امین نورانی: این مجموعه متاثر از اتفاقات سیاسی سال 88 است
من بدون آن که بقیه متوجه شوند تعدادی عکس گرفتم و کیفیت عکس ها اصلا به این شکلی که در نقاشی ها شاهد هستید نبود و عکس ها را مدتی بعد دستمایه اولیه خلق این مجموعه کردم.
ایران آرت: امین نورانی در نمایشگاه کارنما 5 انجمن هنرمندان نقاش ایران که این روزها در خانه هنرمندان ایران برپاست، سه نقاشی از مجموعه «قلمرو ناامن» که موضوع اصلی آن ها به نوعی تنهایی انسان و گفت‌وگوهایی پس از خاکسپاری است را به نمایش گذاشته است. نقاشی های این مجموعه اگرچه از درد سخن می گوید اما رازها بسیاری را در پس پشت خود پنهان دارد. آدم های قلمرو های ناامن قصه های متعددی دارند و در وضیعت بحرانی به سر می برند. اندوه، غم از دست دادن، تنهایی و انتظار.
به گزارش روابط عمومی خانه هنرمندان ایران، امین نورانی درباره شکل گیری نقاشی های مجموعه قلمرو ناامن گفت: نقاشی های مجموعه ناامن در سال 1388 متاثر از اتفاقات سیاسی که در جامعه شاهد آن بودیم شکل گرفت و مرگ مادربزرگم نیز در همین سال در شکل گیری این مجموعه بی تاثیر نبوده است.
او افزود: البته نقاشی هایی که در این مجموعه شاهد هستیم در نمایشگاهی که در گالری اثر، مجموعه ناامن را به نمایش گذاشتم در معرض دید مخاطبان قرار نگرفته است. پس از درگذشت مادربزرگم در مراسم هایی که در خانه برگزار می شد من بدون آن که بقیه متوجه شوند تعدادی عکس گرفتم و کیفیت عکس ها اصلا به این شکلی که در نقاشی ها شاهد هستید نبود و عکس ها را مدتی بعد دستمایه اولیه خلق این مجموعه کردم.
نورانی با اشاره به این که از عکس به عنوان منبع اطلاعاتی استفاده می کند گفت: برخی از همکارانم عکس را عینا منبع اصلی خلق اثرشان می کنند و آن را جز به جز نقاشی می کند، عکس و نقاشی را اگر کنار هم بگذارید با هم تفاوتی نخواهند داشت اما شیوه کار من به گونه ای است که از عکس به عنوان منبع اطلاعاتی استفاده می کنم و خود عکس موضوع کارهایم نیست. نقاشی های من هایپر رئالیست هستند و از واقعیت فاصله می گیرند و بارها و بارها یک نقاشی را بازسازی می کنم تا به نتیجه دلخواهم برسم. مثلا آن قدر روی سه نقاشی هایی که درنمایشگاه کارنمای 5 به نمایش گذاشته ام تغییرات ایجاد کرده ام که کسانی پیشتر این نقاشی ها را دیده بودند عنوان می کردند که چرا من دوباره شروع به کار نکرده ام و به جای کار کردن روی نقاشی های پیشینم چرا از نو نقاشی ها نکشیده ام.
نورانی در پاسخ به این پرسش که آیا همیشه به همین شیوه با عکس کار می کند گفت: بله، ولی دوست ندارم آثاری را تولید کنم که خیلی عکس محور باشند. همان گونه که گفتم من با عکس بخشی از اطلاعات را با دوربین ثبت می کنم. زمانی که دوربین عکاسی اختراع نشده بود، برای ثبت یک لحظه، اتود‌هایی را با آبرنگ یا آب مرکب می‌زدند و پس از اختراع دوربین این وسیله به افراد کمک می‌کرد که برای تثبیت یک موقعیت از این وسیله کمک بگیرند.
امین نورانی متولد دی ماه 1343 تهران است. او نقاشی را از هنرستان هنرهای تجسمی پسران شروع کرده است و در دانشگاه نیز این رشته را ادامه داده است. نورانی از جمله نقاشان معاصر ایرانی است که با وجود حفظ فضاهای کلاسیک در آثارش، توانسته به فضایی شخصی، رمزآلود و در عین حال صمیمی دست یابد. او در زمره نقاشان هایپر رئالیسم قرار دارد و نقاشی‌هایش را بر اساس عکس‌هایی که در لحظات مختلف در جمع خانوادگی ثبت می‌کند به تصویر می‌کشد.
آثار او در بیش از 50 نمایشگاه جمعی در کشورهای اسپانیا، اتریش، امریکا، هندوستان و ... نیز به نمایش در آمده است.
عکس‌ها: لیلا ابراهیمی
