یادداشت سردبیر / سانسور یک کلمه و گلایه رئیس جمهور
حسین عبدالهاشم‌پور- وقتى کمال تبریزى از یک کلمه و یک جمله سانسور شده در فیلم تازه‌اش رونمایى کرد...
ایران آرت: وقتى کمال تبریزى در کاخ جشنواره فیلم، از یک کلمه و یک جمله سانسور‌شده در فیلم تازه‌اش، "طعم شیرین خیال"، رونمایى کرد، به یاد گلایه صریح رئیس جمهور در سال گذشته که اتفاقا درست در چنین روزهایى مطرح شد افتادم؛ نخستین کلمه سانسور شده فیلم جناب تبریزى "هسته‌اى" بود: دانشجو از استادش مى پرسد:" انرژى هسته اى چطور؟" و استاد به استنادات علمى توضیح مى‌دهد که در مقایسه با انرژى‌هاى طبیعى مانند آب، باد ، خورشید چنین انرژیى کارآمد یا مقرون به صرفه نیست و... اما به گفته تبریزى او را مجبور کرده‌اند کلمه "هسته‌اى" را حذف و به جایش " شیمیایى" بگذارد!
همان وقت به یاد گلایه جدى رئیس جمهور افتادم که ٢٥ بهمن ١٣٩٢ در جمع دانشگاهیان گفت: "من یک گله مطرح می‌کنم: چرا اساتید خاموش هستند؟ از چه می‌ترسیم؟ چرا وقتی یک کار بزرگ بین‌المللی انجام می‌شود، نمی‌آیید حرف بزنید و صحبت کنید و خصوصی برای رئیس‌جمهور نامه می‌نویسید؟ همین توافق ژنو، چرا فقط یک عده معدود که از جای معدودی تغذیه می‌شوند، صبحت می‌کنند؟ البته نمی‌گوییم آنها حرف نزنند ولی فقط چرا آنها صحبت می‌کنند؟ چرا فقط یک عده کم سواد صحبت کنند و اساتید دانشمند و بزرگان دانشگاه ما خصوصی حرف بزنند؟ چرا آنها به میدان نمی‌آیند؟..." نمى‌دانم داستان سانسور کلمه " هسته اى" در فیلم کارگردانى صاحب‌نام که مصداق به صحنه آمدن است به گوش آقاى رئیس جمهور رسیده است یا خیر؛ اما تلاش فردى جناب تبریزى براى زدودن این سانسور عجیب، تحسین‌برانگیز بود زیرا او در هنگام نمایش فیلم در نقطه سانسورى، کلمه صحیح را در سالن سینما فریاد مى‌زد. لابد مى‌دانید دومین عبارت سانسورى فیلم محیط زیستى جناب تبریزى جمله معروف "زندانى سیاسى نداریم" بود که باید صحنه مزبور و اتمسفر فیلم را ببینید، آن وقت شما هم مى گویید ممیزان محترم با چه وسواسى مویى از ماست بیرون مى کشند یا حتى به قول قدما ماست از مویى بیرون مى‌کشند! این یادداشت امروز سه‌شنبه ٢٨ بهمن در روزنامه شرق صفحه ١٤ به چاپ رسیده است.
