صحبتهای تازه حیاتی درباره ابی و شایعه مهاجرتش/ مردم از من میخواهند مشکلات را بگویم
محمدرضا حیاتی که پس از صحبتهای جنجالیاش درباره ابی در تلویزیون ممنوعالفعالیت شده است، درباره حاشیههای اخیر پیش آمده برای خود صحبت کرد.
ایران آرت: محمدرضا حیاتی مجری باسابقه تلویزیون در آبادان متولد شده و تحصیلاتش را در این شهر گذرانده است. او سپس به تهران آمد و پس از جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، در رشته علوم سیاسی ادامه تحصیل داد. حیاتی به زبانهای مختلف علاقه دارد؛ به همین خاطر در حوزه زبان تحقیقات و جست و جوی بسیار کرده است.
باشگاه خبرنگاران جوان، رسانه وابسته به تلویزیون نوشت: این بخشی از زندگی محمدرضا حیاتی است، اما موضوعی که بیشتر ما را ترغیب به گفت و گو با او کرد، حواشی بود که چند وقتی است گریبان گیر این مجری شده است و او را از میادین اجرا در تلویزیون دور کرده است؛ حواشی که بیشتر توسط یکسری افراد دامن زده شد تا ادامه کار این فرد را مختل کند.
در ادامه گفتوگوی ما با محمدرضا حیاتی را بخوانید:
آقای حیاتی؛ این مدت که در رسانه ملی حضور نداشتید حواشی بسیاری برای شما به وجود آمده است. یکی از این حواشی مهاجرت شما از ایران بود.
برخلاف حواشی به وجود آمده من در همین کشور عزیزمان ایران مشغول زندگی هستم. امیدوارم خدا به بنده سلامتی بدهد و در خدمت مردم باشم.
چند وقت است که در حوزه خبر حضور ندارید و حواشی فراوانی دور شماست. علت چیست؟
الان ۵ سال است که بازنشسته شدهام اما همکاریام را با بخش خبر در صدا و سیما ادامه دادم. این اتفاق به دستور مسئولان صدا و سیما و علاقه خودم بود؛ چون به کار گویندگی خبر و این مدل ارتباط مردمی علاقه زیادی دارم. این اواخر در مصاحبه با یک شبکه اینترنتی، مطالبی عنوان شد که شاید از نظر عدهای جالب نبود و باعث شد همکاریام با صدا و سیما مدتی قطع شود.
آیا قصد رفتن به خارج از کشور را دارید؟
من اگر میخواستم از ایران بروم سالهای قبل این کار را میکردم. مثلا زمانی که بچههای من کوچکتر بودند و میتوانستم راحتتر مهاجرت کنم. البته مهاجرت به تنهایی اشکالی ندارد؛ مهاجرت نه یک فضیلت است نه جرم. مهاجرت در قرآن هم آمده است که اگر میتوانید در جایی بهتر زندگی کنید، مهاجرت کنید. اما من کشورم و زندگی در ایران را دوست دارم. علاقه دارم که بین همین مردم و همین خاک زندگی کنم و نفس بکشم. البته منظورم این نیست که خارج از کشور زندگی بد یا خوب است، اما هر کسی خودش میتواند انتخاب کند که هر جای دنیا زندگی کند. من دوست دارم اینجا باشم.
در چند وقت اخیر پیش آمده است که رسانههای مخالف و برخی رسانههای داخلی، پیشنهاد همکاری به شما بدهند؟
خیر؛ تا الان هیچ پیشنهادی از رسانههای آن طرف آبی به من داده نشده است.
آیا بعد از آن مصاحبه اینترنتی، مصاحبه دیگری نیز انجام دادید؟
خیر مصاحبه دیگری پس از آن مصاحبه انجام نشد. در آن مصاحبه نکات زیادی مطرح شد که شاید به برخی برخورده باشد. من خیلی در مورد مسائل و مشکلات مردم دغدغه دارم؛ چرا که خودم، جزو کوچکی از مردم هستم و همان مشکلاتی را که مردم تحمل میکنند من نیز تحمل میکنم. بیکاری جوانان، تورم، مشکلات اقتصادی و ... هست و در آن مصاحبه به این مشکلات اشاره کردم. فکر نمیکنم حرف بدی هم زده باشم، هر جایی باشم این حرفها را میزنم. اگر کسی از این حرف هایم ناراحت میشود، من را ببخشد. مردم در کوچه و خیابان به من میگویند تو به عنوان روزنامه نگار و فعال رسانهای که سابقه داری، این مسائل و مشکلات ما را در موقعیتی بیان کنید. من هم میگویم اگر فرصتی باشد حتما بیان میکنم، اما خود مسئولان هم مشکلات شما را میدانند و انشاءالله دنبال راهکاری باشند که همه مردم ما، سرفرازانه و شایسته نام ایران و ایرانی زندگی کنند.
برخی زاویه گرفتند که شما در آن مصاحبه از خوانندهای حمایت کردید که پیش از این به امیر المومنین (ع) توهین کرده بود؟
من اصلاً در جریان این موضوع نبودم. آن مطلبی هم که عنوان کردم از این جهت که ترانههای آن خواننده را دوست دارم و با آن خاطره دارم، از نظر حرفهای و هنری عرض کردم. وقتی آدم کار هنری را مثال میزند کاری ندارد که آن هنرمند از نظر عقیدتی و اخلاقی چگونه است. من یک نمونه را بارها مثال زدم. آنتونی کویین یک هنرپیشه مسیحی بود که از نظر اخلاقی شاید خصوصیاتش مورد پسند ما نبود، اما ایشان نقشهای بسیار شایسته و خوبی بازی کرده از جمله نقش حمزه سید الشهدا در فیلم محمد رسول الله است. اگر من بگویم آنتونی کویین بازیگر خوبی است کار بدی کردم؟! من از هنر این بازیگر استفاده و از او تقدیر کردم. درباره خواننده مدنظر هم در مصاحبه موضوع عملکرد فنی و هنری شخص اهمیت داشت.