روایت کلر دنی از قرنطینه تا افشاگری آزار جنسی/ رفتار خانم بازیگر با پولانسکی درست نبود
کلر دنی از نحوه سپری کردن قرنطینه، حاشیه‌های مراسم اسکار سینمای فرانسه و بی‌علاقگی‌اش به بحث آزار جنسی می‌گوید
ایران آرت: کلر دنی در آپارتمان خود در شمال پاریس قرنطینه را پشت سر می‌گذارد. این کارگردان ۷۳ ساله که هفته‌ی آینده به صورت مجازی در فستیوال فیلم مستند سوئیس تدریس می‌کند، وقتی خبرنگار ایندیپندنت با او تماس می‌گیرد در حال درست کردن پوره سیب است.
دنی در مورد حبس خانگی می‌گوید: "چون در آپارتمانی هستم که نور از پنجره‌هایش به درون می‌تابد، احساس نمی‌کنم که تحت فشار قرار گرفته‌ام. بخش‌های زیادی از آسمان را می‌بینم." آپارتمان او بالکن ندارد اما حیاتی در اختیار اوست که می‌تواند گیاهانش را نگه دارد. "برخلاف برادرم که بچه‌های کوچکی دارد و باید به آن‌ها در خانه تدریس کند، چندان وحشتناک نیست… من می‌توانم خانه را تمیز کنم، بشویم، به آسمان و ابرها نگاه کنم. رؤیاپردازی کنم. بسیار بخوانم. به موسیقی گوش دهم."
وضعیت به نظر آرام دنی در خانه با مقطعی که باید در آکادمی سزار فرانسه حاضر می‌شد به‌شدت متفاوت است. پیش از برگزاری مراسم اهدای جوایز اعلام شد که دنی از فهرست مهمانان خط خورده. "آمادو ام‌بو" همبازی "ماتی دیوپ" در رمنس فراطبیعی "آتلانتیک" (Atlantics) و خود دیوپ درخواست کرده بودند که دنی به همراه آنان در مراسم حاضر شود. دیوپ در سال ۲۰۰۸ با دنی همکاری کرده بود.
به گزارش ۳۰نما، دنی به یاد می‌آورد که سزار از او دعوت به عمل نمی‌آورد: "تشکیلات سزار فرانسه به [دیوپ] گفته بود: "نه، کلر برای شما وقت ندارد."" انجمن کارگردانان فرانسه (SRF) به تندی به این اقدام واکنش نشان داد و آن را "توهین‌آمیز" دانست. "ویرژینی دپانت" همکار فیلمساز دنی هم یکی از کارگردانانی بود که به مراسم دعوت نشد. آکادمی سزار که در آن زمان با انتقادات گسترده مواجه شده بود مجبور به عذرخواهی شد بی‌آنکه توضیح دهد علت این اقدام آن‌ها چه بوده است.
یک ماه بعد، در حالی که فیلم "افسر و جاسوس" (An Officer and A Spy) به کارگردانی "رومن پولانسکی" نامزد ۱۲ جایزه شده بود، تمامی اعضای آکادمی استعفا دادند. دنی سپس به مراسم دعوت شد و جایزه‌ی بهترین کارگردانی را اهدا کرد. او می‌گوید: "در آکادمی سزار، احتمالاً احساس خطر کرده بودند. آن‌ها از من خواستند در مراسم حاضر شوم و جایزه‌ای را اهدا کنم. گفتم: "بله، چرا که نه.""
"آدل انل" ستاره‌ی فیلم "چهره‌ی یک زن در آتش" که خود قربانی آزار جنسی است، با اعلام نام "رومن پولانسکی" به عنوان برنده‌ی بهترین کارگردانی از جمله افرادی بود که مراسم را ترک کرد. انل در مصاحبه با "نیویورکر" گفت: "تقدیر از پولانسکی یعنی خدو انداختن به صورت همه‌ی قربانیان. یعنی تجاوز به زنان چندان کار ناپسندی نیست."
دنی مخالف است. او در مصاحبه با "لو موند" می‌گوید: "فکر نمی‌کنم کسی می‌خواست به قربانیان آزار جنسی یا "آدل انل" توهین کند. و فکر نمی‌کنم که فیلم پولانسکی بخواهد به کسی توهین کند." دنی به ایندیپندنت می‌گوید مهمانانی مانند انل، می‌توانستند مراسم را به نشانه‌ی اعتراض به نامزدی پولانسکی تحریم کنند: "اگر در مراسم حاضر شوند باید قوانین رأی‌گیری آن را هم بپذیرند. بهترین راه جلوگیری از نارضایتی عدم شرکت در مراسم بود."
دنی پس از سزار به لس‌آنجلس رفت تا فیلم جدیدش را بسازد. او می‌گوید: "زیاد علاقه ندارم در مورد "آدل انل" و سزار حرف بزنم. از او در این باره بپرسید. شاید این بحث برای او جذاب‌تر باشد."
دنی فیلمسازی است که با صراحت و جسارتش شناخته می‌شود. او وقت زیادی را صرف تأمین هزینه‌های فیلم‌هایش می‌کند و برای مؤدب بودن وقت ندارد. از اینکه دائماً از او در مورد "هاروی واینستین" سؤال می‌کنند خسته شده. وقتی دنی با فیلم "های لایف" با بازی "رابرت پتینسون" در جشنواره‌ی فیلم نیویورک حاضر شد، پرسش‌ها در مورد واینستین افزایش پیدا کردند: "اینکه مخاطبین در مورد "هاروی واینستین" از من سؤال کنند تنها به این علت که من یک زنم کار درستی نیست. هیچگاه با او همکاری نکردم، اما بازیگرانی را می‌شناختم که با این تهیه‌کننده سابقه‌ی همکاری داشتند. اما برای من صحبت در مورد این مرد در اولویت قرار نداشت. احتمالاً یک مرد تهوع‌آور و کثیف است، اما جدا از این چه باید بگویم؟"
کارگردان فرانسوی می‌گوید همکاری با او لذت‌بخش نیست: "من انسان کمال‌گرایی نیستم. من فیلمسازم و روی اعصاب." او می‌گوید چطور می‌توان فیلمی ساخت بی‌آنکه روی اعصاب کسی راه نرفت. دنی در پاسخ به این پرسش که آیا فیلمسازی لذت‌بخش است یا نه می‌گوید: "مسئله استرس فیلمسازی نیست. کار کردن در زمان محدود با لذت بسیاری نیز همراه است. حظ آن از استرس بیشتر است. استرس… عوامانه است! من وقتی در مترو باشم استرس دارم یا وقتی می‌دوم و دیرم شده باشد. اما استرس داشتن در حین فیلمبرداری ناممکن است. عواملی وجود دارند. بازیگران زن و مردی. باید کشتی را فرماندهی کنید. نمی‌توانید استرس داشته باشید.
