مجسمه‌هایی از دوگانگی انسان و گنبدهای معماری
سارا راه‌انجام گفت: هنگام نگاه کردن به گنبدها از بیرون نمی‌توانیم حدس بزنیم که از داخل چه شکلی هستند. این درست مثل قضاوت انسان‌ها از بیرون است.
ایران آرت: نمایشگاه آثار سارا راه‌انجام با عنوان «مرز میان آسمان آبی و خاکستری» در گالری ثالث برپاست. راه‌انجام در گفت‌وگو با هنرآنلاین با اشاره به اینکه 8 مجسمه در این مجموعه به نمایش درآمده است و ساخت یکی از آن‌ها 7 ماه طول کشیده است گفت: موضوع این مجموعه بعد تیره و روشنی است که در هر انسانی وجود دارد. بعد تیره انسان همان نگاهی است که به یکدیگر می‌کنیم و به‌راحتی دیگران را قضاوت می‌کنیم. بعد سفید هم درون افراد وجود دارد اما کمرنگ‌تر است و سعی می‌کند دیگران را قضاوت نکند. این دو بعد سیاه‌وسفید همیشه در جدال هستند و گاه یکی از آن‌ها بر دیگری پیروز می‌شود و یا به‌نوعی با یکدیگر کنار می‌آیند.
راه‌انجام افزود: آنچه در مجسمه‌های من دیده می‌شود الگو گرفته از گنبدهای ایرانی است که دوپوسته هستند. پوسته داخلی گنبدها با مقرنس‌ها پوشیده شده است و من هم آن مقرنس‌ها را حفظ کردم، اما رنگ‌ها را خیلی فانتزی کردم تا از حال و هوای معنوی آن‌ها کم کنم و فضایی دیگر در آن‌ها ایجاد کنم. پوسته‌های بیرونی را به شکل سیاه و تاول‌زده ساختم و آن‌ها نمادی از بیرون انسان هستند که برای اینکه زشتی آن را کمتر کنند، خود را با پرهای رنگی که حاصل سلاخی کردن موجودات دیگر است، تزیین کرده‌اند. این کار اشاره به آن دارد که ما بازهم برای رسیدن به آنچه که می‌خواهیم از یکدیگر بالا می‌رویم.
او درباره دلیل استفاده از گنبدها گفت: وقتی که زیر گنبد قرار می‌گیرید تازه مقرنس‌های آن را می‌بینید، در حالی که با تماشای گنبد از بیرون اصلا نمی‌دانید چه چیزی داخل آن وجود دارد. ما آدم‌ها نیز یکدیگر را قضاوت می‌کنیم بدون اینکه بدانیم درون آن‌ها چگونه است. این دوگانگی گنبدها برایم بسیار آشنا بود و به همین دلیل آن‌ها را انتخاب کردم.
راه‌انجام ادامه داد: در مجسمه‌های این مجموعه نشانی از انسان نیست. برخلاف آثار قبلی من که فیگوراتیو بودند، این بار لایه بیرونی انسان را حذف کردم و فقط درون و فکر او را نمایش دادم. دیدگاه من در طول زندگی تغییر کرده و حتی از بُعد زنانه نیز دور شده‌ام. زیرا درون آدم‌ها دیگر ارتباطی با جنسیت ندارد و فقط ذهن آن‌ها مهم است.
او درباره متریال به کار رفته در آثارش گفت: این کار برای من یک پروژه خیلی جدید بود. دوست داشتم مجسمه‌های پارچه‌ای درست کنم، اما به دلیل وجود برجستگی‌ها و فرورفتگی‌های متعدد بر سطح کار، استفاده از پارچه به ایجاد درزهای بسیار زیاد منتهی می‌شد که نمای کار را تغییر می‌داد. پس از آن یک کارگاه مخمل‌بافی را پیدا کردم و چندماه شیوه‌های مختلف را آزمایش کردیم تا سرانجام آن‌ها توانستند بر سطح فایبرگلاس پودر مخمل بپاشند و این نمای مخملی را در مجسمه‌ها ایجاد کنند.
راه‌انجام افزود: سطح داخلی گنبد و فرم مقرنس‌ها به شکل خیلی دقیق با دستگاه 3D ساخته شده و پرینت شد. پس از آن رنگی روی آن‌ها زده شد که جلوه‌ای فلزی به کار داد.
او درباره تأثیر متریال در مجسمه‌های خود گفت: مواد صد در صد روی مفهوم کار تأثیر دارد. قصد من این بود که مجسمه‌ها شبیه موجودات زنده باشند و به همین دلیل از مخمل، پر و... استفاده کردم تا مخاطب این حس را پیدا کند که یک زندگی به مجسمه تبدیل شده است.
راه‌انجام ادامه داد: برایم جالب بود که بعضی از مخاطبان به ویژگی‌هایی اشاره می‌کردند که برای خودم عجیب بود. آن‌ها خیلی دقیق مفاهیم را درک می‌کردند و با اینکه با آثار قبلی و نگرش من آشنا نبودند توانستند موضوع را دریافت کنند. به نظر من وقتی هنرمند اثری را می‌سازد حس او در کار وجود دارد و در هنگام نمایش اثر بدون اینکه توضیحی داده شود، به مخاطب منتقل می‌شود.
نمایشگاه مجسمه سارا راه‌انجام تا 18 مهرماه در گالری ثالث برپاست. گالری ثالث در خیابان کریم‌خان زند بین ایرانشهر و ماهشهر شماره ١٤٨ قرار دارد.
