روایت کارگردان برنده اسکار از "انگل"/ فیلمی موفق در ترسیم جنگ طبقاتی امروز
کارگردان سرشناس مکزیکی از "انگل"(پارازیت) به عنوان فیلمی یاد کرد که نشان می‌دهد مردم امروز چطور در بی‌رحمی سیستم کاپیتالیستی و جنگ طبقاتی اسیر شده‌اند.
ایران آرت، الخاندرو گونزالس ایناریتو کارگردان مکزیکی برنده جایزه اسکار مطلبی نوشته و در آن درباره فیلم "انگل" ساخته بونگ جون هو صحبت کرده است. این فیلم امسال جوایز بسیاری از جمله جایزه نخل طلای فستیوال فیلم کن را از آن خود کرد.
به باور این کارگردان صاحب سبک، این فیلم مانند رمانی که آداب و رسوم را به تصویر می‌کشد آغاز و در ادامه تبدیل به یک کمدی تیره، داستان ارواح، تریلر روان‌شناختی و فیلم ژانر وحشت می‌شود و در نهایت به شیوه‌ای غیرمنتظره اما ناگزیر با یک تراژدی به پایان می‌رسد.
به گزارش مهر، این کارگردان که از اعضای هیأت داوران کن امسال بود گفت همه داوران به این فیلم رأی دادند و او هرگز چهره اعضایی که افتخار تماشای آن برای نخستین بار را داشتند را فراموش نمی‌کند.
ایناریتو گفت: این فیلم یک ترکیب داغ ژانری با نگاه و نظردهی اجتماعی است که با همه‌مان صحبت می‌کند.
این فیلمساز اضافه کرد: فیلم تنها دو موقعیت یعنی یک خانه ثروتمند و یک خانه فقیر دارد و تقریباً مانند یک نمایش تئاتر است؛ اما بونگ جون هو یک جنگ طبقاتی سهمگین، تأثیرگذار و شرم‌آور بین دو خانواده مشابه اهل کره جنوبی راه می‌اندازد که نمایانگر یکی از بزرگ‌ترین چالش‌هایی است که در سراسر جهان، بشر در حال حاضر با آن مواجه است.
به گفته او، در "انگل" هیچ فرد خوب و بد یا قهرمان و شخصیت منفی وجود ندارد. فقط شخصیت‌هایی به نمایش کشیده می‌شوند که در بی‌رحمی سیستم کاپیتالیستی کشنده‌ای گیر افتاده‌اند؛ وضعیتی که همه ما در آن قرار گرفته‌ایم و دارد بشریت را می‌بلعد.
ایناریتو می‌گوید چیزی که درباره فیلم بونگ جون هو دوست دارد این است که بدون توجه به ژانر، این کارگردان نه تنها فضا را تحت تسخیر خود در می‌آورد، بلکه با انسانیت و نظردهی اجتماعی صادقانه خود چیزی جدید به آن اضافه می‌کند.
کارگردان "بردمن" در پایان نوشت: اما خارق‌العاده و خاص بودن این فیلم نه تنها مرتبط به این حقیقت است که ژانرها را به زیبایی با هم ترکیب می‌کند، بلکه در هر سکانس، زاویه و عملکرد دوربین به طور شگفت‌انگیزی دقیق است و ما را به زیرزمین می‌برد و آرام‌آرام با پایین‌ترین حلقه جهنمی آشنا می‌کند که آنجا وجود دارد. این چیزی است که درست جلوی چشمان‌مان است و همه‌مان نمی‌خواهیم آن را ببینیم، حتی در حالی که عدم استشمام بوی آن غیرممکن است.
