بینال شارجه ، دو سالانه شارجه، دوریس سالسدو ، هور القاسمی
ببینید: دوریس سالسدو برنده پانزدهمین دوسالانه شارجه/ یک اینستالیشن مجسمه با 804 درخت خشکیده
دوریس سالسدو ، بانوی هنرمند شناخته شده کلمبیایی با یک اثر چشمگیر و تامل برانگیز برنده پانزدهمین دوسالانه شارجه شده است.
ایران آرت: دوریس سالسدو ، با یک اینستالیشن مجسمه در مقیاس بزرگ در بینال شارجه حضور یافته که از 804 درخت مرده تشکیل و مونتاژ شده اند. این اثر بزرگ Uprooted نام دارد که طی سال های 2020 تا 2022 خلق شده است.
این اثر از نظر ساختاری زیبا اما به طور واضح غیرقابل سکونت است، این کار نمادی از وضعیت مخمصه پناهنده، یک وضعیت به ظاهر دائمی ناپایداری است.
سالسدو که بهخاطر رویکرد مجسمهسازی سیاسی اجتماعیاش شناخته میشود، اثر هنری چند رشتهای خود را حول موضوعات حافظه، فقدان و خشونت که توسط تبعیدیان و آسیب دیدهها تجربه میشود، متمرکز میکند. کار او بر اساس تجربه زیسته خودش در دوره بی ثباتی سیاسی در کلمبیا است.
جالب اینکه سال پیش ، خانم دوریس سالسدو برنده بزرگترین جایزه هنر معاصر جهان «نُمورا» به ارزش یک میلیون دلار شد.
آثار هنری سالسدو در 25 سال گذشته در پی نمایش آسیبهای مردم در درگیری میان دولت و گروههای شورشی بوده است. سالسدو یکی از برجستهترین هنرمندان معاصر است که بیشترِ آثارش با دغدغههای جاری و تاثیرگذاری چون جنگهای داخلی، قربانیان، خشونت و مهاجرت شکل میگیرند.
از مهمترین آثار او میتوان به شکافی 167 متری بر کف توربین هال تیت مدرن لندن اشاره کرد که در سال 2007 اجرا شد.
به گفته او: «من معتقدم آثار هنری که در تعامل با قربانیان خشونتهای سیاسی ساخته شده باشند نقطه اتصال هنر و واقعیتاند. کشور کلمبیا در پی اجرای معاهده صلح است و آثاری که اکنون ساخته میشوند میتواند شکاف پنجاه ساله بین افراد این جامعه را از میان بردارد و آنها را با یکدیگر آشتی دهد. در کلمیبا مثل تمام جوامع دو قطبی، تاریخ را با دیدگاههای مختلفی مینگرند، گروهی وجود جنگ و گروهی دیگر وجود قربانیان را انکار میکنند؛ به همین دلیل اشاره به جرائم جنگی هسته اصلی شکلگیری آثار من است.»
دوریس سالسدو در سال 1958 در بوگوتا متولد شد و در همان جا به زندگی و کار خود ادامه داد. وی مدرک لیسانس هنرهای زیبا را در (1980) دانشگاه بوگوتا، با تمرکز بر نقاشی و تئاتر و آموزش زیر نظر بئاتریس گنزالز کسب کرد. او کارشناسی ارشد خود را در سال 1984 از دانشگاه نیویورک گرفت و تحت تأثیر کار جوزف بویز و مفهوم «مجسمهسازی اجتماعی»، به تلفیق سیاست و هنر پرداخت. در سال 1985، او به بوگوتا بازگشت و همان سال اولین چیدمان انفرادی را در بانکو در بوگوتا برپا کرد.
او که به تحصیلات هنری علاقهمند بود به عنوان مدیر انستیتو بلا آرتز، کالی به تدریس مجسمهسازی و تئوری هنر پرداخت. اما اولین نمایش انفرادی وی در آمریکا در سال 1994 در گالری بروکس الکساندر نیویورک بود.
سالسدو که از اوایل دهه 1990 بهعنوان یکی از برجستهترین مجسمهسازان نسل خود شناخته میشود، در بسیاری از مجموعههای موزهای ازجمله موسسه هنر شیکاگو، موزه هنرهای معاصر شیکاگو، موزه هنرهای مدرن، گالری ملی کانادا، موزه هنرهای مدرن فرانسیسکو، موزه سالامون آر، گوگنهایم و تیت آثاری دارد.
سبک سالسدو دارای کیفیتی شاعرانه و درعینحال باستانشناختی است که با عناصر عجیب و غریب بسط داده میشود و اغلب یادآور صحنههایی برانگیزاننده است.
حالا خانم دوریس سالسدو برنده یکی از مهم ترین جوایز خاورمیانه شده است، اثری که بافتی آشنا با سلیقه و تجربه زیسته مردم منطقه دارد و در کنار تصویر زیست محیطی معناهای دورتری را در دسترس قرار می دهد.
گفتنی ست در پانزدهمین دو سالانه شارجه بیش از 300 اثر توسط بیش از 150 هنرمند و گروه حضور داشتند که در 5 شهر و شهرستان در سرتاسر امارت نصب خواهند شد.
شیخه هور القاسمی، مدیر بنیاد هنر شارجه و کیوریتور پانزدهمین دوره دوسالانه شارجه است.