کوبی برایانت؛از فرماندهی در بسکتبال تا درخشش در اسکار/ اسطوره‌ای که از مایکل جکسون الهام گرفت
کوبی برایانت، فوق ستاره بسکتبال دنیا شب گذشته بر اثر سقوط هلیکوپتر در کالیفرنیا در ۴۱ سالگی کشته شد.
ایران آرت: محمد مالمیر: شاید مرگ کوبی برایانت، اعجوبه بسکتبال جهان که چندین سال فرمانده بزرگ ورزش دنیا بود، بی ربط به موضوع فرهنگ و هنر نباشد چون تنها ورزشکار بازنشسته‌ای که توانست بر جایزه اسکار غلبه کند، خود اوست. زمانی که خبر خداحافظی قریب‌الوقوع یکی از الهام‌بخش‌ترین ورزشکاران جهان منتشر شد یک نامه شعرگونه بیرون آمد که این نامه با عنوان "بستکبالِ عزیز" آغاز شده بود. در سال 2017 گلن کین، نویسنده و کاریکاتوریست آمریکایی با الهام گرفتن از همین عنوان، انیمیشن "بسکتبال عزیز" که روایتگر زندگی کوبی برایانت بود را ساخت و برای تأثیرگذاری بیشتر مقرر شد تا خود برایانت آن را روایت کند.
اما کسب جایزه اسکار بهترین انیمیشن برای فیلم کوتاه انیمیشنی "بسکتبال عزیز"، اولین و تنها فعالیت هنری برایانت نبوده چون برایانت نیز مانند بسیاری از بسکتبالیست‌های NBA سودای رپر شدن داشت. کوبی برایانت در ابتدای جوانی قصد داشت که یک آلبوم موسیقی منتشر کند ولی هیچ‌وقت موفق به انجام این کار نشد. "ناس" یکی از مطرح‌ترین رپرهای دنیا در مورد خوانندگی برایانت گفته بود: "شکیل اونیل، هم تیمی برایانت در تیم بسکتبال لس آنجلس لیکرز به مراتب خواننده بهتری از برایانت است و برایانت شانسی برای بیرون دادن آلبوم موسیقی ندارد".
بعضی آدم‌ها خیلی زود با این حقیقت کنار می‌آیند که نمی‌توانند یک کاری را انجام بدهند ولی این به معنای آن نیست که دیگر نمی‌توانند هیچ کاری را انجام بدهند. برایانت استعدادی در موسیقی نداشت ولی تیزهوشی‌اش استثنایی بود. برایانت پس از این اتفاقات در وصف خودش گفته بود: " از همان لحظه شروع به هضم قضایا و اتفاقات کردم. چیز‌های مختلف را امتحان کردم. هیچ چیزی به آسانی بسکتبال نبود. من متولد شده بودم تا بسکتبال بازی کنم".
شاید عجیب به نظر برسد، اما حقیقت دارد. این جمله را برایانت در تماس تلفنی با مایکل جکسون، ستاره بزرگ موسیقی جهان در 18 سالگی گفته است. تلفنی که به گفته برایانت مسیر زندگی او را تغییر داد؛ زیرا در آن تماس مایکل جکسون تمام مسیرهایی که خود طی کرده بود از جمله چگونگی ساختن آلبوم‌های "تریلر" و "بد" را به برایانت آموزش داده بود. برایانت تماس مایکل جکسون را یکی از عوامل رشد و پیشرفت خود می‌دانست و پس از کسب عناوین قهرمانی مختلف گفته بود: "این موفقیت‌ها به خاطر ذهنیتی است که دارم، به خاطر عضله و زور بازو نیست. این را از (مایکل) جوردن نگرفته‌ام. این را از سایر قهرمانان نگرفته‌ام. این را از مایکل جکسون گرفته‌ام".
جدای از همه این‌ها هنر کوبی برایانت نه در موسیقی بود و نه در فیلم، بلکه جادوی او جایی بود که دهانش را می‌بست و دریبل می‌زد. جایی که زیبایی را خلق می‌کرد و هیچ مدافعی در رسیدن توپ او به سبد جلودارش نبود...
