
به گزارش «تابناک»؛ آثار شیوع کرونا در سینمای ایران به مرور در حال عیان شدن است و پس از آنکه شماری از سینماگران ابتلایشان به کرونا را پنهان کردند، نوید محمدزاده و محمدرضا گلزار ( به علاوه ستاره اسکندری) ابتلایشان را به ویروس کرونا تایید کردند؛ چهرههایی که در همین دوران در تولید سریال و فیلم نقش داشتند.
البته بسیاری از سینماگران، از جمله شماری از کارگردانها، برخی دیگر از بازیگران و شماری از عوامل فنی تولیدات سینمایی و شبکه نمایش خانگی نیز به ویروس کرونا مبتلا شدهاند.
این ابتلا در مواردی علنی شد و بازیگرانی چون صبا کمالی، بهاره رهنما، یکتا ناصر، بهروز بقایی، پیمان قاسم خانی و منوچهر هادی ابتلایشان را رسماً اعلام کردند و در موارد متعددی صرفاً همکاران این سینماگران از ماجرا باخبرند.
پپس از شیوع کرونا، پروژههای سینمایی و تلویزیونی برای دورهای، تعطیل شد؛ اما با طولانی شدن فرآیند کرونا، پروژهها از سر گرفته شد و پس از آن، در حالی که سخن از ابتلای چند نفر بود، اکنون شمار مبتلایان به شدت افزایش یافته و علنی شده.
کارگروه مدیریت کرونا در خانه سینما در ابتدا کوشید پروژهها را برای دورهای تعطیل کند. با این حال، با به درازا کشیدن شیوع کرونا، فشار فیلمسازان افزایش یافت، کارگروه تعطیل و پروژهها از سر گرفته شد.
بستر خلق بسیاری از آثار هنری به ویژه پشت صحنه فیلمهای سینمایی و سریالهای تلویزیونی و محصولات شبکه نمایش خانگی به شکل اجتناب ناپذیری، با حضور انبوهی از هنرمندان و تکنیسینها همراه است؛ فیلمبردار، صدابردار، نورپرداز و کارگردان به همراه دستیارانشان به اجبار پشت دوربین حضور دارند و به این گروه طراح صحنه و لباس و دستیارانشان، گریمور و دستیارانش و... افزوده میشوند که مجموعه این عوامل در پشت صحنه، گاهی تا سی نفر در سر صحنه و دهها تن در اتاقهای مجاور همراه میشود که به آماده سازی گریم و لباس و... مشغولند.
اصرار بر ساخت فیلمهای سینمایی در چنین دوران مخاطره آمیزی، در حالی رخ میدهد که سینما یکی از مشاغلی است که به هیچ دورنمایی برای بهبودش قابل تصور نیست و در واقع تولید فیلم سینمایی در این مقطع در حکم قمار با سرمایه محسوب میشود. با این اوصاف و در شرایطی که حتی مشخص نیست با اوج گیری کرونا، جشنواره ملی فیلم فجر به عنوان ویترین سینمای ایران نیز برپا شود، اصرار بر تولید در چنین شرایطی، قابل تامل است و نشان میدهد معادلات سینمای ایران، لزوماً منطبق بر منطق نیست.