حسین هاشم پور: اقتصاد هنر برتر از اقتصاد نفت

خاورمیانه مساوی با نفت نیست، سرمایه بزرگ خاورمیانه استعدادهای شگرف انسانی آن است که سالیان دراز در محاق نفت پنهان است.

ایران آرت: حسین هاشم‌پور : نفت را گرامی می داریم و خدای را ستایش می کنیم که چنین نعمت کم مانندی به این منطقه بخشیده است، اما همه خاورمیانه نفت نیست، سرمایه بزرگ خاورمیانه استعدادهای شگرف انسانی آن است که سالیان دراز در محاق نفت پنهان است. 

اتفاقن خاورمیانه به موقع بیدار شده است و به درستی می خواهد از قدرت نفت برای نوسازی های نوین و ری برندینگ خاورمیانه بهره برد.

بنا به نوشته های پیشینم معتقدم سیاست راهبردی درست در این زمانه خاص « تمرکز بر هنر و هنرمندان خاورمیانه است که در یک دهه اخیر تصمیم سازان منطقه این مهم را در دستور کار قرار داده اند »

پیداست اقتصاد نفتی به جهت محدودیت های ذخایر نفت، رویه کاهشی دارد ، آلاینده زیست محیطی ست و به شدت سیاست زده.

اما اقتصاد هنر نظیر آنچه در صد و اندی سال گذشته هالیوود، بینال های هنر و معماری ونیز، فستیوال کن، بازل ... تجربه کرده اند لبریز از رنگ ، شادی و چندین برابر سود آوری ست. همراه با ارزش افزوده های فرهنگی بی مانند که در ذات اقتصاد بلند مدت هنر نهفته است.

هنر مانند چشمه زاینده است و سرمایه گذاری در آن بنیادین و انسان محور است، آموزه های جهانی می گوید اقتصاد هنر از جنس دانش بنیان است و در گذر زمان به اشکال مختلف مقوم اقتصادهای دیگر خواهد بود الگوی ده سال اخیر حتمن کی پاپ و پوست اندازی کره جنوبی ست.

تغییر سیاست بانک های بزرگ جهانی در تعیین آثار هنری به جای طلا به عنوان پشتوانه های بانکی گویای عمق استراتژیک بازار هنر است که نمودارش هیچگاه رو به پایین نمی شود. کافی ست روند قیمت ها در خصوص پیکاسو، ون گوگ، گوگن، داوینچی، مونه ... و یا حتی معاصرین اندی وارهول ، گرهارد ریشتر، دیمین هرست و ... را رصد کنید.

در عین حال گسترش اقتصاد و بازار هنر یکی از مسیرهای مطمئن جذب توریست است، الگویی که یک قرن است ونیز با آن زیست می کند و کن می درخشد!

آری همچنان معتقدم « نوسازی خاورمیانه با ویترین هنر و فوتبال کلید خورده است » 4 تیر 1402

و در این مسیر « هنر چاه نفت نوین خاورمیانه است و هر هنرمند یک چاه نفت » 27 تیر 1402

دنیا خیره به شکل گیری این تحول تاریخی ست.