لطفا هنرمندان گل به خودی نزنند!
حسین هاشم پور
یک: اندکی پیش تر محمد معتمدی و این روزها مهدی یراحی و علی قمصری اصرار دارند ممنوع الکار شده اند در حالیکه معاونت هنری ارشاد تاکید دارد اصلا چنین گزاره ای حتی طرح هم نشده است؛ تکرار این پدیده نوظهور دو نکته را به ذهن می آورد: اول اینکه هنرمندان تصور می کنند خط قرمزها را رد کرده اند و سعه صدر وزارت فرهنگ بیشتر شده است.
دوم اینکه هنرمندان می دانند خط قرمزها را رد نکرده اند اما برای شبه اپوزیسیون شدن و لایک گرفتن مظلوم نمایی می کنند.
اگر خواننده محترم به یادش بیاید یکی از آقایان فردای کنسرت خیابانی، دیگری روی صحنه کنسرت و آن آقا در حالیکه دو روز بعد کنسرت دارد دم از ممنوع الکاری زده اند خودش می تواند یکی از این دو گزینه را تیک بزند.شاید هم هر دو گزینه!
دو: هنرمندان عزیز واقعا الان وقتش نیست، هجوم بزرگ به هنر را ببینی و هیزم به این آتش بیندازی شرط عقل و انصاف نیست.پیشتر با اشاره به بیانیه معاونت هنری وزارت ارشاد که اعلام کرد:" فیلم کوتاهی از یک تئاتر، عکس‌هایی از تئاتر دیگر و تصاویری از نمایشگاهی که هر کدام طی سه، هشت و پنج سال قبل اجرا و برگزار شده‌اند، به نام تئاترهای روی صحنه و نمایشگاه در حال برگزاری در برخی رسانه‌ها منتشر شده است..."
نوشتم دستکم یک اتاق فکر در پی سازماندهی این حملات همه جانبه است، این عده در پی تسویه حساب با دولت اند یا اینکه دولت آنقدر مشکلات دارد که فرهنگ و هنر در آن گم است صورت مسئله را تغییر نمی دهد؛ جامعه هنری به خصوص هنرمندان صاحب نام باید هوشیاری دو چندان به خرج دهند تا آب به آسیاب بدخواهان هنر نریزند و تاکتیک القای امنیتی شدن فضای فرهنگ و هنر شکست بخورد.
سه: لابد شنیده اید بخش هایی از فیلم خارجی موزیکال بینوایان که تام هوپر سال 2012 ساخته را پخش کرده اند و به عنوان نمایش بینوایان که در تهران به صحنه رفته جا زده اند تا ذهن متدینین را آلوده کنند؛ سناریوی تحدید طلبان هنر، البته سکانس های پیچیده تری هم دارد:" القای ورود پول های مشکوک به هنر" که در روزهای سخت اقتصادی مردم چنان تیتر جذابی ست که برخی اهالی هنر را هم به کارزار مبارزه کشانده است! در حالیکه روشن است هیچکس موافق ورود پول های بدون شناسنامه به هیچ عرصه ای نیست، در رسانه ملی اعلام می شود:" تاسف برانگیز است که ما به اینجا برسیم که شرعا، عرفا، قانونا و اخلاقا برایمان مهم نباشد پول تولید محصولمان از کجا می آید" مگر هنرمند ابزار شناسایی پول سالم و ناسالم دارد؟ سالهاست همه به هم توصیه می کنند "قضاوت نکنیم"، "بدون سند تهمت نزنیم" آن وقت رسانه ملی به رسانه های خصوصی تیتر می دهد:" نگاه جنجالی به ورود پول های مشکوک به سینما"!!
این در حالی ست که در این مملکت نهادهای نظارتی بسیاری مشغول به کارند و من و شما شرعا، عرفا، قانونا و اخلاقا اجازه نداریم در رسانه آبروی افراد را به مخاطره اندازیم. به نظرم استراتژی آن اتاق فکر روشن است:"خالی تر شدن جیب فرهنگ و هنر در روزهایی که خزانه دولت زمین گیر احتیاجات روزمره مردم است و هنرمندان گرفتار بیکاری دامنه دار. "
چهار : با اعلام خانه تئاتر، ساعت سه بعدازظهر امروز گردهمایی اعتراضی اهالی این هنر در خانه تئاتر برگزار می شود، این حرکتی شایسته است تا همه نهادهای تصمیم گیر متوجه شوند که جامعه تئاتری از وضعیت بغرنج امروز به شدت رنجیده است، امیدواریم دیگر نهادهای هنری هم به خود تکانی بدهند و در کنار چنین کنش های مدنی، هنرمندان خود را درباره چالش های این روزها به گفتگو فرا خوانند.
پنج : من هم معتقدم روزگار بسیار دشواری بر مردم می گذرد و هنرمند باید صدای مردمانش باشد، وقتی در اهواز مردم خاک تنفس می کنند، هنرمند نباید غزل کوچه باغی چهچه بزند،امروز بیش از هر روز دیگری باید درد جامعه را بازتاب داد و نفس اجتماع را چاق کرد و جلوی گسست را گرفت،اما این گونه هنر اعتراضی آداب خود را دارد، با توجه به حال و روز نزارمان، دستکم شیطنت پذیر نیست. در عین حال مسئولینی که بارها مثلا به تئاتر نقد دارند که چرا دیالوگ هایش به شوخی های شکمی و شکم به پایین دچار است، فراموش نکنند تئاتری ها بیش از آنها خون به جگرند، وقتی بیش از یک دهه است ممیزی های سخت گیرانه تئاتر دردمند اجتماعی را خانه نشین کرده این روزها قابل پیش بینی بود... چاره کار پیداست باید درهای تازه به روی هنر گشود و حتمن حاکمیت مدبر، این پنجره بی خطر را به روی مردم خسته نمی بندد.
-این یادداشت هم زمان در روزنامه همشهری ص 8 به چاپ رسیده است.
